.. နေမာ ဘဂ၀ေတာ ၊ နေမာ အရဟေတာ၊ နေမာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ..

Friday, October 27, 2017

ရွာ၍ ေတ႔ြျပီ အလင္းသစ္ေရာင္ျခည္

စာေရးသူသည္ အလင္းသစ္ ဘေလာ့ႏွင့္ ေ၀းကြဲာခဲ့သည့္မွ ၾကာျမင့္ခဲ့ေလျပီ
ယခုေသာ္ကား သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဘေလာ့ဖန္တီးေပးသူ စာဆုိရွင္ အရွင္ကုမာရမွ
ဘေလာ့စေပါ့ေတြ ယခုလည္း သုံးေနၾကသည္ဟု ေျပာဆုိ၍ မိမိဘေလာ့ကုိ
ျပန္လည္ ရွာေဖြရွာ ဟုိယမ္း ဒီယမ္း စမ္း၍ ရွာလိုက္၍ ယခုေတြ႔ရွိေပျပီ

အလင္းသစ္ ဘေလာ့သည္ ျပန္လည္ အသက္၀င္လာျပီျဖစ္ေသာၾကာင့္
အလင္းသစ္ ပရိသတ္မ်ား ဘာသာေရး စာေပမ်ား ကဗ်ာမ်ားကို ရွဳရွားႏုိင္ရန္
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေတာ္မူၾကပါကုန္

အားေပးသူ အားလုံး က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္
သာသနာအက်ိဳဳဳး ေလာကအက်ိဳး ေအာင္ျမင္စြာ သည္ပုိးႏုိင္ၾကပါေစ

Friday, February 1, 2013

မိတ္ေဆြ ေကာင္း

မိတ္ေဆြေကာင္း
စိတ္ေန မေျပာင္းသူကုိ ေခၚတယ္။

အာဏာရွိသြားသည္ ျဖစ္ေစ
ပညာတတ္သြားသည္ျဖစ္ေစ
ပစၥည္းဥစၥာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသြားသည္ျဖစ္ေစ
အျခံအရံေပါမ်ားသြားသည္ျဖစ္ေစ
ဂုဏ္သတင္း ထုံသင္းသြားသည္ျဖစ္ေစ
ဂုဏ္ဓာတ္ကြာလို႔
ပုံျဒဗ္ကြာလို႔ ဆုိျပီး … ၊

အလႊာေတြ မတားဘူး
အကာေတြ မထားဘူး

မိတ္ေဆြေတြကုိ စည္းမျခားဘူး
မိတ္ေဆြေတြကုိ စည္းမတားဘူး
မိတ္ေဆြေတြကုိ ျငီးမတြားဘူး

လာေစ . သြားေစ .. ၀င္ေစ .. ထြက္ေစ
စားေစ .. ေသာက္ေစ .. ေနေစ .. အိပ္ေစ
ေပးေစ . ယူေစ ..ကူေစ ..မေစ

ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မွ်ေ၀
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မွ်ေန

အရင္လိုပဲ အစဥ္လုိတြဲ
အခင္ပုိဆဲ  အၾကင္ပုိကဲ
နင္လုိငါလုိပဲ ေနၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့
ဇာေတြခ်ဲ႕
ငါေတြထည့္ျပီး
မိတ္ေဆြဂုဏ္ရည္္ မဲ့သူေတြကေတာ့ …၊
ပကာသနေတြ ေမာက္
မာနေတြ ေရာက္
လာသမွ်ေတြ ေဟာက္
မူရင္းစိတ္ေတြ ေဖာက္
လူရင္းဆုိတဲ့ စိတ္ေတြေပ်ာက္
ကူညီျခင္းဆုိတဲ့ ေအးျမတဲ့အရိပ္ေတြ ေဖ်ာက္ျပီး
မိတ္ေဆြဆုိတဲ့ ဂုဏ္ျဒဗ္ေတြကုိ ေခ်ာက္ေစခဲ့ၾကတယ္။


                                         ေကာင္းသစ္ (ကန္ေတာ္သာ)

Friday, January 18, 2013

ကုိယ္က်င့္တရား ၄

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား မသိေအာင္ မိမိတို႔အိမ္မွတန္ဖိုးအႀကီးဆုံး  အဖုိးတန္ ရတနာနွင့္ပုိးခ်ည္ပစၥည္းမ်ားကုိ ခုိးယူခဲ့ၾက၏၊ထုိ႔ေနာက္ေတာ့  ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီးထံ အသီးအသီး အပ္နွံလုိက္ၾက၏၊သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကား ဆရာႀကီး၏ သမီးကုိ လက္ဆက္နုိင္ရန္ျဖစ္၏။

ဆရာႀကီးသည္ ပစၥည္းႏွင့္ပစၥည္းရွင္အမည္တုိ႔ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ထား၏၊ ထို႔ေနာက္ေတာ့  လုံျခဳံစိတ္ခ်ရေသာ ေနရာသို႔ သိမ္းထားလုိက္၏၊ ပစၥည္းမ်ားလာေရာက္အပ္နွ့ံၾကေသာ  ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ကုန္သေလာက္ပင္ ရွိေပျပီ၊တစ္ေယာက္သာ က်န္ေတာ့သည္၊ ယင္းတစ္ေယာက္မွာ ဆရာတစ္ပုိင္း တပည့္
တစ္ပုိင္းဘ၀နဲ႔ ပညာယူ ပညာေပးေနေသာ ဘုရားေလာင္းေတာ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏၊

ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးသည္ သူ၏တပည့္ႀကီး ဘုရားအေလာင္းေတာကုိ ေမးလိုက္၏၊  ငါ့တပည့္ႀကီးကေတာ့ ဘာပစၥည္းမွ ပါမလာပါလား၊ ဘာလဲ သမီးကုိ သေဘာမက်လို႔လား၊ 
 ဒါမွမဟုတ္ တစ္သက္လုံး လူပ်ိဳႀကီးဘ၀နဲ႔ အရုိးထုတ္ဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိလုိ႔လား၊
ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ  ယူခဲ့စရာ ပစၥည္းကို မရွိလို႔ မယူခဲ့တာလား၊

