ပုဂၢိဳလ္ (၄) မ်ိဳး
ေယာဂီတို႔ အခုလို သာသနာႏွင့္ေတြ႔ႀကံဳ ဆံုဆည္းရတဲ့အခိုက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾက၊
ဒီဘ၀ ဒီအခ်ိန္ လူျဖစ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္တိုင္း ကံေကာင္းတယ္။
ပုဂၢိဳလ္ကလည္း (၄) မ်ိဳးရိွတယ္။
၁။ သာသနာႏွင့္ေတြ႔ ၿပီး လူမၿဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္
၂။ လူၿဖစ္ၿပီးသာသနာႏွင့္ မေတြ႔ တ့ ဲ ပုဂၢိဳလ္
၃။ သာသနာႏွင့္လည္းမေတြ႔ လူလည္းမၿဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္
၄။ သာသနာႏွင့္လည္းေတြ႔ လူလည္းၿဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္
အခုေယာဂီတို႔ သာသနာႏွင့္လည္းေတြ႔ ၿပီ၊ လူလည္းၿဖစ္ေနၿပီ၊ သာသနာအတြင္း
ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္၊ တရားစစ္တရားမွန္၊ သံဃာစစ္ သံဃာမွန္ရိွေနေသးတာ
ႀကိဳးစားၾက အခိ်န္မီေသးတယ္။
ခြင့္သာတုန္း ရုန္းသြားၾက
ေယာဂီတို႔ အခုလို ဘုရားသာသနာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ႀကံဳရ၊ ဆံုရလို႔ လူ႔ဘ၀လည္းရလို႔ ဘုရားဆုိတဲ့အသံ၊ တရားဆုိတဲ့အသံ၊ သံဃာဆုိတဲ့အသံေတြၾကားေနရတာ။
ဒီအခိ်န္ ၾကက္တို႔ ၀က္တို႔ ငွက္တုိ႔ၿဖစ္ေနရင္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဆိုတဲ့အသံေတြြ
လည္း ၾကားေနရပါ့မလား။
ခုခ်ိန္မွာၿဖစ္ေနၾကတဲ့ ရွင္ေရာ လူေရာ အကုန္လံုးကံေကာင္းၾကတယ္… အခြင့္အေရးေတြလည္း အမ်ားၾကီးရၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးက-
၁။ ခြင့္သာခိုက္မွ မလိုက္ခ်င္ရင္ အမိုက္နင့္ၿပင္ရိွေသးေလလိမ့္လား။
၂။ ခြင့္သာဆဲမွ မခဲခ်င္ရင္ အလြဲနင့္ၿပင္ရိွေသးေလလိမ့္လား။
၃။ ခြင့္သာတုန္းမွ မရုန္းခ်င္ရင္ အရႈံးနင့္ၿပင္ရိွေသးေလလိမ့္လား…..တဲ့။
ကိုင္းေယာဂီတို႔ အခြင့္သာတုန္း မမိုက္ၾကႏွင့္ လမ္းမလြဲေစႏွင့္ အရႈံးမေပးၾကႏွင့္။
လက္မွတ္ရေအာင္ ယူထားၾက
ဘုန္းႀကီးတို႔ေရာ ေယာဂီတို႔ ေရာ..ဘယ္အသက္အရြယ္၊ ဘယ္ေရာဂါ၊ ဘယ္အခိ်န္၊ ဘယ္ၿမိဳ႔ ဘယ္ရြာမွာေသၿပီး ဘယ္ဘံု ဘယ္ဘ၀ေရာက္မယ္ဆိုတာဘုရား၊ ရဟႏၱာမွတပါး ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူး။ အခုလို အခ်ိန္ေကာင္း၊ အခါေကာင္း၊ ဘ၀ေကာင္းရေနတဲ့ အခ်ိန္ လူ႔ဘ၀လည္း ရေနၿပီ။ သာသနာႏွင့္လည္းေတြ႕ေနၿပီ။ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ အရပ္ေဒသလည္းေရာက္ေနၿပီ။ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းေတြလည္း ေတြ႕ေနရတယ္။ က်န္းမာေရး လည္းေကာင္းေနတယ္။ သတိလက္မလြတ္ေစၾကႏွင့္။
ဒီထက္ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ဘ၀… ရဘို႔ မလြယ္ကူဘူး။
“သံသရာခရီးႀကီး လမ္းမဆံုး မျခင္းသြားရဦးမယ္၊ ကိုယ့္လက္မွတ္ ကိုယ္ရေအင္ယူထားၾက”
အရြယ္သံုးပါး
ေယာဂီတို႔ ဒီဘ၀… ဒီသာသနာေတာ္ႀကီးႏွင့္ေတြ႔႔တဲ့အခ်ိန္ အရြယ္သံုးပါး တစ္ပါးပါး
အမိအရ တရားအားထုတ္ၾက။
ၾကည္႕ပါလား… ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က မဟာဓနသူေ႒းသား ပထမအရြယ္ကသာ တရားအားထုတ္မယ္ဆိုရင္ အရဟတၱဖိုလ္ဆုႀကီး ရမယ္။ ဒုတိယအရြယ္မွာလည္း တရားအားထုတ္မယ္ဆိုရင္ အနာဂါမ္ ဆုႀကီးရမယ္။ တတိယအရြယ္ တရား အားထုတ္မယ္ဆိုရင္လည္း ေသာတာပန္ဆုႀကီးရမယ္လို႔ ဘုရားက ေဟာထားတာ။ မဟာဓနသူေ႒းသား ေလာကီမွာလည္း ပထမအရြယ္ စီးပြားလုပ္ရင္ ပထမတန္းစား သူေ႒းၿဖစ္မွာ။ ဒုတိယအရြယ္စီးပြားလုပ္ရင္ ဒုတိယတန္းစား သူေ႒းၿဖစ္မွာ။
တတိယအရြယ္ စီးပြားလုပ္ရင္ တတိယတန္းစား သူေ႒းၿဖစ္မွာ။ခုွေတာ့ ေလာကီေရာ ေလာကုတၱရာေရာ ဘာမွမရေတာ့“ဖြတ္မရ ဓားမဆံုး” ေပါ့
ဟုတ္တယ္… အရြယ္သံုးပါး တစ္ပါးပါးမွ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ဘာမွမလုပ္ေတာ့ အကုန္ဆံုးရႈံးတာ ေယာဂီတိုု႔လည္းအတိတ္ကံက ဘယ္ဆုေတြ ရမယ္ဆိုတာ ေၿပာမရဘူး ႀကိဳးစားၾက။
မိုးရြာတုန္း ေရခံထားၾက
ေယာဂီတို႔ ဒီသာသနာက ရိွေနေပမယ့္ ခုအားထုတ္ၾကတဲ့ သမထ၊ ၀ိပႆနာ တရားေတြက အၿမဲတမ္းထြန္းကားေနတာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ခါတစ္ရံ ထြန္းကားတာ။ ဥပမာ… ေလာကမွာ ဥတု၊ ရာသီေတြကလည္း သူ႔ရာသီႏွင့္သူေျပာင္းလဲေနတာ။ ေခတ္ကာလကလည္း သည္အတိုင္းပဲ၊ ဒီေန႔ႏွင့္မနက္ျဖန္ေတာင္မတူဘူး။ အခိ်န္တိုင္း၊ နာရီတိုင္း၊ ရက္တိုင္း၊
လတိုင္း၊ ႏွစ္တုိင္းေျပာင္းလဲေနတာ။
“အၿမဲတမ္းလည္း မိုးရြာတာမဟုတ္ဘူး၊ မိုးရြာတုန္း ေရခံထားၾက”
သာသနာက ႏွစ္ေထာင့္ေလးရာေက်ာ္ က်န္ေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ႏွင့္မဆိုင္ဘူး၊ ကိုယ္ယူမွ ကိုယ္ရတာ၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရတာ၊ မိုးရြာေနေပမဲ့ ကိုယ္ကထြက္ၿပီးမိုးေရ
မခံရင္ ကိုယ္မေသာက္ရ၊ မသံုးရ၊ မခ်ိဳးရဘူး။
တရားေတာ္ကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရတာ၊ ကိုယ္မလုပ္ ကိုယ္မရဘူး။ ေယာဂီတို႕ ကိုယ့္အတြက္လုပ္တာ ႀကိဳးစားၾက…။
ကိုယ့္ဘက္က လိုတာ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက-
ဘုန္းႀကီးတို႕၊ ေယာဂီတို႕အတြက္ သူေတာ္ေကာင္း သူျမတ္ေလာင္းႀကီး ေတြ သြားၾကတဲ့ဲ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းလိုက္ခ့ဲဖုိ႔“ဘာမွလိုေလေသးမရိွေအာင္ ေဟာထားခဲ့တာ မွာေတာ္မူထားခဲ့တာ- လိုတာက ဘုန္းႀကီးတို႕၊ ေယာဂီတို႕ဘက္ကလိုတာ”
ၾကည္႕ပါလား- ဒီလို ဒါနကုသိုလ္ေတြၿပဳရင္ နိဗၺာန္ မရမီ ဘ၀တုိင္း ဘ၀တိုင္း ပစၥည္းဥစၥာေတြေပါတယ္။ ဒီလို သီလေတြေဆာက္တည္ ေစာင့္ထိန္းရင္ ဘ၀တုိင္း ဘ၀တိုင္း ကိုယ္တြင္း ကိုယ္ပေရာဂါ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြကင္းၿပီး အသက္ရွည္တယ္။ ဒီလို
သမထ၊ ၀ိပႆနာတရားေတြ အားထုတ္ရင္ စ်ာန္၊ မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာေတြ ခံစားႏိုင္တယ္၊ ေရာက္ရိွႏိုင္တယ္။ အဲဒီလို ျမတ္စြာဘုရားက သတၱ၀ါေတြ သနားေတာ္မူလို႕႔ ငဲ႔ညာေတာ္မူလို႕ထားခ့ဲတာ။ ဒါေတာင္ လူေတြက ကိုယ့္အတြက္ ထားခဲ့မွန္း ေဟားခဲ့မွန္းမသိၾကဘူး။ သနားစရာေတြ ၀မ္းနည္းစရာေတြ။
အေအးနဲ႔ အပူ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြက အလြန္ေအးျမတ့ဲ တရားေတြ ေယာဂီတို႕ရဲ႕စိတ္ေတြက အပူေတြ ေရာလို႕မရဘူး။ ခုလို အားထုတ္ေနတဲ့ တစ္ရႈတစ္ရိႈက္က စၿပီး ေယာဂီတုိ႕ရဲ႕စိတ္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားေအာင္ ေအးျမသြားေအာင္ အားထုတ္ရမွာ ေမတၱာလည္း မ်ားမ်ားပို႕ၾက..
ေမတၱာပို႕ေတာ့ ေမတၱာပို႕တဲ့ကိုယ့္စိတ္က အရင္ေအးျမတာ။ ကိုယ့္စိတ္ကလည္း တကယ္တမ္း သတၱ၀ါေတြအေပၚ ေအးျမေစလိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵႏွင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ပို႕ပါ။ ကိုယ္က ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကစၿပီး ေမတၱာပို႕ေတာ့ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ နတ္ေတြလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ မစၾကတာေပါ့။ မယံုမရိွႏွင့္ ဘုန္းႀကီးကိုယ္ေတြ႕ေတြ
အမ်ားႀကီးဘဲ၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လုပ္ရင္ မၾကာခင္ေတြ႕ရ ခံစားရမွာ…။
ေမာင္းေထာင္ ေျမဇင္းေတာရဆရာေတာ္ႀကီး၏
ၾသ၀ါဒ . ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
No comments:
Post a Comment