ဟုတ္တယ္ ဒကာ၊ ပတၱျမား ၾကိဳးၾကာျမိဳတာကုိ ဘုန္းဘုန္း ကိုယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရတာပါ၊ ဒီလုိ ေျပာလုိက္ တာဟာလည္း ၾကိဳးၾကာငွက္ ေသျပီျဖစ္၍ ေျပာျခင္းပါ၊ အကယ္၍ ၾကိဳးၾကာအသက္ရွင္သန္ေနအုံးမယ္ဆုိရင္ မိမိအသက္သာ အေသခံသြားမည္ဟု ၾကိဳးၾကာမ်ိဳသည္ဟုေျပာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ၊ ( ေအာ္ သူေတာ္ေကာင္း ဟူသည္ မိမိပေယာဂေၾကာင့္ သူတစ္ပါးဒုကၡေရာက္မည္ကုိ ေျပာမထြက္ေသာ (ကရုဏာတရား) မိမိသာ အနာခံေသာ (ခႏၱီတရား)ကိန္းေအာင္းေနသူပါတကား)။
ပတၱျမားၾကိဳးၾကာမ်ဳိသည္ဆုိေသာအသံသည္ ေက်ာက္ေသြးသမား၏နားမွတစ္ဆင့္ နွလုံးသားထိတုိင္ ေအာင္ ရိုက္ခပ္၍ သြားေလေတာ့၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ၏ စိတ္သည္ တုန္လႈပ္သြားေတာ့၏၊ မသိမႈ၏ လႈံ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ မလုပ္သင့္သည္ကုိ သူလုပ္လုိက္မိ၏၊ ယခု သူလုပ္ရပ္မွားေၾကာင္း သိသြားျပီးျဖစ္၏၊ အမွားကို လြန္က်ဴးသူ၏စိတ္သည္ တည္ျငိမ္မရွိနုိင္ေတာ့။
စိတ္မတည္ျငိမ္၍ စိတ္၏တည္ရာ ႏွလုံးအိမ္လည္း မတည္ျငိမ္ေတာ့၊ ထုိအခါ နွလုံးေသြးမ်ား လည္ပတ္စီး ဆင္းရာ တကုိယ္လုံးသည္လည္း တည္ျငိမ္မႈ မရွိေတာ့၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေက်ာက္ေသြးသမားသည္ တုန္ယင္ေသာ စိတ္ တုန္ယင္ေနေသာ လက္ျဖင့္ ဓားကုိမႏုိင္တစ္နုိင္ ဆြဲကုိင္၍ၾကိဳးၾကာ၏ ၀မ္းဗုိက္ကုိ ခြဲစိတ္ လုိက္ေလေတာ့၏၊ ထုိအခါ အစာအိမ္ထဲမွာ ပတၱျမားကုိေက်ာက္ေသြးသမားသည္ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ လုိက္ေတြ႔လုိက္ရေတာ့၏၊
ေက်ာက္ေသြးသမားသည္ အေတြးမွား၍ အေျပာအဆုိ ( စြပ္စြဲမႈ ) မွားခဲ့ေလျပီး၊ အေျပာမွား ရုံတြင္မရပ္ လက္လြန္ေျခလြန္အဆင့္ထိ အျပဳအမူပင္ မွားခဲ့ေလျပီး၊ သူ၏ အမွားေၾကာင့္ ကုိယ္က်င့္ျဖဴစင္ေသာ ရဟန္းေတာ္ ဓားစာခံအျဖစ္ နွိပ္စက္မႈအၾကီးအက်ယ္ ခံစားခဲ့ရေလျပီ။
“ ျပဳသူအသစ္ ခံသူအေဟာင္း ” ဟု သူေဟာင္းေရွးက ဆုိကုန္ၾကလည္း ျပဳသူသည္ အသစ္မွန္ေသာ္လည္း ခံရသူတုိင္း အေဟာင္းျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ေပမည္၊ ခံသူအေဟာင္းဟူသည္ စိတ္၏သက္သာရာ ေျဖေတြး ( ေယာ နိေသာ မနသိကာရအေနအားျဖင့္ ) ေတြးဟန္ ျဖစ္တန္ရာပါ၏၊
ေက်ာက္ေသြးသမားသည္ “ ငါ - သားသမီးမွ တစ္ပါး ” တစ္ျခားျဖစ္နို္င္ေခ်ရွိသူသည္ ရဟန္းသာ ျဖစ္ရမည္ဟု ေတြးခဲ့၏၊ ယခုေတာ့ သူထင္မွတ္ထားေသာ ရဟန္းမဟုတ္ပဲ သူထင္ မထားေသာ ၾကိဳးၾကာျဖစ္ေနသည္ကုိ ျမက္၀ါး ထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔လုိက္ရေလျပီး၊
“ ငါမွားေလျပီ ” တဲ့။
ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္လာေသာ အသံေတာ့ မဟုတ္၊ ရင္ထဲမွာပင္ မိမိတေယာက္တည္း ၾကားရုံသာေျပာေန မိေသာ စိတ္၏ ပဲ့တင့္သံျဖစ္ပါ၏၊အမွန္အားျဖင့္ ပတၱျမားကို ေတြ႔ရ၍ ေက်ာက္ေသြးသမား ၀မ္းသာရ မည္ျဖစ္၏၊ သုိ႔ေသာ္ သူ၀မ္းမသာႏုိင္ျဖစ္ေန၏။ သူ၏ႏွလုံးသားသည္ ၀မ္းသာရမည့္အစား အၾကီးမား ဆုံးေသာ တုနု္လႈပ္မႈႀကီးကို သူခံစားေနရေလျပီ၊
ရဟန္းေတာ္သည္ ၾကိဳးၾကိဳမ်ိဳသည္ကုိ ျမင္ရပါလွ်က္ “ ၾကိဳးၾကာမ်ိဳသည္ဟု မေျပာပဲ၊ ဘုန္းဘုန္းမယူပါဟုသာ “ ေျပာျခင္းသည္ ၾကိဳးၾကာကုိ ငဲ့၍ ေျပာျခင္း ျဖစ္ေခ်သည္တကား၊ ၾကိဳးၾကာမ်ိဳသည္ဟု ေျပာလုိက္လွ်င္ သူ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္မည္ဟု သိေသာ္လည္း မိမိအေျပာပေယာဂေၾကာင့္ ၾကိဳးၾကာဒုကၡေရာက္မည္ ကုိ ျမင္၍ အသက္နွင့္လဲကာ ထိမ္းသိမ္းေပေသာအရွင္ျမတ္ေပတကား၊ ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ အဆင့္ျမင္ သူေတာ္စင္ကိုငါမညွာမတာစြပ္စြဲမိသည့္အျပင္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ျပင္းထန္စြာပင္ ႏွိပ္စက္မိခဲ့ေခ်ျပီတ-
ကား၊ ငါ … ငါ … ငါ… ……..
