အမုန္းပင္လယ္

ပင္လယ္ျပင္သည္ အက်ယ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း အနက္အားျဖင့္လည္းေကာင္း တုိင္းတာ၍ မရေကာင္းေခ်၊ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္လယ္ခရီးသြားရျခင္းကုိကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ဟုေျပာၾက၏။ပင္လယ္

သည္အဲဒီေလာက္ထိက်ယ္ျပန္႔၍အဲဒီေလာက္ထိနက္ရႈိင္း၏၊အဲဒီေလာက္ဟုဆုိျခင္းသည္အတုိင္း
အတာကိုျပသည္မဟုတ္၊ တုိင္းတာ၍မရႏုိင္သည္ကုိဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။ သူ၏အမုန္းတရားသည္ လည္း ပင္လယ္ျပင္ကဲ့သုိ႔ တုိင္းတာ၍မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ နက္႐ႈိုင္းက်ယ္ျပန္႔လွပါ၏။

ေသရိ၀ရဲြကုန္သည္နွင့္ေလာလရြဲကုန္သည္တုိ႔သည္တေျမထဲေနတစ္ေရထဲေသာက္သူမ်ားျဖစ္ၾက

၏၊ “ ဥစၥာလုိရင္ ကုန္သည္လုပ္ ” ဆုိသည့္အတုိင္း သူတုိ႔သည္ ရြဲမ်ားကို နယ့္အနွံ႔လွည့္လည္၍ ေရာင္းရင္း စီးပြါးရွာကာ ဘ၀ကုိ ရည္တည္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ဘ၀ခ်င္းတူေသာ္လည္း စိတ္ ထားခ်င္းေတာ့ မတူညီၾက၊ ေသရိ၀ရြဲကုန္သည္သည္ စိတ္ထားေကာင္း၏၊ ပစၥည္းမွန္ ေစ်းမွန္၍ သမာဓိအခံရွိသူျဖစ္၏။ေလာလရြဲကုန္သည္သည္ကားစိတ္ထားေကာက္၏၊ပစၥည္းမမွန္ ေစ်းမမွန္ သမာဓိအခံလည္းမရွိေပ။ သူတုိ႔နွစ္ဦးသည္ စိတ္ထားခ်င္း အသြင္မတူေသာ္လည္း ကုန္ေရာင္း ခရီးသြားခ်င္းေတာ့ တူေနၾက၏၊

သြားရင္း သြားရင္းျဖင့္ “ နီလ၀ါဟျမစ္ ” ကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ အရိ႒ပူရ ျမိဳ႔ေတာ္သုိ႔ပင္ ေရာက္ လာခဲဲ့ၾကေပျပီ၊ အရိ႒ပူရျမိဳ႔ေတာ္သည္လည္းလူကုန္တန္ေပါ၍ၾကြယ္၀သူမ်ားေသာျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္

၏၊သူတုိ႔သည္ပါလာေသာရြဲမ်ားကိုေရာင္းရန္အတြက္လမ္းမ်ားကိုခြဲေ၀ၾက၏။တစ္ေနရာနွစ္ဦးျပိဳင္

တူသြားလွ်င္ ေရာင္းကုန္တူေန၍ အဆင္မေျပလွေပ။ သုိ႔ေသာ္တစ္ဦးေရာင္းျပီးေသာ ေနရာကို က်န္တစ္ဦးကေရာင္းခြင့္ရွိ၏၊ဤသည္မွာေရွးေခတ္ကုန္သည္တုိ႔၏အစဥ္အလာက်င့္၀တ္
တစ္ခုပင္ျဖစ္၏။

ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ ေရာင္းရင္းေရာင္းရင္းျဖင့္ သူေဌးႀကီးက်(ဟုိတစ္ခ်ိန္ကအလြန္ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာေသာ္လည္း ဥာတိဗ်သန-ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီးျခင့္း၊ ေဘာဂဗ်သနပစၥည္းဥစၥာပ်က္စီး ျခင္းတုိ႔ ေၾကာင့္ အေျခမလွွ အေနမက်ျဖစ္ေနသည့္ ) ေျမးအဖြါးနွစ္ေယာက္သာ ရွိေသာအိမ္သုိ႔ ေရာက္ လာ၏၊ ေျမးမေလးသည္ ငယ္ရြယ္သူေလးမုိ႔ သူမ်ားနည္းတူ လွခ်င္ပခ်င္ တန္ဆာ ဆင္ခ်င္ စိတ္ ရွိ၏၊ဤသည္မွာလည္း အျပစ္မဆုိသာပါ မိန္းကေလးမ်ား၏ သဘာ၀ပင္ျဖစ္၏၊ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသည္ တန္ဆာဆင္ျခင္း၌ ေရာင့္ရဲျခင္းမရွိဟုပင္ ဆုိထားပါ၏၊ ထုိ႔ျပင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားနွင့္ ပါတ္သက္၍ အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ဳိးသားမ်ား က်င္႔ရမည့္ က်င့္၀တ္ထဲတြင္“၀တ္စား ဆင္ယင္” ဟူေသာ က်င့္၀တ္တစ္ခု ပါရွိေနသည္ကို ေတြ႕ႏို္င္ပါ၏။ဤသည္မွာ အမ်ိဳးသမီး မ်ား၏ ဆႏၵကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းျဖစ္ပါ၏။

အမ်ဳိးသမီးငယ္ေလးသည္ သူ႔အဖြါးကို ရြဲ၀ယ္ေပးဖုိ႔ ပူဆာေတာ့၏၊ အဖြြါးက င့ါေျမးရယ္ ငါ့ေျမး ေလးကုိ အရင္တုန္းကလုိဆုိရင္ ဖြါးဖြါးက ေရႊြေပၚျမတင္ ဆုိသလုိ တင့္ေတာင့္တင္တယ္ ထားမွာ

ေပါ့ကြယ္၊အခု အဖြါးတုိ႔ ဘ၀က လက္လႈပ္နို္င္မွ ပါးစပ္လႈပ္ရတဲ့ဘ၀ဆုိတာ ငါ့ေျမး ေလးလဲအသိ ပဲကြယ္၊ ငါ့ေျမးေလးက လိမၼာပါတယ္ကြယ္ေနာ္၊ ဖြါးဖြါးမွာ ေပးစရာ မရွိလု႔ိပါ့ငါ့ ေျမးေလးရယ္၊ အဖြါးသည္ ေျပာရင္းပင္ မ်က္ရည္ေလးမ်ား ေ၀့လာေတာ့၏။ (အဖြါးသည္ ငယ္ရာမွ ၾကီးလာသူ ျဖစ္၏၊ဤအရြယ္သည္သူမ်ားနည္းတူလွခ်င္ပခ်င္တန္ဆာဆင္ခ်င္သည့္ အရြယ္မွန္းသိ၏၊သူ႔ေျမး ေလး  ေက်ာင္းေန ပညာသင္ရမည့္အခ်ိိန္မွာ ထမင္းတစ္နပ္စာအတြက္ သူမ်ားအိမ္မွာ ေန႔စား အလုပ္ေလးလုပ္၊ရတာေလးနွင့္ေလာက္ေအာင္စား၊ရွိတာေလး နွင့္လွေအာင္၀တ္ေနရမွန္းလည္း သိပါ၏သုိ႔ေသာ္ ဘာတတ္မ်ားတတ္နုိင္ပါမည္နည္း၊ မလြဲသာမတတ္သာသည့္အဆံုး  ေျဖစိတ္ အေနနွင့္ ကံကုိပဲ လွည့္ခ်ေနမွိ၏၊ ကံဆုိးလုိက္တဲ့ င့ါေျမးေလးရယ္၊ ဤသည္မွာ အဖြါးစိတ္ထဲမွာ ေတြးေနမွိေသာ အေတြးေလးသာျဖစ္ပါ၏၊ဤအေတြး ဤအေဆြးကုိ ေျမးမေလး သိမည္ မဟုတ္ပါ)။

ေျမးမေလးသည္ ဇြဲ႕မေလွ်ာ့၊ လုိခ်င္သည္ကုိ ရေအာင္လုပ္ယူတတ္သည့္စိတ္ဓါတ္ရွိ၏၊သူစဥ္းစား ၏၊ဘယ္လုိဖန္ရမလဲ၊ဘယ္လုိၾကံရမလဲ၊သူသည္ အိမ္တြင္းမႈလည္း ေစ့စပ္ေသခ်ာသူေလး ျဖစ္ သည့္အျပင္ ဘယ္နားဘာရွိသည္ကိုလည္း မွတ္မိသူျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရြဲကုိ ေငြမရွိလွ်င္ ဘာနွင့္ ၀ယ္ယူရမလဲ စဥ္္းစားၾကည့္ေသာအခါ အုိးၾကိဳအုိးၾကား၌ မသုံးပဲ ပစ္ထားသည့္ ခြက္တစ္ခြက္ကုိ  အမွတ္ယလာ၏၊သူ၏ မ်က္လုံးသည္ အေရာင္ေတာက္လာ၏၊ ဖြါးဖြါး ေျမးတို႔ိအိမ္မွာအသုံးမ ျပဳတဲ့ ခြက္တစ္ခု ရွိတယ္ေလ၊ အဲဒီခြက္ေလးနွင့္ ရြဲ လဲရင္ ရခ်င္ရမွာ ဖြါးဖြါးး။ ဖြါးဖြါး၀ယ္ေပးပါ ေနာ္၊ ေအးေလ ငါ့ေျမးက ဒီေလာက္လုိခ်င္ေနမွာေတာ့ ရြဲကုန္သည္ေလးကုိ ဖြါးဖြါးေခၚၾကည့္အုံး မယ္ေလ။အဖြါးၾကီးသည္ အိမ္ေပါက္ေရာက္ေနသည့္ ရြဲကုန္သည္ေလးကုိ ေခၚျပီး ေနရာထုိင္ ခင္းေပးကာ လူေလးရဲ႕ ေဟာ့ဒီက မင့္နွမေလးက (ယဥ္ေက်းသူတုိ႔ အသုံးအႏႈံးျဖစ္၏) ရြဲလုိခ်င္လုိ႔ ပူဆာေနလို႔ပါကြယ္၊ အဖြါးတုိ႔လည္း ဆင္းရဲလြန္းေတာ့ ေငြေၾကးမတတ္နုိင္လုိ႔ ပါ၊ေဟာဒီကခြက္ေလးယူျပီး ရြဲေလးနဲနဲပါးပါး ေပးခဲ့ပါလားကြယ္။ (အဖြါးၾကီးသည္  ဆင္းရဲေသာ္
လည္း တစ္ခ်ိန္က ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသည့္ လူကုန္တန္ျဖစ္ခဲ့သူမုိ႔ အေျပာလည္း ခ်ိဳသာလွ၏)။

ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ ခြက္ကို ေသေသခ်ာၾကည့္၏၊ခြက္ေလးသည္ မသုံးတာၾကာ၍ ဖုန္မ်ား ေပကပ္ကာ ၾကာေတာ့ညစ္ပါတ္ေနေတာ့၏၊ ခြက္ကုိ အပ္ျဖင့္ ခ်စ္ၾကည့္ေသာအခါ အေရး အေၾကာင္းမ်ားထင္လာ၏၊ ေအာ္ေရႊခြက္ပါတကား(အရင္သူေဌးႀကီးေရခ်ိဳးရာ၌ အသုံးျပဳေသာ ေရႊခြက္ျဖစ္၏၊ သုိ႔ေသာ္ရုိးလြန္းေသာေျမးအဖြါးနွစ္ဦးသည္ ေရႊခြက္မွန္းမသိၾက။)  ေလာလရြဲကုန္
သယ္ သည္ခြက္ကုိကုိင္ရင္းစဥ္းစားေန၏၊ အင္းသူတုိ႔ေျမးအဖြါးေရႊခြက္မွန္းမသိၾကဘူး၊ ငါ  ဒီေရႊ ခြက္ကုိ အလကား ရေအာင္ၾကံမွပဲဟု စဥ္းစားေန၏၊

ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ အမယ္ႀကီးတုိ႔ ခြက္ဟာ ဘာမွတန္ဖုိးမရွိ၊တစ္ပဲမေျပာနွင့္ပဲ၀က္ေတာင္မတန္တဲ့  ခြက္အုိၾကီးပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ရြဲတစ္လုံးမွ မေပးနိုင္ပါဟု ဆုိကာ ခြက္ကုိ လႊင့္ပစ္၍ထြက္ခြါသြားေလ၏၊ (သူသည္ခြက္ကုိတန္ဘုိးမရွိဟုထင္ေအာင္ဟန္ေဆာင္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္၏၊ရုိးသားလြန္းေသာေျမးအ ဖြါးနွစ္ဦးသည္ ရြဲေလး တစ္လုံးနွစ္လုံး ေပး၍ ခြက္ကုိယူသြားလွ်င္လဲေပးလုိက္ၾကမည္သာ ျဖစ္ပါ ၏၊ယခုေတာ့ သူ႔ “ ေလာဘ ” က မသိနားမလည္သူကုိ အခ်ဥ္ဖမ္း ခ်င္လြန္းအားၾကီးေန၍ ရြဲတစ္လုံးမွ် မေပးပဲ ခြက္ကုိ လႊင့္ပစ္ကာ ထြက္ခြါသြားျခင္း ျဖစ္၏)ေျမးအဖြါးနွစ္ဦးသည္ ဇီးရြက္ခန္႔ငယ္ေသာမ်က္နွာေလးမ်ားျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ၾက၏၊ ထုိ႔အျပင္မ်က္ရည္စက္ေလးမ်ားလည္း စီးက်ေနၾက၏၊ ဆင္းရဲလြန္း၍က်ေသာ ဒုကၡမ်က္ရည္စက္မ်ားေပတကား။

ေလာလရြဲကုန္သည္ ထြက္သြားျပီးေနာက္ မၾကာခင္မွာပင္ ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္သည္ ေျမးအဖြါး

အိမ္ေပါက္နားသုိ႔ ေရာက္လာ၏၊၊“ ရြဲကုန္သယ္ လာျပီဗ် ခင္နွမတုိ႔ ဆင္ၾကေစဖြယ္၊အဆင္လွလို႔  ေစ်းကခ်ိဳတယ္၊အပုိပါရေသး”ရြဲမ်ား၀ယ္ၾကအုံးမလာဗ်ာ၊ရြဲရြဲ၊လွမွလွ၊သန္႔မွသန္႔အညံံ့ဆုိုလုိ႔တစ္
လုံးမွ မပါပါ၊ တစ္ကုံးမွမပါပါခင္ဗ်ာ၊ ပစၥည္းမွန္္ ေစ်းမွန္၊  အရိ႒ေရြျမိဳ႕သူေလးမ်ားအတြက္  လွေစခ်င္လြန္းတဲ့ေစတနာအမွန္နွင့္ လာေရာင္းေပးတာပါ၊ ၀ယ္ယူအားေပးၾကပါအံုးခင္ဗ်ာ၊

ေျမးမေလးသည္ အသံၾကားရာသုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးျဖင့္လွမ္းၾကည့္ေန၏၊အင္းဒီအကိုေလးက  ရုပ္ေလးကလည္း ခပ္သန္႔သန္႔ပဲ။ အသံေလးကလည္းသနားတတ္တဲ့အသံေလးပါတယ္၊သေဘာ ေကာင္းမည့္ပုံပဲ၊ ဖြါးဖြါး ေနာက္ထပ္ ရြဲကုန္သည္တစ္ေယာက္ လာျပန္ျပီး ဖြါးဖြါးရဲ႕။၀ယ္ေပး ပါအုံးေနာ္ ဖြါးဖြါး၊ေျမးမေလးသည္ အဖြါးနားသြားကာ လက္ေလးကို ဆုပ္ကုိင္ရင္း ပူဆာေန ေတာ့၏၊ အင္း ငါ့ေျမးကလဲ အမွတ္မရွိပဲကုိးကြဲ႕၊ ခုနင္က ရြဲကုန္သယ္ ေျပာသြားတာ ငါ့ေျမး ကုိယ္တုိင္ ၾကားလုိ္က္တယ္ မဟုတ္လား၊ပဲ၀က္ေတာင္ မတန္ဘူးတဲ့၊ ေျပာေျပာဆုိဆုိ ခြက္ကို  လႊင့္ပစ္သြားတာေလ။ အဖြါးတုိ႔ကသာ အိမ္ကပစၥည္ေလးဆုိျပီး သံေယာဇဥ္တပ္ေနတာ၊ ဟုိကျဖင့္ ဂရုေတာင္ မစုိက္ဘူး၊ ခု ငါ့ေျမးက ဘာနွင့္မ်ား ၀ယ္ခ်င္ေသးတာလဲကြယ္။

ဖြါးဖြါးကလည္း လူခ်င္းတူေပမဲ့ အသက္႐ႈခ်င္း မတူဘူးတဲ့၊ ခုနင္ကရြဲကုန္သည္ကရုပ္ကလည္းခပ္ ဂ်စ္ဂ်စ္ ပုံစံ၊ အေျပာအဆုိကလဲ ၾကည့္ေလ ဖြါးဖြါးကိုမ်ား ေျပာသြားလုိက္တာ ၊ အမယ္ ၾကီးတဲ့၊ ဟြန္း ဆင္းရဲေတာ့ နွိမ္ခ်င္ၾကတာေလ ေျပာတာဆုိတာကအစ။ အခု ေရာင္းတဲ့ အကုိၾကီးက ရုပ္ေလးက သန္႔သန္႔ေလး သေဘာေကာင္းမည့္ပုံရွိတယ္ဖြါးဖြါး ရဲ႕၊၀ယ္ေပးပါေနာ္ ဖြါးဖြါး၊ ေအးေအး ငါ့ေျမးက ဒိီေလာက္ပူဆာေနမွေတာ့ ငါ့ေျမးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္  အဖြါး ေခၚၾကည့္ ပါအုံးမယ္ကြယ္။

ေဟ့ လူေလး လာပါအုံးကြယ္ ၊ ဒီက ေမာင့္နွမေလးက ရြဲလုိခ်င္လုိ႔တဲ့ကြယ္၊   အဖြါးတုိ႔ကလည္း

ဆင္းရဲလြန္းေတာ့ ေငြေၾကးေတာ့ မရွိဘူးကြယ္၊ဒီ ခြက္ေလးပဲရွိတာ။ အဲဒါ လူေလးက ဒီက  နွမ

ေလးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ရြဲနဲနဲေလာက္ ေပးခဲ့ပါလားကြယ္။

ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဖြါးဖြါး၊ ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္သည္ အဖြါးေပးေသာ ခြက္ကို ၾကည့္လုိက္၏၊ အင္း

ေရႊခြက္နွင့္တူလုိက္တာ၊ ေသခ်ာေအာင္ အပ္သြားျဖင့္ ခြက္ကုိ ခ်စ္ၾကည့္၏၊ ေတာက္ပေသာ ေရႊ ေရာင္ အစင္းေၾကာင္းေလးမ်ား ထင္လာ၏၊ဖြါးဖြါး ဖြါးဖြါးတုိခြက္က ေရႊခြက္ႀကီး ဖြါးဖြါးရဲ႕။ ေခတ္ ကာလ ေပါက္ေစ်းအရ အနည္းဆုံးေစ်းကုိတစ္သိန္းေလာက္  တန္တယ္ ဖြါးဖြါးရဲ႕၊က်ေနာ့မွာအဲဒီ ေလာက္ထိ မပါပါဘူး အဖြါးရယ္။ေျပာေျပာဆုိ ေရႊခြက္ကုိ တရိုတေသ ျပန္ေပးလုိက္၏၊

လူေလးဘုန္းကံေၾကာင့္ တစ္သိန္းတန္ ေရႊခြက္ ျဖစ္သြားတယ္ထင္ပါတယ္ကြယ္၊ေစာေစာကလာ တဲ့ ရြဲကုန္သယ္ေလး ေျပာသြားတာကေတာ့ ပဲ၀က္ေတာင္ မတန္ဘူးတဲ့၊ အဲဒီေတာ့လူေလးထုိက္ လို႔ လူေလးရတယ္လို႔ သေဘာထား၊ ေဟာဒီက ဖြါးဖြါးရဲ႕ေျမး။ ေမာင့္နွမ ေလးကိုသာ  ရြဲေလး နဲနဲပါးပါး ေပးခဲ့ပါကြယ္၊ဒါဆုိ ဒီလုိလုပ္ပါလား ဖြါးဖြါးရယ္၊ က်ေနာ္ ရြဲေရာင္းလုိ႔ရတဲ့ အသ ျပာငါးရာရယ္။ေဟာဒီအသျပာငါးရာတန္တဲ့ရြဲေတြရယ္အားလုံးကုိယူလုိက္ပါ။က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ အျပန္စရိတ္စခအျဖစ္ ေငြအသျပာ ရွစ္က်ပ္ရယ္၊ရြဲထည့္တဲ့ ဒီအိပ္ေလးရယ္ ဒီက ခ်ိန္ခြင္ ေလး ရယ္ အဲဒါေလးေတာ့ ဖြါးဖြါးျပန္ေပးပါေနာ္၊

ေရာင္းသူလဲ ေက်နပ္ေန၏၊ ၀ယ္သူလည္း ေက်နပ္၏၊နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ ေက်နပ္၍စိတ္ခ်မ္းသာစရာ  ေကာင္းလွ၏။ ေျမးမေလး မ်က္နွာေလးသည္ ေသာတာလ၀န္းကဲ့သို႔ တျပဳံးျပဳံးႏွင့္ေသရိ၀ရြဲကုန္ သည္ကုိ က်းဇူးတင္မဆုံးျဖစ္ေနေတာ့၏။ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္သည္နီလ၀ါဟျမစ္သုိ႔ တန္းသြား၏၊ ျမစ္ဆိပ္၌ အသင့္ရွိေနေသာေလွကုိ အသျပာရွစ္က်ပ္ေပး၍ (ေအာ္ဒါငွားကာ )  တစ္ဖက္ ကမ္းသုိ႔ ကူးသြားေတာ့၏။

ေသရိ၀ထြက္သြား၍ ခဏအၾကာမွာပင္ ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ ေျမးအဖြါးအိမ္သုိ႔ျပန္ေရာက္ လာ၏၊၊ အိမ္ထဲ၀င္၍ အမယ္ႀကီး ခုနင္က ခြက္စုပ္ေပး၊သနားလို႔ ရဲြနဲနဲေပးခဲ့မယ္၊  ေအာ္လူေလး က အဖြါးတုိ႔ကုိ သနားလုိ႔ ဟုတ္လား၊ ဟုတ္တယ္ ဒီက အခ်ိန္သိပ္မရွိဘူး၊  ေရွ႔ခရီးဆက္စရာ ရွိေသးတယ္၊ ခုနင္က ခြက္စုပ္သာ ျမန္ျမန္ေပး၊လူေလးကသာ ခြက္စုပ္လုိ႔ ေျပာတယ္၊ ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့ ရြဲကုန္သယ္ေလးကေတာ့ရုပ္ကလည္း သန္႔၊ အေျပာကလည္း ခ်ိဳ။ သေဘာ ကလည္း အေကာင္းသားကြဲ႕။လူေလးရဲ႕သခင္နွင့္ တူပါတယ္ကြယ္၊ သူက တစ္သိန္း တန္တယ္ ေျပာပါလားကြဲ႔။ အဖြါးတုိ႔က ေပးခ်င္သေလာက္သာ ေပးခဲ့ပါဆုိလုိ႔ (ပစၥည္း ေငြ စုစုေပါင္း တန္ ဘုိး )တစ္ေထာင္ေပးျပီး ယူသြားေလရဲ႕ကြယ္၊။ ဖြါးဖြါးတု႔ိကလည္း ေလာဘ မၾကီးပါဘူး၊ သူထုိက္ လု႔ိ သူရတာကုိးကြယ့္။

ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ စကားကုိပင္ ကုန္ေအာင္ နားမေထာင္နုိင္ေတာ့၊တစ္သိန္းတန္ေရြခြက္

သူလက္လြတ္ဆုံး႐ႈံးလုိက္ရျပီးလုိ႔ သိလုိက္သည့္နွင့္တစ္ျပိဳင္နက္ စိတ္မထိမ္းနုိင္ေတာ့။သတိ လက္လြတ္ ျဖစ္သြားေတာ့၏၊ ေရာင္းရသမွ်ေငြ၊ က်န္သမွ် ပုလဲအားလုံးကုိ ဖ်န္႔က်ဲပစ္လုိက္ေတာ့ ၏။ပုံမွန္စိတ္ မဟုတ္ေတာ့၊ အ၀တ္အစားမ်ားပင္ မကပ္ေတာ့။ ခ်ိန္၀င္ရုိးေလးကုိဒုတ္လက္နက္ သဖြယ္ျပဳျပီး ေသရိ၀သြားရာ ျမစ္ဆိပ္သို႔ အေျပးလုိက္ေလေတာ့၏။

ေလာလရြဲကုန္သယ္ျမစ္ဆိပ္ေရာက္ခ်ိန္၌ေသရိ၀ရဲြကုန္သယ္တုိ႔ေလွသည္ျမစ္လယ္သုိ႔ပင္ေရာက္ ရွိေနေပျပီ၊ ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ ေလွကုိ ဆိပ္ကမ္း ျပန္ကပ္ဖုိ႔ ေအာ္၍ ေခၚေနေတာ့၏၊  သို႔ေသာ္ ေလွသည္  အသျပာရွစ္က်ပ္ (တန္ရာတန္ေက်းထက္ပုိ) ေပးငွားထားသည္ေလွျဖစ္၏၊  ေသရိ၀က အျပတ္ငွားထားေသာ ေလွျဖစ္၍ ေရွ႕တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔သာ ဆက္လက္သြားဖုိ႔ ေျပာလုိက္၏၊ ဤိသို႔ျဖင့္ ေသရိ၀ စီးသြားေသာ ေလွသည္ ေ၀း၍ ေ၀း၍ သြားေတာ့၏။

ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ မတရားလုိခ်င္သည့္ေလာဘ ၊တစ္သိန္းတန္ေရႊခြက္ကို မရလုိက္ျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ေသာက၊ ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္ကုိ မေက်နပ္သည့္ေဒါသ..ယင္းအပူတုိ႔ ေၾကာင့္ ေတာက္ေလာင္လာသည့္ အပူဒါဏ္ကုိ နူးညံ့သည့္ နွလုံးသားသည္ ခံနုိင္ရည္ မရွိေတာ့၊ ႏွလုံးသား ကြဲအက္ကာ ေသြးမ်ားပင္ အန္ထြက္က်လာေတာ့၏။သူသည္ မိမိေလာဘၾကီးလြန္း၍ တစ္သိန္းတန္ ေရႊခြက္ လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးရသည္ကုိ မျမင္။ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္ လူလယ္ လုပ္သြားသည္ဟုသာ ျမင္ေန၏။ထုိ႔ေၾကာင္ ေသရိ၀ရဲြကုန္သယ္ကုိ မေက်နပ္ မုန္းတီးေသာ  စိတ္နွင့္ပင္ အသက္ထြက္သြားေတာ့၏၊

သူ၏ အမုန္းသည္ ပင္လယ္ကဲ့သုိ႔ နက္႐ႈိင္း၏၊ ပင္လယ္ကဲ့သုိ႔က်ယ္ျပန္႔၏၊ ဤသည္မွာ အနီးကပ္ဆုံး  ဥပမာသာျဖစ္ပါ၏။ အမွန္အားျဖင့္ သူ၏ ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္ေပၚ မုန္းေသာ အမုန္းတရားသည္ ပင္လယ္ထက္လည္း အဆေပါင္းမ်ားစြာ နက္ရႈိင္း၏ အဆေပါင္းမ်ားစြာလည္းက်ယ္ျပန္႔လွပါ၏။ သူသည္ ယင္းအမုန္းတရားေၾကာင့္ ငါးကမၻာတုိင္တုိင္ ၾကံဳရင္ ၾကဳံသလုိေသရိ၀ရြဲကုန္သည္ကုိ ရန္ျပဳသည္သာ ျဖစ္ပါ၏ (ေလာလရြဲကုန္သယ္သည္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္အေလာင္းျဖစ္၍ေသရိ၀ရြဲကုန္သယ္သည္ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဖစ္ပါ၏)ေလာဘ  ေဒါသ ေမာဟဟူေသာအတြင္းရန္ကုိမပါယ္သတ္နုိင္ေသးသမွ်ကာလပါတ္လုံးအဆင္မေျပတုိင္း  သူ႔ေၾကာင့္ဟု ေလာကကို လက္ညွဳးိထုိးေနၾကေပအုံးမည္၊ အတြင္းရန္ကုိပါယ္သတ္ႏုိင္ ၾက၍ ေလာကကုိ လက္ညွိဳးထုိး ရန္ျငိဳးဖြဲ႕ျခင္းမွ ကင္းေ၀းၾကကာ ျငိမ္းခ်မ္းေသာနိဗၺာန္သို႔  မ်က္ေမွာက္
ျပဳနုိင္ၾကပါေစ.…)  ေကာင္းသစ္