.. နေမာ ဘဂ၀ေတာ ၊ နေမာ အရဟေတာ၊ နေမာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ..

Friday, January 18, 2013

ကုိယ္က်င့္တရား ၄

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား မသိေအာင္ မိမိတို႔အိမ္မွတန္ဖိုးအႀကီးဆုံး  အဖုိးတန္ ရတနာနွင့္ပုိးခ်ည္ပစၥည္းမ်ားကုိ ခုိးယူခဲ့ၾက၏၊ထုိ႔ေနာက္ေတာ့  ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီးထံ အသီးအသီး အပ္နွံလုိက္ၾက၏၊သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကား ဆရာႀကီး၏ သမီးကုိ လက္ဆက္နုိင္ရန္ျဖစ္၏။

ဆရာႀကီးသည္ ပစၥည္းႏွင့္ပစၥည္းရွင္အမည္တုိ႔ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ထား၏၊ ထို႔ေနာက္ေတာ့  လုံျခဳံစိတ္ခ်ရေသာ ေနရာသို႔ သိမ္းထားလုိက္၏၊ ပစၥည္းမ်ားလာေရာက္အပ္နွ့ံၾကေသာ  ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ကုန္သေလာက္ပင္ ရွိေပျပီ၊တစ္ေယာက္သာ က်န္ေတာ့သည္၊ ယင္းတစ္ေယာက္မွာ ဆရာတစ္ပုိင္း တပည့္
တစ္ပုိင္းဘ၀နဲ႔ ပညာယူ ပညာေပးေနေသာ ဘုရားေလာင္းေတာ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏၊

ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးသည္ သူ၏တပည့္ႀကီး ဘုရားအေလာင္းေတာကုိ ေမးလိုက္၏၊  ငါ့တပည့္ႀကီးကေတာ့ ဘာပစၥည္းမွ ပါမလာပါလား၊ ဘာလဲ သမီးကုိ သေဘာမက်လို႔လား၊ 
 ဒါမွမဟုတ္ တစ္သက္လုံး လူပ်ိဳႀကီးဘ၀နဲ႔ အရုိးထုတ္ဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိလုိ႔လား၊
ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ  ယူခဲ့စရာ ပစၥည္းကို မရွိလို႔ မယူခဲ့တာလား၊

ဆရာႀကီးေျပာတာေတြ တစ္ခုမွ မဟုတ္ရပါ ဆရာႀကီး၊ ဆရာႀကီး မေန႔က မွာလိုက္တုန္းက
ပစၥည္းေတြကုိ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ယူခဲ့ရမယ္တဲ့၊
အဲဒါ တပည့္ စဥ္းစား ၾကည့္တယ္၊ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ယူခဲ့ရမယ္ .. တဲ့။
ေလာကမွ မေကာင္းမႈ လြန္က်ဴးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းမႈ လုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဆိတ္ကြယ္ရာ မသိရာဆုိတာ မရွိပါဘူး၊
ကုိယ္ျပဳတာ ကုိယ္တုိင္သိတယ္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ေတာေစာင့္နတ္ေတြ ေတာထဲမွာရွိ
ေနတဲ့ နတ္ေတြ သိတယ္၊ ေနာက္ျပီး အၾကားအျမင္ရတဲ့ တန္ခုိးရွင္ေတြသိတယ္။

ဒါေပမဲ့ လူမုိက္ေတြကေတာ့ သူတုိ႔လုပ္တာ သိသူ မရွိဘူးလို႔ အထင္မွားေနၾကတယ္၊
တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လူသူမသိတဲ့
ဆိတ္ကြယ္ရာ ဆုိတာ မရွိပါဘူး၊
ဒါေၾကာင့္ မသိေအာင္ယူေအာင္ခဲ့ရမယ္ဆုိတဲ့ဆရာ့ႀကီးစကားအရ . ပစၥည္းယူတဲ့ေနရာမွာ
မသိသူ မရွိ၊ အနည္းဆုံးေတာ့ နတ္မ်ားနွင့္အၾကားအျမင္ရ တန္ခုိးရွင္ေတြ သိေနတာေၾကာင့္
ဘာပစၥည္း တစ္ခုမွ မယူခဲ့တာပါ ဆရာႀကီး။

ဆရာႀကီးသည္ ၀မ္းသာေန၏၊ သူလိုခ်င္သည္မွာ ပစၥည္းမဟုတ္၊ ကိုယ္က်င့္သိကၡာျဖစ္၏
ကိုယ္က်င့္မေကာင္းလွ်င္ ပညာတတ္ျဖစ္ပါေစ၊ ပစၥည္းရွင္ ျဖစ္ပါေစ မိမိ၏ ခ်စ္သမီးအတြက္
စိတ္ေအးရမည္ မဟုတ္၊ သမီးက  ကိုယ့္က်င့္ေကာင္းလွ်က္ လက္တြဲေဖၚ ၾကင္ဖက္က ကိုယ့္က်င့္
မေကာင္းလွ်င္ .. အတြဲမညီ ၊ နတ္သမီးနွင့္သူေသ အတူေနသည္ႏွင့္တူ၏ဟု ထုံးေဟာင္းစကား
 ရွိ၏၊ သမီးလည္း ကုိယ္က်င့္ေကာင္း လက္တြဲေဖၚလည္း ကုိယ္က်င့္ေကာင္းမွ
နတ္သမီးႏွင့္နတ္သား လုိက္ဖက္ညီသည့္ ပါရမီရွင္မ်ားဟု ဆုိထားသည္ မဟုတ္ပါလား။

မိမိမွာ ပစၥည္းမလုိ၊ လိုေနသည္ကား ကုိယ္က်င့္ေကာင္းေသာ သမီး၏ဘ၀လက္တြဲေဖၚျဖစ္၏၊
ယခုေတာ့ ရေပျပီ၊ မိမိ၏ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ပညာႏွ့င့္သာမက ကုိယ့္က်င့္သိကၡာႏွင့္ပါျမွင့္တင္မည့္  
သူကုိ ရွာေတြ႔လုိက္ေပျပီ။

ဆရာႀကီးသည္ တပည့္အားလုံးသိေအာင္ ေျပာၾကားလိုိက္ေတာ့၏၊ မိမိသည္ သမီးေနာင္ေရးအတြက္
စိတ္ေအးရေအာင္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာေကာင္းသူကုိ ရွာေဖြလို၍ ယခုလို စီစဥ္ရျခင္းျဖစ္၏၊ ပစၥည္းလို၍
မဟုတ္ပါ၊ ယခုေတာ့ သင္တုိ႔အျမင္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာေကာင္းသူကုိ ေတြ႔ရေပျပီ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ . ဆရာတစ္ပုိင္း
တပည့္တစ္ပုိင္းျဖစ္သည့္ (ဘုရားေလာင္း ) ပုဏၰားေလးကုိ သမီး၏ ဘ၀လက္တြဲေဖၚအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လုိက္
ေပျပီ။ ဤသည္မွာ ဒိသာပါေမာကၡေရာႀကီး၏ သို႔မဟုတ္ ဖခင္တစ္ဦး၏ သမီးအတြက္ မွန္ကန္ေသာ   ေရြးခ်ယ္မႈပင္ ျဖစ္ပါ၏
ဆရာႀကီးသည္ တပည့္မ်ား လာေရာက္အပ္ႏွံသည့္ ပစၥည္းမ်ားကုိ  လက္ခံစဥ္က ေရးမွတ္ထားသည့္
အတုိင္း တပည့္မ်ားအား တိတိက်က်  ျပန္လည္ေပးအပ္လုိက္၏၊
ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ မိမိသမီးလွရတနာကုိ လက္၀တ္ရတနာ တန္ဆာမ်ားဆင္ယင္၍ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ လက္သုိ႔ အပ္ႏွံလုိက္ေလေတာ့၏၊ 


 သားသမီးေနာင္ေရး စိတ္ေအးလိုေသာ မိဘတုိင္းသည္ မိမိ၏ သားသမီးတုိ႔အတြက္ ၾကင္ေဖၚၾကင္ဘက္
ေရြးခ်ယ္ေသာအခါ စာရိတၱမ႑ိဳင္ ၾကံ့ခုိင္ေသာ ကိုယ္က်င့္ေကာင္းသူကုိသာ ေရြးခ်ယ္နုိင္ၾကပါေစ..။

မေကာင္းျဖစ္ထာ ေကာင္းရာညႊန္လတ္ အတတ္သင္ေစ ေပးေ၀ႏွီးရင္း ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္
၀တ္ငါးအင္ ဖခင္မယ္တုိ႔တာ

                                                                                        ေကာင္းသစ္ (ကန္ေတာ္သာ)

Friday, January 4, 2013

ဂုဏ္ႏွင့္အျပစ္



ေလာကလူ အမ်ားစု သုံးေနေသာ စကားတစ္ခုရွိ၏၊
“ သင္ေကာင္းလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္ မဆုိးပါတဲ့”

တစ္ခ်ိုဳ ႔က ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လိုက္၍ အေရာင္ေျပာင္းတတ္ၾက၏၊ ပတ္၀န္းက်င္ ေကာင္းလွ်င္
ေကာင္းေအာင္ျပဳမူေနထိုုုုင္တတ္ၾကေသာ္လည္း ပတ္၀န္က်င္းမေကာင္းဟုထင္လွ်င္ေတာ့ . မေကာင္းေသာ အျပဳအမူမ်ား ေပါလြင္လာတတ္ၾကပါ၏၊ အမွန္အားျဖင့္ ပင္ကုိစရုိက္ေကာင္းေသာ သူေတာ္ေကာင္းဟူသည္ သူ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း  ေကာင္းေသာအျပဳအမူမ်ားကုိသာ ျပဳမူတတ္ၾကပါ၏၊

ယခုတင္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာေလးသည္ . သူေကာင္းေနတုန္း၌ သူေတာ္ေကာင္းဟု ေကာင္းသ တင္းမ်ား ထြက္ေနေသာ္လည္း သူ မေကာင္းေသာအခါ သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္ ပ်က္စီးသြားသည့္ သာ၀တိၳက ျဖစ္ရပ္မွန္ေလး တစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါ၏။

                                        
သူမနာမည္မွာ  ကာဠီ - ပါ၊
သာ၀တိၳျပည္မွာ ေနထုိင္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္၊
သာ၀တိၳဆုိတာ အမ်ားသိတဲ့အတုိင္း လူမ်ိဳးစုံ ဘာသာစုံ လုပ္ငန္းစုံ လူတန္းစားအလႊာလည္းစုံျပီး  အစုံရွိတဲ့ အထင္ကရ ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးတစ္ျမိဳ႔ပါ၊ အဲဒီလို ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးမွာ ေနရသူဆုိလုိ႔ ကာဠီကုိ အထင္ေတာ့ မၾကီးလုိက္ပါနဲ႔၊ သူမ်ားအိမ္မွာ ကြ်န္အျဖစ္္နဲ႔ မီွခုိ ရပ္တည္ေနရတဲ့ ကြ်န္မ တစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ဆုိေသာ္လည္း ကြ်န္မကာဠီဟာ ၀ီရိယရွိတယ္၊ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္တယ္၊ အိမ္မႈကိစၥမွန္သမွ်လည္း လစ္ဟာမႈ မရွိရေအာင္ စီမံလုပ္ကုိင္တတ္သူျဖစ္ပါတယ္၊ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေလာကမွာေတာ့ ကာဠီဟာ စံျပကြ်န္လု႔ိေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႔က ေျပာၾကတယ္၊ ခုိင္းမွလုပ္ရင္ ကြ်န္တဲ့၊ အမွန္ေတာ့ ကာဠီတုိ႔လုိ ကြ်န္ေတြဟာ မခုိင္းပဲ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ဟာ ကြ်န္ပါပဲ၊ ကုိယ့္အသိနွင့္လုပ္လို႔ သခင္ျဖစ္လာသူ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ခုိင္းလုိ႔ပဲ လုပ္လုပ္ မခုိင္းပဲလုပ္လုပ္ ကြ်န္ဟာ ကြ်န္ပါပဲ၊

ပတ္၀န္းက်င္က ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ၾကတယ္၊. ကြ်န္မကာဠီရဲ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာဟာ ႏူးညံ့တယ္၊ သိမ္ေမြ႔တယ္၊ရုိေသႏွိမ့္ခ်မႈရွိတယ္၊ ေနာက္ျပီး ေအးေအးေလး ေနတတ္သူျဖစ္တယ္၊
ရုိးသားျဖဴစင္ျပီး စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ၊ ကာဠီတုိ႔ ဒီလိုသခင္မဆီမွာ ျဖစ္ခြင့္ရတာ  သိပ္ကံေကာင္းတယ္. . .တဲ့။

သူ႔သခင္မရဲ  ့ ေကာင္းသတင္းေတြကုိ နားနွင့္မဆန္႔ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ၾကားလာရတဲ့အခါ ကာဠီတစ္ေယာက္ အေတြးတစ္ခု ေပါက္လာတယ္၊
သူ႔ သခင္မ  ေ၀ေဒဟိကာဟာ ပင္ကိုယ္စရုိက္ကုိက ေကာင္းေနလုိ႔ ေကာင္းတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ဘက္က တာ၀န္၀တၱရားေတြ ေက်ပြန္လုိ႔ ေကာင္းေနတာလား၊
သခင္မဟာ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းေနတာ အမွန္ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာ မသိရဘူး၊  အဲဒီေတာ့ သိေအာင္ လုပ္ၾကည့္မယ္၊ ဟုတ္တယ္ ၊ သိေအာင္ လုပ္ၾကည့္ ရမယ္။

အခါတုိင္းဆုိ ကြ်န္မကာဠီဟာ နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာမွ ထေနၾက၊ အမိႈက္လွဲ ေရခပ္ အိမ္မႈကိစၥ မွန္သမွ် ကုိ မခုိင္းရပဲ လုပ္ေနၾက၊ ယေန႔ေတာ့ ေနျမင့္မွ အိပ္ရာမွထ၏၊ေနျမင့္မွ အိပ္ရာမွထေသာ ကာဠီကုိ သခင္မက ေမးတယ္၊
ဟယ့္ … ကာဠီ … ဒီေန႔ အိပ္ရာထ ေနာက္ၾကလွခ်ည္လား၊ ေခါင္းကုိက္လုိ႔လား၊ ခါးနာလုိ႔လား၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္က်ရတာလဲ၊
ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး သခင္မ၊
ဘာ . .. ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဟုတ္လား၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘဲနဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ အိပ္ရာထ ေနာက္က်ရသလား၊
သခင္မ ကာဠီသည္ ေနာက္ထပ္ ဘာမွေတာ့ ဆက္မေျပာ၊သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္နွာက မႏွစ္ျမိဳ႔ေသာ အမူအရာ စိတ္တုိင္းမက်ေသာ အမူအရာက ဖုံး၍မရ၊ အထင္သား ျမင္ေတြ႔လိုက္ရ၏၊ကာဠီ မွတ္ခ်က္
တစ္ခု ခ်လုိက္၏၊ သခင္မမွာ ေဒါသရွိတယ္၊ ငါေကာင္းေနလို႔သာ သခင္မ ေကာင္းေနတာျဖစ္ရမယ္။

ဒါန႔ဲ ေနာက္တစ္ရက္..၊
ကာဠီဟာ ဒီေန႔ အရင္ေန႔ထက္ ပုိေနာက္က်မွ ထတယ္၊
သူ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာ ခါတုိင္းထက္ အိပ္ရာထ ေနာက္က်ျပန္ေသာ ကာဠီကုိ
ေမးျပန္တယ္၊
ဟယ့္ ကြ်န္မယုတ္ ကာဠီ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေလာင္ေတာင္ ေနျမင့္ေအာင္ အိပ္ေနရတာလဲ၊
ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး သခင္မ၊
ဘာ … ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဟုတ္လား၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘဲနဲ႔ ဒီေလာက္ထိ ေန႔ျမင္ေအာင္ အိပ္ရသလား၊ ကြ်န္ဆုိတာ မွတ္ထား၊ သခင္ရဲ ႔ ေနာက္က်မွ အိပ္ျပီးေတာ့သခင္ထက္ ေစာေစာ ထရတယ္၊  သခင့္အတြက္ လုပ္စရာရွိတာ ၾကိဳတင္လုပ္ထားျပီး အိမ္မႈကိစၥမွန္သမွ်ကုိ  ဆက္ျပီးေတာ့  လုပ္ရတယ္၊ နင္ ခါတုိင္း ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး၊ ခုမွ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ ကြ်န္သက္ေလးနဲနဲရလာလို႔  ငါ့ကုိ ပုန္ကန္ေနခ်င္တာလား၊ ဟင္း စမ္းၾကည့္လုိက္ေလ၊ ငါ ဘယ္လုိ လူစားမ်ဳိးဆုိတာ သိခ်င္ရင္၊  မေန႔ကလဲ အိပ္ရာထ ေနာက္က်တယ္၊ ဒီေန႔ မေန႔ကထက္ ပိုျပီး ေနာက္က်မွ ထတယ္၊
ကိုယ့္ကိုိယ္ကို ကြ်န္မဆုိတာလဲ သတိထားအုံးေနာ္.၊ဒီအခ်ိန္ထိ ဇိမ္နဲ႔ အိပ္ေနရေအာင္ သူ႔ကုိသူ သခင္မမ်ား  မွတ္ေနသလား၊ ဟင္း ေျပာ မေျပာလုိက္ခ်င္ဘူး၊
သခင္မေ၀ေဒဟိကာဟာ  ေျပာ မေျပာလုိက္ခ်င္ဘူးသာဆုိသည္၊ သူေျပာခ်င္ရာမ်ားကုိ မ်က္ႏွာႀကီး ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳး ေအာက္သုိးသုိးနွင့္ ေျပာသြားေလျပီ၊

ကြ်န္မ ကာဠီ သေဘာက္ေပါက္သြား၏၊ သူေကာင္းေနလုိ႔ သူ႔သခင္မ သူ႔အေပၚ ေကာင္းေနတာပါ၊
သခင္ဆုိတာ ရုံးနုိင္တုန္းေတာ့ ေဟ့သားႀကီး ေဟ့သားႀကီးနဲ႔ အားေပးေသာ္လည္း မရုံးႏုိင္တဲ့ တစ္ေန႔
က်ေတာ့ ေဟ့ႏြားၾကီး ေဟ့ ႏြားၾကီးလို႔ ေအာ္ေငါက္တတ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးပါ၊ ဒါ သဘာ၀ပါ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ
သဘာ၀ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ည္းတန္နုိ္င္မလဲဆုိတာ ဆက္ျပီး စူးစမ္းၾကည့္ရမယ္၊ ကဲ သခင္မ
ဘယ္ေလာက္ထိ ကဲနုိင္မလဲဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့  ေကာင္းသတင္းဂုဏ္ စုံလွတဲ့ သခင္မ
ႀကီးေရ။

အင္း ဒိီေန႔ သခင္မစိတ္ဓာတ္ စမ္းသပ္ျပီးရင္ေတာ့ ေတာ္ေလာက္ပါျပီး၊ အႏုသယ မကင္းေသးသူ မွန္
သမွ် အေၾကာင္းတုိက္ဆုိက္လာရင္ စိတ္ဓာတ္မွန္ ေပၚစျမဲပဲ၊ သခင္မရဲ႔ အႏုသယ ဘယ္အဆင့္ရွိသလဲ
ဆုိတာ ဒီေန႔ ေနာက္ဆုံး အေျဖပဲ၊ သခင္မအတြက္ ရလာဒ္ေကာင္းေလး ရျပီး အေျဖေကာင္းေလး ထြက္နုိင္ပါေစ..။

ကာဠီသည္ ဒီေန႔အိပ္ရာမွ ထခ်ိန္ ေနကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္၏၊ အင္း အေတာ္ကုိ ေနျမင့္ေနၿပီပဲ၊
ထုိအခုိက္ သူ႔သခင္မ ေအာ္ ေခၚလုိက္သံကုိ သူ ၾကားလုိက္ရ၏၊
ေဟ့ ..  ေဟ့ ကြ်န္မစုတ္ ကာဠီ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေနျမင့္မွ အိပ္ရာက ထရသလဲ ေျပာစမ္း၊
ဘာ ဘာမွ မျဖစ္ပါ သခင္မ၊
 ဘာ ဘာမွ မျဖစ္ပါလဲ .. ဘာ သခင္မလဲ၊  ေခါင္းကိုက္ ခါးနာ ဖ်ားနာျခင္းလည္း မရွိပါဘဲ ကြ်န္ျဖစ္ေနျပီး ဒီေလာက္ေတာင္ ေနျမင့္ေအာင္ထိ အိပ္ေန ရသလား၊
သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာသည္ သူ႔ေဒါသစိတ္ကုိ မထိမ္းႏို္င္ေတာ့ ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူနားအလြယ္တကူရွိ
ေသာ မင္းတုပ္ ( တံခါးကိုပိတ္ေသာ သစ္သားေခ်ာင္း) ျဖင့္ ကြ်န္မ ကာဠီ၏ ဦးေခါင္းကုိ ရုိက္ခ်လိုက္
ေလေတာ့သည္၊ ဒုတ္ .  အား . အေမေရ . ကာဠီသည္ နာက်င္လြန္း၍ အေမကုိပင္ တမိွလိုက္၏ .။

ကာဠီ၏ ေခါင္းသည္ မီးပြင့္မတတ္ ပူေလာင္သြား၏၊ သူမ ေခါင္းကုိ လက္ျဖင့္ စမ္းၾကည့္လုိက္၏
စစ္ကနဲ စစ္ကနဲ နာက်င္မႈနွင့္အတြင္ သူမ်ားယုိစီး၍ က်လာေလျပီး၊ သူမ ဦးေခါင္း ကြဲသြားေလျပီ၊

ကာဠီသည္ သူမ ဦးေခါင္းကြဲသည့္ေနရာကုိ လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိလွ်က္ ယုိစီးေနေသာ ေသြးမ်ားကုိ 
မသုတ္ပဲ လမ္းမဘက္သို႔ ေျပးထြက္သြားေတာ့၏၊ ထို႔ေနာက္ေတာ့ …..၊
ၾကည့္ၾကပါအုံး အရပ္ကတုိ႔ .. အရွင္မတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ေနၾကတဲ့ ႏူးညံ့သိမ္ေမြသူ၏ ရုိက္ခ်က္၊  ႏွိမ့္ခ်စြာေနတတ္သူ ဆုိေသာသခင္မ၏ ရုိက္ခ်က္၊ ေအးေေအးေဆးေဆး ေနတတ္သူဟု ဆုိေသာ သခင္မရဲ ႔ အၾကင္နာမဲ့ေသာ ရုိက္ခ်က္၊ ကုိယ္ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မႈမရွိပါပဲ အိပ္ရာထ ေနာက္က်ရုံ သက္သက္ျဖင့္ တစ္ေကာင္ၾကြက္ အေဖၚမဲ့ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္တဲ့ ကြ်န္မကုိ ဦးေခါင္းကြဲေအာင္ရုိက္ႏွက္ေသာ အျဖစ္ကုိ ၾကည့္ၾကပါအုံး ..ဟု ေအာ္ငုိလွ်က္ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားကုိ တုိင္တမ္းေျပာဆုိေလေတာ့၏၊၊

ထုိအခါမွ စ၍ တစ္ခ်ိန္က ကြ်န္မကာဠီရဲ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာဟာ ႏူးညံ့တယ္၊ သိမ္ေမြ႔တယ္၊ ရုိေသႏွိမ့္ခ်မႈရွိတယ္၊ ေနာက္ျပီး ေအးေအးေလး ေနတတ္သူျဖစ္တယ္၊ရုိးသားျဖဴစင္ျပီး  စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ၊ ကာဠီတုိ႔ ဒီလိုသခင္မဆီမွာ ျဖစ္ခြင့္ရတာ  သိပ္ကံေကာင္းတယ္… ဆုိတဲ့ ေကာင္းသတင္းဂုဏ္ဟာ ကြ်န္မကာဠီကုိ ဦးေခါင္းကြဲေအာင္ ရုိက္လုိက္မွိတဲ့ အခ်ိန္က စျပီး  ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေတာ့တယ္၊

ထုိအခ်ိန္မွစ၍ .. ကာဠီရဲ ႔ သခင္မ ေ၀ေဒဟိကာသည္ မိန္းမၾကမ္းၾကီးျဖစ္၏၊ ႏွိမ့္ခ်စြာ ေနထုိင္တတ္သူ မဟုတ္၊အေပၚစီးကေန၍ ေျပာဆုိ ဆက္ဆံတတ္သူျဖစ္၏၊ ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္သူ မဟုတ္၊ ပူညံ ပူညံ လုတ္တတ္သူျဖစ္၏၊စိတ္ထားျဖဴစင္သူမဟုတ္၊ စရုိက္ၾကမ္း၍ စိတ္ၾကမ္း ကိုယ္ၾကမ္းရွိသူသာျဖစ္၏ဟု သတင္းဆုိးမ်ားသည္ သာ၀တၱိတျပည္လုံး ခဏခ်င္း ပ်ံ႕႔ ႏွံ႔၍ သြားေလ ေတာ့၏၊၊

ဂုဏ္တုိ႔မည္သည္ကား ေျဖးေျဖးခ်င္း လာတတ္ကုန္၏၊ အျပစ္တုိ႔သည္ကား တစ္ေန႔တည္းျဖင့္ပင္
ပ်ံ ႔ႏွံံ ့တတ္ကုန္၏။

                                                                                    ေကာင္းသစ္ (ကန္ေတာ္သာ)