ေက်ာက္ေသြးသမား၏ မ်က္၀န္းမွ ၀မ္းနည္းမ်ည္ရည္မ်ား ေနာင္တမ်က္ရည္မ်ားျဖစ္သည့္ မ်က္ရည္ ပူမ်ားသည္ တသြင္သြင္ စီးက်ေနေလျပီ၊ ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္၏ ေျခရင္း ၀ပ္ စင္းကာ “ အရွင္ ဘုရား တပည့္ ေတာ္ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါဘုရား ” လု႔ိ မေလွ်ာက္ရဲေလာက္ေအာင္ မုိက္တြင္းနက္ေသာ တပည့္ ေတာ္ကုိ သနားေသာအားျဖင့္ ခြင့္လႊြတ္ေတာ္မူပါဘုရား။
ဒကာ သင့္မွာလည့္း အျပစ္မရွိ ၊ ငါ့မွာလည္း အျပစ္မရွိ ၊ ၀ဋ္ေကြ်းရွိ၍ ကံေဟာင္းဆပ္ရျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏၊ အသင္ ဒကာကုိ ဘုန္းဘုန္း သိခံ ခြင့္လႊတ္ပါ၏။
အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ကုိ သိခံခြင့္လႊြတ္ေတာ္မူပါလွ်င္ “ ယခင္အတုိင္းပဲ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အိမ္ကုိ ဆြမ္းခံ ၾကြေတာ္မူပါဘုရား ” ဟု ( မိမိ မုိက္ျပစ္ေၾကာင့္ ) မရဲတရဲ ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊
ထုိအခါ ရဟန္းေတာ္က “ ငါသည္ ယခုအခ်ိန္မွစ၍ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ အိမ္အမုိးအတြင္းသုိ႔ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် မ၀င္ေတာ့၊ ယခုကဲ့သုိ႔ မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲခံရျခင္း ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပင္းထန္စြာ နွိပ္စက္ခံရျခင္းသည္ အိမ္အမုိးအတြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္မိျခင္း၏ အျပစ္ျဖစ္ေပ၏၊ ”ဟု မိန္႔ေတာ္မူျပီးလွ်င္ ယေန႔ ယခုအခ်ိန္မွ အစျပဳ၍ ေျခေထာက္နွစ္ေျခာင္း လႈပ္ရွားနုိင္သမွ် ေရြ႕ရွားနုိင္သမွ် ကာလပါတ္လုံး အိမ္တံခါး၀၌သာရပ္လွ်က္ဆြမ္းကုိခံယူေပေတာ့အံ့ဟု(အစ၌ ေဖၚျပခဲ့ေသာ ဂါထာကို ႏႈတ္ျမြက္ေတာ္မူကာ) ဓုတင္ အက်င့္ကုိ ေဆာက္တည္ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းေတာ္သည္ ေက်ာက္ေသြးသမား၏ ႏွိပ္စက္မႈ ဒဏ္ခ်က္ျဖင့္ပင္ ၀ိပါက္နာမကၡႏၶာကဋတၱာရုပ္ အၾကြင္း အက်န္ မရွိေသာ “ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ ” ၀င္စံေတာ္မူသြားရပါ၏။
ၾကိဳးၾကာငွက္သည္ စိတ္ထားႏူးညံ့ေသာ ေက်ာက္ေသြးသမားဇနီး၏ ၀မ္းၾကာတုိက္၌ စြဲပုိက္ သေႏၶ တည္ေလ၏၊ ေက်ာက္ေသြးသမားသည္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ ငရဲ၌ က်ေရာက္ရေလ၏၊ ေက်ာက္ေသြးသမား ဇနီးသည္သည္ကား မေထရ္ျမတ္အေပၚ၌ ထားရွိေသာ ၾကည္ညိဳစိတ္နူးည့ံစိတ္ေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏
ထိုအျဖစ္အပ်က္ ခုိင္မာေၾကာင္းကုိ ဂါထာေလးက ယေန႔ထက္တုိင္ သက္ေသအျဖစ္ ရပ္တည္ေနပါ၏။
ဂဗၻေမေက ဥပၸဇၨ ႏိ ၱ ၊ နိရယံ ပါကကမိၼေနာ
သဂၢံ သုဂတိေနာ ယႏိ ၱ၊ ပရိနိဗၺ ႏိ ၱ အနာသ၀ါ
အေတြးမွားျခင္း အျပဳမွားျခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းၾက၍ အပါယ္ေဘးမွ ကင္းေ၀းနုိင္ၾကပါေစ…
ျပီးပါျပီး - ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment