လြန္ေလျပီးေသာ ကာလက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလး ျဖစ္ပါ၏။ စာလာ ေပလာ သုံးရလွ်င္ အတီေတ ဗာရာဏသီယံဟုပင္ စရေပလိမ့္မည္။ ဗာရာဏသီျပည္ ျဗဟၼဒတ္မင္း ထီးနန္းစုိးစံစဥ္ ဘုရားေလာင္းသည္ ပုဏၰားမ်ိဳး၌ ေမြးဖြားေသာ ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္ေသာ ပါရမီရွင္ေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့၏၊ ေရွးေခတ္က အမ်ိဳးေလးပါး သတ္မွတ္ခ်က္ထားရွိ၏၊ ယင္းတုိ႔မွာ ခတၱိယ ျဗဟၼဏ ေ၀ႆ သုုဒၶဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏၊ ထုိအမ်ိဳးေလး ပါးတုိ႔တြင္ခတၱိယနွင့္ျဗဟၼဏတုိ႔ကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ိဳးအႏြယ္ဟု သတ္မွတ္ၾက၏။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သည္ ထုိစဥ္ဘ၀က ျဗဟၼဏမ်ိဳး၌ ေမြးဖြားခဲ့သူျဖစ္ခဲ့၏။
ဗာရာဏသီျပည္၌ ထင္ရွားေသာ ပညာရွင္ႀကီးတစ္ဦးရွိ၏၊ ထုိဆရာႀကီးကုိ ဘက္စုံပညာရွင္ျဖစ္၍ နုိင္ငံတကာ
ဒိသာပါေမာကၡဟု ဘြဲ႔ထူးေပးထားပါ၏၊ နုိင္ငံအသီးသိီးမွ ပညာလုိလားေသာ မင္းညီမင္းသား ပုဏၰား သူေဌး သူၾကြယ္ သားသမီးမွန္သမွ်သည္ ယင္းဆရာႀကီးထံမွာပင္ လာေရာက္၍ ပညာသင္ၾကားၾကရ၏၊ ထုိေခတ္
အခါက တကၠသိုလ္ျပန္မွ ပညာတတ္ဟူ၍ အသိအမွတ္ျပဳေသာ ေခတ္လည္း ျဖစ္ပါ၏
ထုိအခ်ိန္က ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ တပည့္ငါးရာတုိ႔တြင္ ပညာအေတာ္ဆုံးျဖစ္၍ ဆရာၾကီး၏လက္
ေထာက္အျဖစ္ တာ၀န္ယူကာ က်န္တပည့္မ်ားကုိ ထပ္ဆင့္ပညာသင္ေပးရေသာ လက္ေထာက္ဆရာတစ္
ဦးျဖစ္ပါ၏။တစ္ဖက္ကက်န္ပညာရပ္မ်ားကုိ ဆရာ့ထံမွ သင္ယူရင္း အျခားတစ္ဖက္မွလည္း ဆရာ့ကုိကူညီ၍
ပညာေတာ္သင္မ်ားကုိ ပညာသင္ေပးေနရေသာ ဆရာတစ္ပုိင္း တစ္ပည့္တစ္ပုိင္း ျဖစ္ေနပါ၏။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ “ သု၊စိ၊ပု၊ဘာ။ ၀ိ၊သိ၊လိ၊ဓာ၊ ”ဟူေသာ အကၡရာရွစ္လုံး စာသင္ထုံးကုိ နွလုံမူ၍
သင္ၾကားခဲ့ေသာ စနစ္မွန္ေၾကာင့္ မ်ားမ်ားသင္ ျမန္ျမန္သင္ႏုိ္င္ျပီး ပညာရပ္မ်ားကုိလည္း မေမ့ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
ဆရာႀကီး၌ အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္လာေသာ ပညာတတ္ ရုပ္ေခ်ာ ေတာ္၀င္သမီးေလးတစ္ေယာက္
ရွိပါ၏၊ မိဘရွင္ျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ မိဘက်င့္၀တ္ မခြ်တ္ေစရန္လည္း သတိထားရျပန္ပါ၏။“မေကာင္းျမစ္ ထာ ေကာင္းရာညႊန္လတ္ အတတ္သင္ေစ ေပးေ၀ႏွီးရင္း ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္ ၀တ္ငါးအင္ ဖခင္မယ္တုိ႔တာ ”
ဟု မိဘက်င့္၀တ္က ရွိေနသည္ မဟုတ္ပါလား။
သမီးေလးကုိ လိမၼာေရးျခားရွိေအာင္ “ မေကာင္းေသာ ၾကံေျပာျပဳမ်ားကုိ တားျမစ္ျခင္း ေကာင္းေသာအၾကံ
ေျပာ အလုပ္တုိ႔ကုိ ညြန္ၾကားျခင္း၊ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔ တတ္အပ္ေသာ ပညာရပ္မ်ားကုိ သင္ၾကားေပးျခင္းျဖင့္ပညာ
အေမြအႏွစ္မ်ားကုိလည္း ေပးျပီးသားျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေနာက္ ဘ၀လက္တြဲ အေဖၚမြန္ေကာင္းတစ္ေယာက္ စီစစ္
စီစဥ္ေပးရန္ွနွင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ ဥစၥာအေမြအႏွစ္မ်ားကုိလည္း ဆက္လက္ေပးရဦးမည္ျဖစ္ပါ၏၊
ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီးေလးေနာင္ေရး စိတ္ေအးရေအာင္ စဥ္းစားရျပန္ပါ၏၊
ေလာက၌ ရုပ္ခ်မ္းသာမႈ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ႏွစ္ခု ယွဥ္လုိက္လွ်င္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကသာ အလုိအပ္ဆုံးေသာ ခ်မ္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီး ေကာင္းေကာင္း သိျပီးသား ျဖစ္ပါ၏၊ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ စာရိတၱေကာင္းမြန္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္းကုိပါ ထပ္ဆင့္ သေဘာေပါက္ျပီးသား ျဖစ္ပါ၏၊ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီးေလး ေနာင္ေရး စိတ္ေအးရဖုိ႔အတြက္ သမက္ေလာင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ပင္ စီစစ္၍ ေရြးရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္၏။
ယေန႔ တပည့္မ်ားအားလုံး ဆရာႀကီးထံ စုံစုံလင္လင္ ေရာက္ရွိေနၾက၏၊ဆရာၾကီးက မလာမေနရဟု ေျပာ၍
ေခၚဆုိထားေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားစုံ ေရာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏၊ ယခင္က ယခုကဲ့သုိ႔ တစ္ခါမွ် မေခၚဘူး
ေၾကာင့္ အေၾကာင္းထူးေတာ့ရွိရမည္ဟု အေတြးကုိယ္စီေတာ့ ရွိေနၾက၏၊ ဆရာႀကီးက အဟမ္းဟု ေခ်ာင္း
တစ္ခ်က္ဟန္႔၍ အသံျပဳလုိက္၏၊ တပည့္အားလုံးသည္ ဆရာႀကီးဆီသုိ႔ အာရုံစုိက္ေနၾက၏၊ ဆရာႀကီးေျပာ
မည့္စကားကုိ နားစိုက္ ေထာင္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏
ဆရာၾကီးက တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနေသာ မိမိ၏ တပည့္မ်ားကုိ ၾကည့္ရင္း စကားစလုိက္၏၊ ဆရာ့မွာ အရြယ္
ေရာက္ၿပီျဖစ္ေသာ ပညာတတ္ ရုပ္ေခ်ာ ေတာ္၀င္ သမီးေလးရွိေၾကာင့္ တပည့္မ်ား သိျပီးသားျဖစ္၏။ မိဘ
၀တၱရားအရ သမီးေလးေနာင္ေရး စိတ္ေအးဖို႔အတြက္ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးရန္ သင့္ေနေသာ အရြယ္ေရာက္
ေနျပီးျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီးေလးရဲ႕ၾကင္ဘက္ ေရြးခ်ယ္ရန္ ေခၚလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ေတာ္
၀င္သမီးေလးကုိ ဘ၀လက္တြဲေဖၚအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုေသာ မည္သူမဆုိ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား မသိေအာင္ သမီး
ေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ား ယူေဆာင္လာရမည္ျဖစ္၏၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား သိေသာ အသိေပးေသာ
ပစၥည္းပုိင္ရွင္ကုိ သမက္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္းကုိပါ အထူးသတိေပးစကားအျဖစ္ မွာၾကားလုိက္
ပါေသး၏၊
တပည့္မ်ား၏ မ်က္၀န္းမ်ားသည္ ေနေရာင္ထိေသာ ပဒုမၼာ ၊ လေရာင္ထိေတြ႔ေသာ ကုမုျဒာၾကာပန္းကဲ့သုိ႔
ရႊင္လမ္းေတာက္ပေနၾက၏၊ ဆရာႀကီးသည္ မိမိေျပာရမည့္စကား ေျပာၾကားျပီးျဖစ္၍ မနက္ဖန္မွစ၍ ေရြး
ခ်ယ္မႈ အစီအစဥ္ စတင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားကာ မိမိတုိ႔ေနရာသုိ႔ ျပန္နုိင္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ခြင့္ျပဳလုိက္
၏၊ တပည့္မ်ား၏ နွလုံးသားမ်ား၀ယ္ အေတြးကုိယ္စီ အျပဳံးကုိယ္စီျဖင့္ ေတြးရင္း ျပဳံးရင္း စကားေတာင္ မေျပာ
ျဖစ္ၾကပဲ မိမိေနရာဆီသို႔ ျပန္သြားၾကေလေတာ့၏
ေနာက္တစ္ေန႔ ... ( ဆက္ရန္ ) ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment