လက္သမားဆရာႀကီးနွင့္ ၀က္၀ံတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ေျပာၾကားေနေသာစကားကို ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္သည္ မၾကား ခ်င္အဆုံး ၾကားေနရ၏၊ ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္ဟုဆုိေသာ္လည္း သူသည္ ပုထုဇဥ္သာ ရွိေသး၏၊ ပုထုဇဥ္ ဟူ သည္ ကိေလသာ အႏုသယ မကင္းေသးေသာသူ ျဖစ္၏၊ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔ေပၚမေကာင္းၾကံေသာ စကား ၾကား ရေသာအခါပုထုဇဥ္ပီပီ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္လုိေသာ အၾကံ ၾကံမိျပန္၏၊ဤသည္မွာ အႏုသယမကင္းေသးေသာ ပုထုဇဥ္၏ ဗီဇျဖစ္ပါ၏
ငါဟာ သူ႔အေပၚ ဘာတစ္ခုမွ မေကာင္းတာ မေျပာ မျပဳဘူးေပ ၊ ေအာက္ထက္ဆုံး ေျပာရ မည္ဆုိလွ်င္ သူ႔အေပၚ မေကာင္းၾကံေတာင္ မၾကံမိေခ်၊ ေလဒဏ္ေၾကာင့္ သစ္ကုိင္းေျခာက္ က်ိဳးက်သည္ကုိပင္ ငါခ်ိဳးခ် သည္ဟု သူက ျမင္ေန၏။ တရားခံျဖစ္ေသာ ေလကုိ မျမင္၊ အျပစ္ မရွိေသာ တရားခံမဟုတ္ေသာ ငါ့ကိုသာ အျပစ္ျမင္၍ ငါ့ဘ၀ ငါ့ဗိမာန္ကုိ ပ်က္စီးေအာင္ သူက ပင္ ၾကံစည္ေနျပန္ေသး၏၊ ၾကံရုံတင္မက လက္ေတြ႔ပင္ အေကာင္အထည္ေဖၚေနေပျပီ၊
“ ဓား ဓားခ်င္း ၊ လွံ လွံခ်င္း ” တဲ့၊ အၾကံ အၾကံခ်င္း ငါလည္း ျပန္ျပီး ယွဥ္ျပမယ္၊ ပ်က္စီးေရး မေကာင္းဥာဏ္ မင့္မွသာ ၾကံတတ္တာမဟုတ္၊ ငါလည္းပဲ အၾကံထုတ္တတ္ပါတယ္၊ဤသုိ႔ေတြး၍ ၾကိဳ႕ ပင္ေစာင့္ နတ္သည္ လည္း လက္တုန္႔ျပန္ဘုိ႔အေရး လုပ္ငန္း စ.ေလေတာ့၏။
ၾကိဳ႔ပင္ေစာင့္နတ္သည္ ေတာသြားေယာက္်ားတစ္ေယာက္အသြင္ကုိယူ၍ လက္သမားအနီးသုိ႔ သြားကာ “ အုိ ေယာက်္ား သင္အား ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းေသာ သစ္ေကာင္းတစ္ပင္ကို ရအပ္ေပျပီ၊ ဤသစ္ပင္ကုိ ခုတ္၍ ဘာမ်ားလုပ္ဘို႔ စိတ္ကူးရွိပါသနည္း ” ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ လက္သမားႀကိီးက ရထားလွည္းဘီး အကြပ္ ျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္ပါသည္ဟု ျပန္ေျဖေသာအခါ ဘယ္သူကမ်ား ရထားလွည္းဘီးအကြပ္လုပ္ရန္ ဤသစ္ ပင္ကို ညႊန္းပါသနည္းဟု ထပ္၍ေမးျပန္၏၊
ထိုအခါ လက္သမားႀကီးသည္ ၀က္၀ံတစ္ေကာင္က ညႊန္ျပသြားေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာျပေသာအခါ ၾကိဳ႕ ပင္ ေစာင့္နတ္က ဆက္လက္၍ “ ၀က္၀ံေပးတဲ့အၾကံ သိပ္ေကာင္းပါတယ္ ” ဒါေပမဲ့ဒီ ထက္ေကာင္း ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ၀ံေရကုိခြါ လက္ေလးသစ္ေလာက္ျဖတ္၊ ရထားအကြပ္မွာသံျပား ကပ္သလုိ ရုုိက္ကပ္ ထားလုိက္ပါ။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ ရထားသည္လည္း ညက္ေညာသည့္အျပင္ ခုိင္ခန္႔မႈလည္း ရွိပါတယ္၊ ဒါ့အျပင္ ၀ံေရဟာ အေဆာင္ေကာင္း တစ္ခု လည္းျဖစ္၍ စီးပြါးဥစၥာ လာဘ္လာဘမ်ားလည္း တစ္ေန႔ တစ္ျခား တုိပြါးလာပါလိမ့္မယ္ဟု အၾကံေပးေလေတာ့၏၊
ထုိအခါ လက္သမားဆရာႀကီးက ၀ံေရကုိ ဘယ္မွာ ရနုိင္ပါမလဲဟု ေမးျမန္းေလေတာ့၏၊ ထိုအခါ အကြက္ ဆင္ေနေသာ ၾကဳိ႕ပင္ေစာင့္နတ္က ဒီသစ္ပင္ဟာ ဘယ္ကုိမွ ထြက္မေျပးဘူး၊ ယခုေလာေလာဆယ္ ၾကဳ႔ိ႕ပင္ ကုိ ညႊန္ျပတဲ့၀က္၀ံဟာ ဒီနားမွာပဲ ရွိပါလိမ့္အုံးမယ္။ ၀က္၀ံကုိ သြားေမးလုိက္ပါ၊ အေဆြေတာ္ ၀က္၀ံ ၊ အေဆြညႊန္ျပတဲ့ၾကိဳ႔ပင္ကုိ ဘယ္ေနရာမွာခုတ္ရပါမလဲ၊ ခုတ္ျဖတ္ရမည့္ေနရာကုိ လာျပပါအုံးဟု ေျပာ လုိက္ ပါ၊ ထုိ အခါ ၀က္၀ံက ႏႈတ္သီးျဖင့္တုိ႔၍တုိ႔၍ ဤေနရာ ဤေနရာက စ၍ ခုတ္ပါဟု ညႊန္ျပပါလိမ့္မယ္၊ ထုိ အခါ အသင္လက္သမားဆရာႀကီးက ပုဆိန္ထက္ထက္ျဖင့္ ၀က္၀ံကိုသတ္ကာ အေရကုိခြါ၍ အသားကုိ စား ပါေလာ၊ ၾကိဳ႕ပင္ကုိလည္း ျဖတ္ပါေလာဟု လက္တုန္႔ျပန္ဘုိ႔အေရး အၾကံ ေပးျပန္၏။
ထုိအခါ လက္သမားဆရာႀကီးသည္ ၾကဳိ႕ပင္ေစာင့္နတ္စကား ၾကားရ၍ “ ေအာ္ အံံ့ဖြယ္ရိွေပစြယေန႔ကား ငါ့အတြက္ မဂၤလာရွိေသာ ေနေကာင္းေန႔ျမတ္ ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ေပတကား”ဟုဆို၍ ၾကိဳဳပင္ေစာင့္ နတ္ ေျပာသည့္အတုိင္း ၀က္၀ံကုိသတ္ျပီးလွ်င္ ၾကိဳ႕ပင္ကိုလည္း ျဖတ္၍ သြားေလေတာ့၏။ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ၀က္၀ံနွင့္ ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္တုိ႔သည္ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ကမၻာတည္သေရြ႕ရန္မေက်ေသာ ရန္မေျပေသာ ကမၻာ့ရန္သူၾကီးမ်ား ျဖစ္သြားေတာ့၏၊ ဤသည္မွာ ရန္ကုိရန္ျဖင့္ တုန္႔ျပန္ေသာ “အတုန္႔ အလွဲ႕” ျဖစ္ပါ ၏။(ထုိ႔အျပင္ ေျမြႏွင့္ေျမြပါ - က်ီးနွင့္ခင္ပုတ္ငွက္တုိ႔သည္လည္း ကမၻာမေက်သေရြ႕ ရန္မေျပေသာ ကမၻာ့ ရန္သူႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါ၏)။