ဆရာႀကီးေျပာတာေတြ တစ္ခုမွ မဟုတ္ရပါ ဆရာႀကီး၊ ဆရာႀကီး မေန႔က မွာလိုက္တုန္းက
ပစၥည္းေတြကုိ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ယူခဲ့ရမယ္တဲ့၊
အဲဒါ တပည့္ စဥ္းစား ၾကည့္တယ္၊ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ယူခဲ့ရမယ္ .. တဲ့။
ေလာကမွ မေကာင္းမႈ လြန္က်ဴးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းမႈ လုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဆိတ္ကြယ္ရာ မသိရာဆုိတာ မရွိပါဘူး၊
ကုိယ္ျပဳတာ ကုိယ္တုိင္သိတယ္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ေတာေစာင့္နတ္ေတြ ေတာထဲမွာရွိ
ေနတဲ့ နတ္ေတြ သိတယ္၊ ေနာက္ျပီး အၾကားအျမင္ရတဲ့ တန္ခုိးရွင္ေတြသိတယ္။

ဒါေပမဲ့ လူမုိက္ေတြကေတာ့ သူတုိ႔လုပ္တာ သိသူ မရွိဘူးလို႔ အထင္မွားေနၾကတယ္၊
တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လူသူမသိတဲ့
ဆိတ္ကြယ္ရာ ဆုိတာ မရွိပါဘူး၊
ဒါေၾကာင့္ မသိေအာင္ယူေအာင္ခဲ့ရမယ္ဆုိတဲ့ဆရာ့ႀကီးစကားအရ . ပစၥည္းယူတဲ့ေနရာမွာ
မသိသူ မရွိ၊ အနည္းဆုံးေတာ့ နတ္မ်ားနွင့္အၾကားအျမင္ရ တန္ခုိးရွင္ေတြ သိေနတာေၾကာင့္
ဘာပစၥည္း တစ္ခုမွ မယူခဲ့တာပါ ဆရာႀကီး။

ဆရာႀကီးသည္ ၀မ္းသာေန၏၊ သူလိုခ်င္သည္မွာ ပစၥည္းမဟုတ္၊ ကိုယ္က်င့္သိကၡာျဖစ္၏
ကိုယ္က်င့္မေကာင္းလွ်င္ ပညာတတ္ျဖစ္ပါေစ၊ ပစၥည္းရွင္ ျဖစ္ပါေစ မိမိ၏ ခ်စ္သမီးအတြက္
စိတ္ေအးရမည္ မဟုတ္၊ သမီးက  ကိုယ့္က်င့္ေကာင္းလွ်က္ လက္တြဲေဖၚ ၾကင္ဖက္က ကိုယ့္က်င့္
မေကာင္းလွ်င္ .. အတြဲမညီ ၊ နတ္သမီးနွင့္သူေသ အတူေနသည္ႏွင့္တူ၏ဟု ထုံးေဟာင္းစကား
 ရွိ၏၊ သမီးလည္း ကုိယ္က်င့္ေကာင္း လက္တြဲေဖၚလည္း ကုိယ္က်င့္ေကာင္းမွ
နတ္သမီးႏွင့္နတ္သား လုိက္ဖက္ညီသည့္ ပါရမီရွင္မ်ားဟု ဆုိထားသည္ မဟုတ္ပါလား။

မိမိမွာ ပစၥည္းမလုိ၊ လိုေနသည္ကား ကုိယ္က်င့္ေကာင္းေသာ သမီး၏ဘ၀လက္တြဲေဖၚျဖစ္၏၊
ယခုေတာ့ ရေပျပီ၊ မိမိ၏ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ပညာႏွ့င့္သာမက ကုိယ့္က်င့္သိကၡာႏွင့္ပါျမွင့္တင္မည့္  
သူကုိ ရွာေတြ႔လုိက္ေပျပီ။

ဆရာႀကီးသည္ တပည့္အားလုံးသိေအာင္ ေျပာၾကားလိုိက္ေတာ့၏၊ မိမိသည္ သမီးေနာင္ေရးအတြက္
စိတ္ေအးရေအာင္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာေကာင္းသူကုိ ရွာေဖြလို၍ ယခုလို စီစဥ္ရျခင္းျဖစ္၏၊ ပစၥည္းလို၍
မဟုတ္ပါ၊ ယခုေတာ့ သင္တုိ႔အျမင္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာေကာင္းသူကုိ ေတြ႔ရေပျပီ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ . ဆရာတစ္ပုိင္း
တပည့္တစ္ပုိင္းျဖစ္သည့္ (ဘုရားေလာင္း ) ပုဏၰားေလးကုိ သမီး၏ ဘ၀လက္တြဲေဖၚအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လုိက္
ေပျပီ။ ဤသည္မွာ ဒိသာပါေမာကၡေရာႀကီး၏ သို႔မဟုတ္ ဖခင္တစ္ဦး၏ သမီးအတြက္ မွန္ကန္ေသာ   ေရြးခ်ယ္မႈပင္ ျဖစ္ပါ၏
ဆရာႀကီးသည္ တပည့္မ်ား လာေရာက္အပ္ႏွံသည့္ ပစၥည္းမ်ားကုိ  လက္ခံစဥ္က ေရးမွတ္ထားသည့္
အတုိင္း တပည့္မ်ားအား တိတိက်က်  ျပန္လည္ေပးအပ္လုိက္၏၊
ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ မိမိသမီးလွရတနာကုိ လက္၀တ္ရတနာ တန္ဆာမ်ားဆင္ယင္၍ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ လက္သုိ႔ အပ္ႏွံလုိက္ေလေတာ့၏၊ 


 သားသမီးေနာင္ေရး စိတ္ေအးလိုေသာ မိဘတုိင္းသည္ မိမိ၏ သားသမီးတုိ႔အတြက္ ၾကင္ေဖၚၾကင္ဘက္
ေရြးခ်ယ္ေသာအခါ စာရိတၱမ႑ိဳင္ ၾကံ့ခုိင္ေသာ ကိုယ္က်င့္ေကာင္းသူကုိသာ ေရြးခ်ယ္နုိင္ၾကပါေစ..။

မေကာင္းျဖစ္ထာ ေကာင္းရာညႊန္လတ္ အတတ္သင္ေစ ေပးေ၀ႏွီးရင္း ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္
၀တ္ငါးအင္ ဖခင္မယ္တုိ႔တာ

                                                                                        ေကာင္းသစ္ (ကန္ေတာ္သာ)

Friday, January 4, 2013

ဂုဏ္ႏွင့္အျပစ္



ေလာကလူ အမ်ားစု သုံးေနေသာ စကားတစ္ခုရွိ၏၊
“ သင္ေကာင္းလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္ မဆုိးပါတဲ့”

တစ္ခ်ိုဳ ႔က ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လိုက္၍ အေရာင္ေျပာင္းတတ္ၾက၏၊ ပတ္၀န္းက်င္ ေကာင္းလွ်င္
ေကာင္းေအာင္ျပဳမူေနထိုုုုင္တတ္ၾကေသာ္လည္း ပတ္၀န္က်င္းမေကာင္းဟုထင္လွ်င္ေတာ့ . မေကာင္းေသာ အျပဳအမူမ်ား ေပါလြင္လာတတ္ၾကပါ၏၊ အမွန္အားျဖင့္ ပင္ကုိစရုိက္ေကာင္းေသာ သူေတာ္ေကာင္းဟူသည္ သူ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း  ေကာင္းေသာအျပဳအမူမ်ားကုိသာ ျပဳမူတတ္ၾကပါ၏၊

ယခုတင္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာေလးသည္ . သူေကာင္းေနတုန္း၌ သူေတာ္ေကာင္းဟု ေကာင္းသ တင္းမ်ား ထြက္ေနေသာ္လည္း သူ မေကာင္းေသာအခါ သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္ ပ်က္စီးသြားသည့္ သာ၀တိၳက ျဖစ္ရပ္မွန္ေလး တစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါ၏။

                                        
သူမနာမည္မွာ  ကာဠီ - ပါ၊
သာ၀တိၳျပည္မွာ ေနထုိင္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္၊
သာ၀တိၳဆုိတာ အမ်ားသိတဲ့အတုိင္း လူမ်ိဳးစုံ ဘာသာစုံ လုပ္ငန္းစုံ လူတန္းစားအလႊာလည္းစုံျပီး  အစုံရွိတဲ့ အထင္ကရ ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးတစ္ျမိဳ႔ပါ၊ အဲဒီလို ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးမွာ ေနရသူဆုိလုိ႔ ကာဠီကုိ အထင္ေတာ့ မၾကီးလုိက္ပါနဲ႔၊ သူမ်ားအိမ္မွာ ကြ်န္အျဖစ္္နဲ႔ မီွခုိ ရပ္တည္ေနရတဲ့ ကြ်န္မ တစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ဆုိေသာ္လည္း ကြ်န္မကာဠီဟာ ၀ီရိယရွိတယ္၊ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္တယ္၊ အိမ္မႈကိစၥမွန္သမွ်လည္း လစ္ဟာမႈ မရွိရေအာင္ စီမံလုပ္ကုိင္တတ္သူျဖစ္ပါတယ္၊ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေလာကမွာေတာ့ ကာဠီဟာ စံျပကြ်န္လု႔ိေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႔က ေျပာၾကတယ္၊ ခုိင္းမွလုပ္ရင္ ကြ်န္တဲ့၊ အမွန္ေတာ့ ကာဠီတုိ႔လုိ ကြ်န္ေတြဟာ မခုိင္းပဲ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ဟာ ကြ်န္ပါပဲ၊ ကုိယ့္အသိနွင့္လုပ္လို႔ သခင္ျဖစ္လာသူ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ခုိင္းလုိ႔ပဲ လုပ္လုပ္ မခုိင္းပဲလုပ္လုပ္ ကြ်န္ဟာ ကြ်န္ပါပဲ၊

ပတ္၀န္းက်င္က ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ၾကတယ္၊. ကြ်န္မကာဠီရဲ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာဟာ ႏူးညံ့တယ္၊ သိမ္ေမြ႔တယ္၊ရုိေသႏွိမ့္ခ်မႈရွိတယ္၊ ေနာက္ျပီး ေအးေအးေလး ေနတတ္သူျဖစ္တယ္၊
ရုိးသားျဖဴစင္ျပီး စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ၊ ကာဠီတုိ႔ ဒီလိုသခင္မဆီမွာ ျဖစ္ခြင့္ရတာ  သိပ္ကံေကာင္းတယ္. . .တဲ့။

သူ႔သခင္မရဲ  ့ ေကာင္းသတင္းေတြကုိ နားနွင့္မဆန္႔ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ၾကားလာရတဲ့အခါ ကာဠီတစ္ေယာက္ အေတြးတစ္ခု ေပါက္လာတယ္၊
သူ႔ သခင္မ  ေ၀ေဒဟိကာဟာ ပင္ကိုယ္စရုိက္ကုိက ေကာင္းေနလုိ႔ ေကာင္းတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ဘက္က တာ၀န္၀တၱရားေတြ ေက်ပြန္လုိ႔ ေကာင္းေနတာလား၊
သခင္မဟာ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းေနတာ အမွန္ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာ မသိရဘူး၊  အဲဒီေတာ့ သိေအာင္ လုပ္ၾကည့္မယ္၊ ဟုတ္တယ္ ၊ သိေအာင္ လုပ္ၾကည့္ ရမယ္။

အခါတုိင္းဆုိ ကြ်န္မကာဠီဟာ နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာမွ ထေနၾက၊ အမိႈက္လွဲ ေရခပ္ အိမ္မႈကိစၥ မွန္သမွ် ကုိ မခုိင္းရပဲ လုပ္ေနၾက၊ ယေန႔ေတာ့ ေနျမင့္မွ အိပ္ရာမွထ၏၊ေနျမင့္မွ အိပ္ရာမွထေသာ ကာဠီကုိ သခင္မက ေမးတယ္၊
ဟယ့္ … ကာဠီ … ဒီေန႔ အိပ္ရာထ ေနာက္ၾကလွခ်ည္လား၊ ေခါင္းကုိက္လုိ႔လား၊ ခါးနာလုိ႔လား၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္က်ရတာလဲ၊
ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး သခင္မ၊
ဘာ . .. ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဟုတ္လား၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘဲနဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ အိပ္ရာထ ေနာက္က်ရသလား၊
သခင္မ ကာဠီသည္ ေနာက္ထပ္ ဘာမွေတာ့ ဆက္မေျပာ၊သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္နွာက မႏွစ္ျမိဳ႔ေသာ အမူအရာ စိတ္တုိင္းမက်ေသာ အမူအရာက ဖုံး၍မရ၊ အထင္သား ျမင္ေတြ႔လိုက္ရ၏၊ကာဠီ မွတ္ခ်က္
တစ္ခု ခ်လုိက္၏၊ သခင္မမွာ ေဒါသရွိတယ္၊ ငါေကာင္းေနလို႔သာ သခင္မ ေကာင္းေနတာျဖစ္ရမယ္။

ဒါန႔ဲ ေနာက္တစ္ရက္..၊
ကာဠီဟာ ဒီေန႔ အရင္ေန႔ထက္ ပုိေနာက္က်မွ ထတယ္၊
သူ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာ ခါတုိင္းထက္ အိပ္ရာထ ေနာက္က်ျပန္ေသာ ကာဠီကုိ
ေမးျပန္တယ္၊
ဟယ့္ ကြ်န္မယုတ္ ကာဠီ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေလာင္ေတာင္ ေနျမင့္ေအာင္ အိပ္ေနရတာလဲ၊
ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး သခင္မ၊
ဘာ … ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဟုတ္လား၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘဲနဲ႔ ဒီေလာက္ထိ ေန႔ျမင္ေအာင္ အိပ္ရသလား၊ ကြ်န္ဆုိတာ မွတ္ထား၊ သခင္ရဲ ႔ ေနာက္က်မွ အိပ္ျပီးေတာ့သခင္ထက္ ေစာေစာ ထရတယ္၊  သခင့္အတြက္ လုပ္စရာရွိတာ ၾကိဳတင္လုပ္ထားျပီး အိမ္မႈကိစၥမွန္သမွ်ကုိ  ဆက္ျပီးေတာ့  လုပ္ရတယ္၊ နင္ ခါတုိင္း ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး၊ ခုမွ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ ကြ်န္သက္ေလးနဲနဲရလာလို႔  ငါ့ကုိ ပုန္ကန္ေနခ်င္တာလား၊ ဟင္း စမ္းၾကည့္လုိက္ေလ၊ ငါ ဘယ္လုိ လူစားမ်ဳိးဆုိတာ သိခ်င္ရင္၊  မေန႔ကလဲ အိပ္ရာထ ေနာက္က်တယ္၊ ဒီေန႔ မေန႔ကထက္ ပိုျပီး ေနာက္က်မွ ထတယ္၊
ကိုယ့္ကိုိယ္ကို ကြ်န္မဆုိတာလဲ သတိထားအုံးေနာ္.၊ဒီအခ်ိန္ထိ ဇိမ္နဲ႔ အိပ္ေနရေအာင္ သူ႔ကုိသူ သခင္မမ်ား  မွတ္ေနသလား၊ ဟင္း ေျပာ မေျပာလုိက္ခ်င္ဘူး၊
သခင္မေ၀ေဒဟိကာဟာ  ေျပာ မေျပာလုိက္ခ်င္ဘူးသာဆုိသည္၊ သူေျပာခ်င္ရာမ်ားကုိ မ်က္ႏွာႀကီး ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳး ေအာက္သုိးသုိးနွင့္ ေျပာသြားေလျပီ၊

ကြ်န္မ ကာဠီ သေဘာက္ေပါက္သြား၏၊ သူေကာင္းေနလုိ႔ သူ႔သခင္မ သူ႔အေပၚ ေကာင္းေနတာပါ၊
သခင္ဆုိတာ ရုံးနုိင္တုန္းေတာ့ ေဟ့သားႀကီး ေဟ့သားႀကီးနဲ႔ အားေပးေသာ္လည္း မရုံးႏုိင္တဲ့ တစ္ေန႔
က်ေတာ့ ေဟ့ႏြားၾကီး ေဟ့ ႏြားၾကီးလို႔ ေအာ္ေငါက္တတ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးပါ၊ ဒါ သဘာ၀ပါ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ
သဘာ၀ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ည္းတန္နုိ္င္မလဲဆုိတာ ဆက္ျပီး စူးစမ္းၾကည့္ရမယ္၊ ကဲ သခင္မ
ဘယ္ေလာက္ထိ ကဲနုိင္မလဲဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့  ေကာင္းသတင္းဂုဏ္ စုံလွတဲ့ သခင္မ
ႀကီးေရ။

အင္း ဒိီေန႔ သခင္မစိတ္ဓာတ္ စမ္းသပ္ျပီးရင္ေတာ့ ေတာ္ေလာက္ပါျပီး၊ အႏုသယ မကင္းေသးသူ မွန္
သမွ် အေၾကာင္းတုိက္ဆုိက္လာရင္ စိတ္ဓာတ္မွန္ ေပၚစျမဲပဲ၊ သခင္မရဲ႔ အႏုသယ ဘယ္အဆင့္ရွိသလဲ
ဆုိတာ ဒီေန႔ ေနာက္ဆုံး အေျဖပဲ၊ သခင္မအတြက္ ရလာဒ္ေကာင္းေလး ရျပီး အေျဖေကာင္းေလး ထြက္နုိင္ပါေစ..။

ကာဠီသည္ ဒီေန႔အိပ္ရာမွ ထခ်ိန္ ေနကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္၏၊ အင္း အေတာ္ကုိ ေနျမင့္ေနၿပီပဲ၊
ထုိအခုိက္ သူ႔သခင္မ ေအာ္ ေခၚလုိက္သံကုိ သူ ၾကားလုိက္ရ၏၊
ေဟ့ ..  ေဟ့ ကြ်န္မစုတ္ ကာဠီ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေနျမင့္မွ အိပ္ရာက ထရသလဲ ေျပာစမ္း၊
ဘာ ဘာမွ မျဖစ္ပါ သခင္မ၊
 ဘာ ဘာမွ မျဖစ္ပါလဲ .. ဘာ သခင္မလဲ၊  ေခါင္းကိုက္ ခါးနာ ဖ်ားနာျခင္းလည္း မရွိပါဘဲ ကြ်န္ျဖစ္ေနျပီး ဒီေလာက္ေတာင္ ေနျမင့္ေအာင္ထိ အိပ္ေန ရသလား၊
သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာသည္ သူ႔ေဒါသစိတ္ကုိ မထိမ္းႏို္င္ေတာ့ ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူနားအလြယ္တကူရွိ
ေသာ မင္းတုပ္ ( တံခါးကိုပိတ္ေသာ သစ္သားေခ်ာင္း) ျဖင့္ ကြ်န္မ ကာဠီ၏ ဦးေခါင္းကုိ ရုိက္ခ်လိုက္
ေလေတာ့သည္၊ ဒုတ္ .  အား . အေမေရ . ကာဠီသည္ နာက်င္လြန္း၍ အေမကုိပင္ တမိွလိုက္၏ .။

ကာဠီ၏ ေခါင္းသည္ မီးပြင့္မတတ္ ပူေလာင္သြား၏၊ သူမ ေခါင္းကုိ လက္ျဖင့္ စမ္းၾကည့္လုိက္၏
စစ္ကနဲ စစ္ကနဲ နာက်င္မႈနွင့္အတြင္ သူမ်ားယုိစီး၍ က်လာေလျပီး၊ သူမ ဦးေခါင္း ကြဲသြားေလျပီ၊

ကာဠီသည္ သူမ ဦးေခါင္းကြဲသည့္ေနရာကုိ လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိလွ်က္ ယုိစီးေနေသာ ေသြးမ်ားကုိ 
မသုတ္ပဲ လမ္းမဘက္သို႔ ေျပးထြက္သြားေတာ့၏၊ ထို႔ေနာက္ေတာ့ …..၊
ၾကည့္ၾကပါအုံး အရပ္ကတုိ႔ .. အရွင္မတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ေနၾကတဲ့ ႏူးညံ့သိမ္ေမြသူ၏ ရုိက္ခ်က္၊  ႏွိမ့္ခ်စြာေနတတ္သူ ဆုိေသာသခင္မ၏ ရုိက္ခ်က္၊ ေအးေေအးေဆးေဆး ေနတတ္သူဟု ဆုိေသာ သခင္မရဲ ႔ အၾကင္နာမဲ့ေသာ ရုိက္ခ်က္၊ ကုိယ္ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မႈမရွိပါပဲ အိပ္ရာထ ေနာက္က်ရုံ သက္သက္ျဖင့္ တစ္ေကာင္ၾကြက္ အေဖၚမဲ့ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္တဲ့ ကြ်န္မကုိ ဦးေခါင္းကြဲေအာင္ရုိက္ႏွက္ေသာ အျဖစ္ကုိ ၾကည့္ၾကပါအုံး ..ဟု ေအာ္ငုိလွ်က္ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားကုိ တုိင္တမ္းေျပာဆုိေလေတာ့၏၊၊

ထုိအခါမွ စ၍ တစ္ခ်ိန္က ကြ်န္မကာဠီရဲ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာဟာ ႏူးညံ့တယ္၊ သိမ္ေမြ႔တယ္၊ ရုိေသႏွိမ့္ခ်မႈရွိတယ္၊ ေနာက္ျပီး ေအးေအးေလး ေနတတ္သူျဖစ္တယ္၊ရုိးသားျဖဴစင္ျပီး  စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ၊ ကာဠီတုိ႔ ဒီလိုသခင္မဆီမွာ ျဖစ္ခြင့္ရတာ  သိပ္ကံေကာင္းတယ္… ဆုိတဲ့ ေကာင္းသတင္းဂုဏ္ဟာ ကြ်န္မကာဠီကုိ ဦးေခါင္းကြဲေအာင္ ရုိက္လုိက္မွိတဲ့ အခ်ိန္က စျပီး  ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေတာ့တယ္၊

ထုိအခ်ိန္မွစ၍ .. ကာဠီရဲ ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာသည္ မိန္းမၾကမ္းၾကီးျဖစ္၏၊ ႏွိမ့္ခ်စြာ ေနထုိင္တတ္သူ မဟုတ္၊အေပၚစီးကေန၍ ေျပာဆုိ ဆက္ဆံတတ္သူျဖစ္၏၊ ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္သူ မဟုတ္၊ ပူညံ ပူညံ လုတ္တတ္သူျဖစ္၏၊စိတ္ထားျဖဴစင္သူမဟုတ္၊ စရုိက္ၾကမ္း၍ စိတ္ၾကမ္း ကိုယ္ၾကမ္းရွိသူသာျဖစ္၏ဟု သတင္းဆုိးမ်ားသည္ သာ၀တၱိတျပည္လုံး ခဏခ်င္း ပ်ံ႕႔ ႏွံ႔၍ သြားေလ ေတာ့၏၊၊

ဂုဏ္တုိ႔မည္သည္ကား ေျဖးေျဖးခ်င္း လာတတ္ကုန္၏၊ အျပစ္တုိ႔သည္ကား တစ္ေန႔တည္းျဖင့္ပင္
ပ်ံ ႔ႏွံံ ့တတ္ကုန္၏။

                                                                                    ေကာင္းသစ္ (ကန္ေတာ္သာ)

Friday, August 24, 2012

ၾသ၀ါဒထူးပ်ဳိ႕ ဆုံးမစာမ်ား

မွတ္နားစိပ္ေလာ့၊ မအိပ္ရာေခ်၊ မေနရာအပ္၊ မရပ္ရာၿငား၊ မသြားရာမွတ္၊ မဝတ္ရာက်င္၊ မဆင္ရာမ်ား၊ မစားရာေၿမာက္၊ မေသာက္ရာမွဳ၊ အစုစုကို၊ ယခုေရွ႕ဖ်ား၊ ၿပန္ေလွ်ာက္ၾကားပိမ့္။
                                                            ( မအိပ္ရာေခ် )
သံုးပါးရတနာ၊ ဆရာသမား၊ ဘိုးဘြားမိဘ၊ စိုးရသခင္၊ ဂုဏ္အင္ၾကီးထူ၊ ကိုယ္တူရင္းရွည့္၊ၿဖစ္သည့္သူအား၊
ေၿခရင္းထား၍၊ ေပါ့စားလြယ္ကာ၊ မအိပ္ပါနွင့္၊ ဆည္းဆာေနဝင္၊ ဆဲဆဲတြင္၌၊ အိပ္ခ်င္ေသာ္လည္း၊ စိတ္ကိုတည္း၍၊ နည္းေစအိပ္ေမွာင္၊ ေနထြက္ေအာင္လွ်င္၊ ေရွာင္ေလလ်ဥ့္လ်ဥ့္၊ တစ္ညဥ့္သံုးခါ၊နိဳးၾကား
ရာ၏၊လက္ယာလက္ဝဲ၊ အိပ္ေနၿမဲေလာ့၊ ကြဲလြဲငံု႕တံု၊ ေမွာက္ခံုပက္လက္၊ မအိပ္စက္နွင့္၊ ကိုယ့္ထက္မူယူ၊
ၿမတ္သည့္သူကို၊ အတူႏႊဲယွက္၊ အိပ္ဖက္မေပါင္း၊ ေတာင္ေစာင္းအေနာက္၊ေၿမာက္သို႕တူရွဴ၊ ေခါင္းမမူရာ၊
ေရွ႕မ်က္နွာနွင့္၊ ေတာင္ညာစင္းစင္း၊ ေၿခရင္းမၿပဳ၊ ခုလုထစ္ခြင့္၊ နိမ့္ၿမင့္ေစာင္းေထာင္၊ မာေခါင္ေက်ာလြန္း၊
ၾကမ္းစြန္းဖ်ားနား၊ မိုးတားရံကာ၊ လြတ္ရာမွာလည္း၊ ေရွာင္ပါအိပ္ခင္း၊ လြတ္ရွင္းရွင္း။....
                                                             ( မေနရာအပ္ )
အသက္အရြယ္၊ အႏြယ္အမ်ိဳး၊ အရိုးအရာ၊ ကိုယ့္ထက္သာသား၊ ဂုဏ္၀ါစံေၿမာက္၊ သူတို႕ေမွာက္ဝယ္၊
ေရွ႕ေနာက္စူးစူး၊ ၿမင့္ၿဖဴးေလညာ၊ နီးစြာေဝးလြန္း၊ မစြန္းေၿခာက္ၿပစ္၊ ခ်ပုဆစ္နွင့္၊ က်စ္လစ္လွေစ၊ တင္ပ်ဥ္ေခြ၍၊လက္ေၿခကားယား၊နံပါးရွည္ႏြဲ႕၊ေစာင္းလွည့္ေနာက္ဖီ၊အံုးမွီလက္ေထာက္၊
မတ္ေစာက္ေဆာင့္ေၾကာင္၊ဒူးေထာင္လက္ဖြဲ႕၊ မထီမဲ့လွ်င္၊ မႏြဲ႕မကိုင္း၊ ခိုင္းတိုင္းက်ားတား၊
မၿပားမဝပ္၊မေနအပ္ရွင့္။......
                                                              ( မရပ္ရာၿငား )
မရပ္သင့္ရာ၊ ေရွာင္ခြင့္မွာမူ၊ ေလာကာဓိပၸ၊ ၿပည္မသခင္၊ ရွင္မိဖုရား၊ သားေတာ္သမီး၊ ဝန္ၾကီးဝန္ငယ္၊ မင္းႏြယ္စိုးေဆြ၊ ယွဥ္ေနနီးစပ္၊ ဆက္ကပ္ပြဲလမ္း၊ မင္းခမ္းေဆာင္ရြက္၊ စားခြက္စားေယာက္၊ အပါးေရာက္က၊
မေလွ်ာက္မပတ္၊ မတ္လတ္ရိုင္းစိုင္း၊ မကိုင္းမပ်ပ္၊ မတြားဝပ္ပဲ၊ မရပ္သင့္ေခ်၊ ရပ္မိေလက၊ မင္းဒဏ္က်၏၊ 
မိဘဆရာ၊ ပညာဂုဏ္ၿဖီး၊ သက္ၾကီးရြယ္လြန္၊ က်င့္မြန္မေဖာက္၊ ရဟန္းေမွာက္ဝယ္၊ ခ်စ္ေၾကာက္ၾကည္ညိဳ၊
အရိုအေသ၊ အေခ်အငံ၊ ညြတ္က်ိဳးႏြံမွ၊ အာသံမွတ္ၾကိဳး၊ ဆုၿပည့္ၿဖိဳးအံ့၊ မိုးတိုးမားတား၊ မၿပားမပ်ပ္၊ မဝပ္မကိုင္း၊ ခုိင္းတုိင္းၾကမ္းတမ္း၊ အမွန္းမသိ၊ဒိ႒ိမူက်င့္၊ မရပ္သင့္သည္၊ၿပစ္လြင့္လြတ္ကင္း၊ၾကဥ္ေရွာင္ကြင္း။.
                                                              ( မသြားရာအပ္ )
စိုးမင္းသခင္၊ အရွင္မိဘ၊ ေရွ႕သိုက်ေသာ္၊ ကုန္းကြတုပ္ပ်ပ္၊ ႏွိပ္ဝပ္ညြတ္ထိုင္၊ ေနာက္ယိုင္ေရွာင္ရွား၊ 
သြားမွဳလာမွဳ၊ ယဥ္နဳလွေစ၊ အေၿခၾကမ္းတမ္း၊ ေရွ႕မသန္းနွင့္၊ စိုးနန္းမင္းအိမ္၊ ဆိပ္ၿငိမ္စက္ေတာ္၊ 
ေခၚသည့္အခိုက္၊ တိုက္ရိုက္သူ႕နား၊ မၾကားေစလို၊ ထိမ္ဝွက္သို၍၊ ေၿပာဆိုသည့္ခိုက္၊ ထိုက္လိုက္ခ်ီးေၿမွာက္၊
စားေသာက္ဖြယ္ေရး၊ တည္ေကြ်းသည့္ခိုက္၊ မွားမိုက္ေက်းကြ်န္၊အၿပစ္၀န္ႏွင့္၊ဒဏ္ရွိသူအား၊ထားသည့္
ရပ္ေၿမ၊ဖုတ္တေစၦနွင့္၊ ကင္းေၿမြထူထဲ၊ က်ားရဲသစ္ရူး၊ ဘီလူးရွိရပ္၊ ေပၚလွ်ပ္ေကာက္က်စ္၊ မူညစ္သြမ္းဆိုး၊
သူခိုးဖမ္းရာ၊ ကႏၱာရေတာ၊ ၿမစ္ေၾကာနစ္က်ယ္၊ ပင္လယ္သမုဒ္၊ သတ္ပုတ္တြန္းလွန္၊ ခိုက္ရန္ေတြ႕ပြဲ၊
ၿငင္းခံုဆဲနွင့္၊ ေသာင္းသဲစည္ပင္၊ ပြဲသဘင္သို႕၊ သြားခ်င္မွဳသာ၊ မသြားရာတည့္၊ ၾကမ္းမွာေၿခနင္း၊
မၿပင္းညံသက္၊ လြန္ၿဖည္းညက္ေစ၊ ညဥ့္နက္ေမွာင္မည္း၊ တေယာက္ထည္းလည္း၊ 
တင့္ရည္းေပါ့သြပ္၊ မသြားအပ္သည္၊ ၾကပ္ၾကပ္ဝမ္းတြင္း၊ မွတ္သြတ္သြင္း။........
                                                             ( မဝတ္ရာက်င္ )
ေရွာင္ပါေစခ်င္၊ အ၀တ္တြင္လည္း၊ မစင္မၾကယ္၊ ရြံဖြယ္စက္ဆုပ္၊ မည္းပုပ္မြဲၿပာ၊ စာမေခ်ေသး၊ 
ဖြပ္ေဆးမေလွ်ာ္၊ညွီေစာ္ေၿမွးသမ္း၊ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ၿပတ္၊ ညွိဳးညစ္ပတ္က၊ မဝတ္ေလရာ၊ ဥစၥာေရႊေငြ၊
ဆန္ေရစပါး၊ ကြ်ဲႏြားယာလယ္၊ လိုမယ္မတ၊ စိတ္တိုင္းက်လ်က္၊ ၾကြယ္ဝၿပည့္စံု၊ ကုံလင္းကစား၊စိုးမင္း
လားသို႕၊ေသာက္စားသမွဳ၊ ဝတ္တုမမူ၊ ေရွ႕ရွဳေနာက္ခ်င့္၊ ကိုယ္နွင့္အင္တန္၊ သင္ေအာင္ဖန္၍၊ ခန္႕ရန္ေတာ္
ရာ၊ေကာင္းၿမတ္ပါလည္း၊ စိတ္မွာခ်င္ခ်င္၊ မရွိလွ်င္မူ၊ မဆင္ဝတ္သင့္၊ မိုးၿမင့္ကဲက်ဴး၊ ဝတ္ထူးစားဆန္း၊
မြင့္လန္းေရာင္ဝါ၊ ယဥ္ေက်းစြာကို၊ ခ်ိန္ခါမဲ့ပဲ၊ မဝတ္လဲနွင့္၊ တြဲလြဲမ်ားလ်ား၊ ဖားရားေၿမထိ၊ ေရွ႕ၿငိေနာက္က်၊
ေၿခခ်ဖဝါး၊ နင္းသြားမသာ၊ ဝါဝါကားကား၊ ၾကြားၾကြားဝင့္ဝင့္၊ ဝတ္သၿဖင့္လည္း၊ မတင့္တယ္ရာ၊ ဓမၼတာလွ်င္၊
လွမ္းသာၾကြလြယ္၊ ညာဘယ္ေနာက္ေရွ႕၊ ညီေစ့လ်ဥ့္လ်ဥ့္၊ မယဥ့္မေတာင္း၊ ဆင္ဝတ္ေကာင္းသည့္၊
က်ိဳးေၾကာင္းၿပစ္ကင္း၊ ေၿမွာ္ရွဳတင္း။......
                                                            ( မဆင္ရာမ်ား )
တန္ဆာပလာ၊ ဆင္ဖြယ္မွာလည္း၊ ရတနာေရႊေငြ၊ လြန္ၿမတ္ေစေလာ့၊ အေနဆုတ္ယုတ္၊ ခါမဟုတ္က၊
ေဖာ္ထုတ္ၿပဳၿပင္၊ မဆင္ယင္နွင့္၊ ဆံက်င္ဆံထိုး၊ ခါးၾကိဳးဥိးေစာက္၊ လယ္ေကာက္လက္ၾကပ္၊ လက္စြပ္နားပန္၊ ပန္းမာလ္ေၿခက်င္း၊ ေရွာင္ကြင္းလည္မွာ၊ ဆင္တန္ဆာလည္း၊ ကာလာေဒသ၊ ေန့ညမွတ္ၾကိဳး၊ အမ်ိဳးအႏြယ္၊ အရြယ္အသက္၊ ခ်င့္တြက္ယုတ္ၿမတ္၊ ဆင္ယင္တတ္မွ၊ ဆင္ဝတ္သ၍၊ သူ႕စိတ္ေတြ႕၏။.....
                                                       ( မစားရာေၿမာက္ )
ညဥ့္ေန႕မၿခား၊ မစားရာေၿမာက္၊ စားခင္းမွာတံု၊ ရသာေထြၿပား၊ ၿမိန္ၿမတ္ၿငားလည္း၊ စားမၾကဴးရာ၊ပူဆာစပ္ငန္၊
ခ်ဥ္ဖန္ခ်ိဳခါး၊ေထြေထြစားလည္း၊သံုးပါးဥတု၊ေၿမွာ္ရမ္းရွဳေလာ့၊မွီခုတေစာင္း၊အိပ္ေလ်ာင္းဝပ္စင္း၊
ေၿခဆင္းေပါင္ေထာင္၊ ေဆာင့္ေၾကာင္မတ္ေစာက္၊ ေတာင္ေၿမာက္ၾကည့္ကြက္၊ ရပ္လ်က္သြားလ်က္၊
နွစ္ဘက္ပါးနား၊ အံေစာင္ဝါး၍၊ မစားေလသင့္၊ ေကာ္လႊင့္ေဝွ႕ဟန္၊ ေက်ာက္ကန္ပုတ္ခတ္၊ ကိုက္ခဲတတ္သည့္၊ သတၱဝါသား၊ မထြားမဆူ၊ သိုးအူပုပ္ေလွာင္၊ ညွီေဟာင္သမွ်၊ မစားရသည္၊ ေန႕ညမကင္း၊ ၾကည္ေရွာင္မင္း။..
                                                        ( မေသာက္ရာမွဳ )
မေသာက္အပ္ေထြ၊ ေရွာင္ပါေလေလာ့၊ ေမရယငါး၊ သူရာငါးနွင့္၊ ပိုးမႊားေလာက္က်ိ၊ ၿမဴတိေနာက္ထင္၊ သန့္စင္မၾကည္၊ ေရကိုသည္လည္း၊ ခ်ဳပ္ဆည္းအာသာ၊ မေသာက္ရာတည့္၊ ဘယ္ညာလႊဲလက္၊ေရခြက္
ဖလား၊လက္ဝါးေၿပာင္းၿပန္၊ ကိုင္ဟန္လွန္ေမွာက္၊မေသာက္ၿပန္ရာ၊ဟင္းမွာေရထုတ္၊ဟင္းရွဳတ္ေရကို၊
မမ်ိဳေလထိုက္၊မက်ိဳက္ေလအပ္၊ သတိၾကပ္ေလာ့၊ ရွစ္ရပ္ေဖ်ာ္ရည္၊ ဆီၾကည္ေထာပတ္၊ ၿမိန္မြန္ၿမတ္လည္း၊
ၾကိဳက္တတ္ေသာအား၊ လွ်ာကိုတား၍၊ မမ်ားေစရ၊ သင့္ရံုမွ်သာ၊ ေသာက္ေလရာ၏၊ စာနာခန္႕ခ်ိ၊
မ်က္စိအက်င့္၊ ဝမ္းအခ်င့္ဟု၊ ယခင့္ေဝါဟာ၊ ထင္ရွားစြာႏွင့္၊ သူရာေသာက္ဝယ္၊ ၿပစ္ေၿခာက္သြယ္ကား၊
လိုမယ္မရ၊ ရွိမွ်ဥစၥာ၊ ေပ်ာက္တတ္စြာ၏၊ နွဳတ္သာလက္လြန္၊ ရန္လည္းခုိက္ထိ၊ ပြါးတတ္ဘိ၏၊ မ်က္စိသီေဝ၊
လက္ေၿခတုန္ယင္၊ မဝင္ဝမ္းတြင္း၊ ထမင္းမစား၊ ေရာဂါမ်ား၏၊ ၿပစ္သားစင္စင္၊ လူရွင္ကဲ့ရဲ႕၊ သတင္းမဲ့၏၊
ရွက္ဖြဲ႕အရာ၊ ေက်ာက္ခင္းမွာလည္း၊ အဂၤါကိုယ္လံုး၊ မဖံုးလႊမ္းနိုင္၊ စြဲကိုင္က်ိဳးၿပစ္၊ စိစစ္မၿမင္၊ ဆင္ၿခင္မရွိ၊
သတိပညာ၊ ေလ်ာ့ညံ့ရာသည္၊ မၾကာလက္ငင္း၊ မ်က္ေမွာက္တြင္း။..
 
၀န္ခံခ်က္..မူရင္း   http://wwwtharginwe.blogspot.com/ မွ ကူးယူ ေဖၚျပပါသည္။