“ မုိက္ရန္ပ်ဳိးခဲ့ - ရန္ျငိဳးဖြဲ႕ - က်ဳိးမဲ့ပ်က္စီးမည္ ”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဆက္လက္၍ ၀က္၀ံႏွင့္ ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ “ ရန္တုံမူျခင္း သည္ ျငိမ္း ခ်မ္းေရး ကုိ မရႏုိင္၊ နွစ္ဦးနစ္ဖက္ ပ်က္စီးမႈကိုသာ ရင္ဆုိင္ရသည္ ” ။ လူေလာက၌ လည္းထုိနည္းတူပင္ “ ျငင္းခုံျခင္း ခုိက္ရန္ျပဳျခင္း ရန္တုန္႔မူျခင္းသည္ ဥေဒါင္းက ကသည္နွင့္တူေပ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ( ဥေဒါင္း က ကေသာ အခါ ေရွ႕ကၾကည့္လွ်င္ လွသလုိလို ၾကည့္ေကာင္း သလိုလို ထင္ရ၏၊ သို႔ေသာ္ ေနာက္ကေန ၾကည့္မည္ ဆုိလွ်င္ )၊
ေတဣႆဖႏၵနာယထာ - ထုိ၀က္၀ံနွင့္ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္တုိ႔ကဲ့သုိ႔၊ ဧ၀ေမ၀ - ဤအတူသာလွ်င္၊ မႏုႆာ နံ-လူတုိ႔၏၊ ၀ါ - လူတုိ႔အား၊ ယတၳ - အၾကင္အရပ္၌၊ ၀ိ၀ါေဒါ - ျငင္းခုံျခင္း ခုိက္ရန္သည္၊ ဇာယတိ - ျဖစ္၏၊ တတၳ - ထုိအရပ္၌၊ မယူရနစၥံ - ဥေဒါင္းကဲ့သုိ႔ ကျခင္းကုိ၊ နစၥ ႏိ ၱ - ကသည္မည္ကုန္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခုံျခင္း ခုိက္ရန္ျပဳျခင္း ရန္တုန္႔မူျခင္းမျပဳၾကပဲ နုိ႔နွင့္ေရသား ေရာ ထား သကဲ့သုိ႔ တစ္ေသြးထည္း တစ္သားထည္း တစ္ေျပးထည္း တစ္စိတ္ထည္း ညီညီ ညြတ္ညြတ္နွင့့္္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္း သာ ေနထုိင္ၾကပါ။ ၀က္၀ံနွင့္ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္ကဲ့သု႔ိ ခုိက္ရန္မျဖစ္ၾက ပါကုန္လင့္။ညီညြတ္ျခင္း စည္းလုံးျခင္း ကို ဘုရားစေသာ အရိယာသူေတာ္ေကာင္း မ်ားလည္း ခ်ီးမြမ္း ၾကပါ၏
စည္းလုံးညီညြတ္မႈ၌ ေမြ႕ေလွ်ာ္ေသာ သုစရိုက္တရား၌ တည္ေသာသူသည္ ယခုဘ၀၌လည္း ခ်မ္းသာ စြာေန ထုိင္ရသည့္အျပင္ “ ေယာဂေလးပါးကုန္ရာ နိဗၺာန္မွလည္း ” မယုတ္ေလွ်ာ့နုိင္ေသာ က်င့္ စဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း၍ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားက မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ပါ၏
“ ညီညြတ္ျခင္းျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ၏ အရသာကုိ အျပည့္အ၀ ခံစားနုိင္ၾကပါေစ ”
ျပီးပါျပီး .. ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment