ဤသို႔ျဖင့္ … သူ၏ လုပ္ႀကံဖန္တီးမႈ ဇာတ္ကြက္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖၚေလ ေတာ့၏။အရွင္မင္းႀကီး သာမာ၀တီတုိ႔အုပ္စုဟာ ျပင္ပနွင့္အဆက္ အသြယ္ျပဳျပီးေတာ့ အရွင္မင္းႀကီးကို နန္းခ်ဖုိ႔ စီမံေနပါတယ္၊ သက္ေသ အေထာက္အထား ကေတာ့ သူတို႔စံနန္းေတာ္ရဲ႕ နံရံေတြမွာ အေပါက္မ်ားစြာ ေတြ႔ျမင္နုိင္ပါတယ္။တၾကိမ္မက နွစ္ ၾကိမ္ မက၊ လာျပန္ျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဘုရင္မင္းႀကီး မယုံၾကည္လွ်င္ ကိုယ္တုိင္ ၾကည့္ ရႈ ေတာ္မူပါဟု . ေျပာျပန္ေလျပီး။
ဘုရင္မင္းႀကီးသည္၊ မတတ္သာေတာ့ မၾကည့္မျခင္း ခဏခဏ ေျပာေနေလေတာ့ နားေလးမွေအးေအးဆုိျပီး ( မာယာဥာဏ္သုံးေနေသာ) မာဂ႑ီအလုိက် သာမာ ၀တီ၏ နန္းမေဆာင္သုိ႔ သြားၾကည့္ရေတာ့၏ေျပာသည့္တုိင္းပင္ နံရံ၌ အေပါက္မ်ားကုိ ေတြ႔ရပါျပီး၊ သိုိ႔ေသာ္ (မစူးမစမ္း မလုပ္ ) အေၾကာင္းရင္းကို သိရန္ နံရံအေပါက္ေဖါက္
ရျခင္း၏ အေၾကာင္းကို ေမးၾကည့္၏၊ ထုိအခါ “လမ္းညြန္မႈ ဓမၼ ” ကို ေပးေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္ ဓမၼရာဇာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္နွင့္သံဃာေတာ္ မ်ားကုိ ( အျပင္ထြက္ ဖူးခြင့္မလြယ္၍ )နံရံေပါက္မွ ဖူူးျမင္ၾကေၾကာင္း အျဖစ္မွန္ကုိ တင္ျပၾက၏၊ အျဖစ္မွန္ သိရေသာအခါ ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ နံရံေပါက္မ်ားကို ပိတ္ေစ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ လွပသပ္ယပ္ေသာ ေလသာတံခါးမ်ားကုိ တပ္ဆင္ေပးေတာ့၏၊ စိတ္တုိင္းၾက ဖူးေစ ပူေဇာ္ေစရန္ ျဖစ္၏။( ဘာသာေရးကို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ ျပဳလိုက္ျခင္းျဖစ္၏)
မာဂ႑ီပစ္ခ်က္ လြဲသြားေပျပီ၊ သာမ၀တီတုိ႔အဖုိ႔ေတာ့ အျမတ္ပင္ ထြက္လုိက္ေသး၏၊ လြတ္လပ္စြာ တံခါးေပါက္မွ ဖူးေမွ်ာ္ပူေဇာ္ခြင့္ ရသြားျပီးမဟုတ္ပါလား။
အင္း ဒီတခါ “ သမဏ ” အလွည့္ပဲ၊ မာဂ႑ီသည္ ဘာသာမဲ့ ဘာသာျခားမ်ားကုိ ေငြေပး၍ ရွင္ေတာ္ျမတ္သြားေလရာ ေနာက္မွလိုက္၍ “ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ”ဆဲခုိင္း ေတာ့၏။ ဆဲနည္းကေတာ့ စုံလွ၏ “ သူခုိးၾကပုိးေတြ လူဆုိးလူမုိက္ေတြ လူအေတြျမည္း ေတြ ႏြားေတြ ကုလားအုပ္ေတြ ငရဲသားေတြ တိရစ ၦာန္ေတြစသည္ စသည္ ” သူတု႔ိ ပါးစပ္ထဲ ေတြ႔သမွ် ဆဲေရးၾကေတာ့၏
သြားေလးရာ အဆဲေနာက္ကပါေနေတာ့၏၊ အရွင္အာနႏၵာ မေနနုိ္္င္ေတာ့ နယ္ေျပာင္းဖုိ႔ ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားရေတာ့၏၊ ဘယ္ကုိ သြားၾကမလဲ အာနႏၵာ၊ တျခားျမိဳ႕ကုိပါ ျမတ္စြာဘုရား၊ အဲဒီ ျမိဳ႕က ဆဲျပန္ရင္ေကာ ေနာက္တစ္ျမိဳ႔ပါဘုရား၊ ေနာက္တစ္ျမိဳ႕ ဆဲျပန္ရင္ေကာ အျခားတစ္ျမိဳ႕ေပါ့ျမတ္စြာဘုရား ၊ အာနႏၵာမသင့္ အာနႏၵာ မသင့္၊
စစ္ေျမျပင္ထြက္ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ အရပ္ေလးမ်က္နွာမွလာေသာ “ ေလး မွ်ား လက္နက္ ” တုိ႔ကုိ သည္းခံနုိင္စြမ္းရွိသကဲ့သို႔ ဘုရားရွင္တုိ႔မည္သည္လည္း သီလမဲ့သူ တုိ႔၏ ဆဲဆုိႀကိမ္းေမာင္းေသာ စကားမ်ိဳးစုံတုိ႔ကုိ သည္းခံနုိင္စြမ္းရွိ၏။ “ အာနႏၵာ အဓိ ကရုဏ္းဆုိတာ ျဖစ္တဲ့ေနရာ ျငိမ္းေအာင္ ျငွိမ္းႏုိင္ရတယ္ ”မစိုးရိမ္လင့္အာနႏၵာ “ ၇ ” ရက္ေက်ာ္ရင္ ဆဲဆုိသံမ်ား သူ႔အလုိလို ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္၊ ( ယင္းမိန္႔ၾကား ခ်က္ ကုိ အေျခခံ၍ ျမန္မာ့နယ္ပယ္၌ ခ်ီးမြမ္း ၇ - ရက္၊ကဲ့ရဲ႕ ၇ - ရက္ဟု ေျပာဆုိၾက၏ )၊ မိန္႔ေတာ္မူသည့္အတုိင္းပင္ ၇ -ရက္လြန္ေသာ အခါ ဆဲဆုိသံမ်ား မၾကားရေတာ့။
ဘုရားရွင္သည္ ေကာသမၺိီမွာပင္ ဆက္လက္သီတင္းသုံးေနဆဲျဖစ္၏၊ဘုရားမႏို္င္ ေသာ အခါ သာမာ၀တီတုိ႔ကုိ (ဘုရားရွင္ကုိ ေထာက္ပန္႔ေသာေထာက္တုိင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ ကာ ) ဆက္လက္ရန္ရွာေလေတာ့၏။
ဘုရင္ဥေတနသည္ မာဂ႑ီ၏ဦးေလးကို သူ႔အလုိက် မူးယစ္၀န္ၾကီး႒ာန အၾကီးအကဲ အျဖစ္ ခန္႔အပ္ထား၏ ( သူ႔ဦးေလး၊ သူ ၊ေနာက္ျပီး အလုပ္ အေကြ်း ၊သုံးဦးဇာတ္ ၾကိဳ တင္ တိုက္ထား၏။ သာမာ၀တီကို အေကာက္ၾကံရန္ျဖစ္၏ )မာဂ႑ီ မာယာဥာဏ္ ထပ္သုံးျပန္ေလျပီး၊ ဘုရင့္အနား မာဂ႑ီ ရွိေနခ်ိန္ သူ႔ဦးေလးသည္ဘုရင္မင္း အတြက္ ဟု ဆုိကာ ၾကက္အရွင္ ( ၈ ) ေကာင္လာေရာက္ဆက္သေလ၏၊ မာဂ႑ီက အဆင္ ေျပတာပဲ သာမာ၀တိီတို႔အုပ္စုဘာအလုပ္မွ မရွိ၊လွည့္သြားေနၾကတယ္၊ သူတုိ႔ကုိ ဘုရင္ မင္းႀကီးက ၾကက္သားသုပ္ ဆက္သခုိင္းရင္ အဆင္ေျပမယ္၊ ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ အလုပ္အေကြ်းငယ္ကို သြားပို႔ခုိ္င္းလုိက္၏။ သာမာ၀တီနွင့္တကြ ရံေရႊေတာ္တုိ႔သည္ ေသာတာပန္မ်ား ျဖစ္ၾက၏၊ ေသာတာပန္တုိ႔မည္သည္ ငါးပါးသီလ ဖ်က္ရုိးထံုးစံမရွိ၊ ပ်က္ရုိး ထုံးစံမရွိေပ၊ အသက္သာစြန္႕မယ္ သီလမစြန္႔သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔
သည္ သူ႔သက္သတ္သူမ်ား မဟုတ္၍ ၾကက္သားသုပ္ဟင္းလွ်ာ မခ်က္နုိ္င္ေၾကာင္း မဆက္သနုိင္ေၾကာင္း “ ျငင္းပယ္ ” လုိက္ၾက၏၊
(မာဂ႑ီဘက္သားျဖစ္ေသာ ) အလုပ္အေၾကြးငယ္သည္ ဘုရင္မင္းကို ျပန္၍ သူတုိ႔ ခ်က္၍မဆက္သနုိင္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ ထုိအခါ မာဂ႑ီကဒီၾကက္ ၈ - ေကာင္ကုိ ယူသြား ရဟန္းေဂါတမကုိ ( မာဂ႑ီ၏အသုံးအႏႈံး )ခ်က္ပုိ႔လို္႔ ဘုရင္ႀကီးက မွာလိုက္တယ္လို႔ေျပာ၊ အလုပ္အေၾကြးငယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္သြားရျပန္၏ ဘုရင့္ ေရွ႕ ယူသြားစဥ္က“ ၾကက္အရွင္ ” ျဖစ္၏၊ သုိ႔ေသာ္ဘုရင္ကြယ္ရာ၌ ၾကက္အေသနွင့္ လဲ ေျပာင္းကာ သာမာ၀တီတုိ႔ထံ ပုိေလ၏၊ေသာတာပန္သည္ သူတစ္ပါးအသက္ မသတ္ ေသာ္လည္း (အသက္မဲ့ ) ပံသုကူသားဆုိလွ်င္ကား ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ပါ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုပို႔လာေသာၾကက္မ်ားသည္ “ အေသ ” မ်ားျဖစ္၍ လက္ခံကာ ဘုရားရွင္ထံ လက္သုပ္ဟင္းလွ်ာအျဖစ္စီစဥ္၍ ပု႔ိိုလိုက္ၾက၏၊ယင္းအေၾကာင္းကုိ ျပန္လည္ သံေတာ္ဦးတင္၏၊ ထုိအခါ မာဂ႑ီက ကုိယ္ေတြ႔သိရျပီးမဟုတ္လား အရွင္မင္းႀကီး မင္းၾကီးအတြက္ေတာ့မခ်က္ ရဟန္းေဂါတမအတြက္ဆုိေတာ့ ခ်က္တယ္၊ ဒါ မရုိးသားတာပဲ၊နန္းတြင္းမွာေနေပမဲ့ နန္းျပင္ကိုေတာင့္တေနတယ္ အခ်ိတ္ အဆက္ လုပ္ေနတယ္ဆုိတာ ျပသေနတာပဲ ဟု နာနာနွင့္သာသာေလး တြန္းအားေပးျပန္၏၊ ဘုရင္သည္ သူ႔စကား မယုံ၊ တုပ္တုပ္မွ်ပင္ မလႈပ္ေခ်။
မာဂ႑ီကား ရန္ျငိဳးႀကီး၍ ဇြဲႀကီးသူလည္း ျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္နည္းၾကံျပန္၏၊
“ မေကာင္းတူ ဆုိးဖက္ ” သူ႔ဦးေလးကုိ အကူအညီေတာင္းျပန္ေလျပီး၊အစြယ္ခ်ိဳးျပီး သား
( အဆိပ္မဲ့ ) ေမြဆုိးတစ္ေကာင္ သူ႔ဆီပုိ႔ေပးဖုိ႔ ျဖစ္၏၊
နက္ဖန္သဘက္ဆုိရင္ ဘုရင္ဥေတနမင္းႀကီးသည္ သာမာ၀တီအေဆာင္သုိ႔ ေျပာင္း၍ စံေတာ္မူမည္ျဖစ္၏၊ အရွင္မင္းႀကီး နွမေတာ္ ညကအိပ္မက္ဆုိးေတြ မက္တယ္ (လုပ္ၾကံေျပာခ်င္းျဖစ္၏)၊ စိတ္ေတြလည္းေလးလံေနတယ္အရွင္မင္းႀကီး တစ္ခုခုျဖစ္ မွာကုိ နွမေတာ္စုိးရိမ္မိတယ္၊ဒါေၾကာင့္ သာမ၀တီအေဆာင္ မကူးပါနွင့္လား ။စုိးရိမ္ ပိုမေနပါနွင့္ မိဖုရားႀကီးရယ္၊ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး၊ တား၍ရမည္ဟုတ္ဟု သိေသာအခါ ဘုရင္မင္းႀကီးမသိေအာင္ ဘုရင့္ေစာင္းေပါက္ထဲသို႔ ေျမြဆုိးကို ထည့္၍ ပန္းကုံးျဖင့္ ထြက္မရေအာင္ ၾကိဳတင္ပိတ္ထားေလေတာ့၏၊
ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ သြားေလရာ သူ၏ “ ဟတိၳကႏ ၱ” ေစာင္းေတာ္ကုိ အျမဲတန္း ေဆာင္ယူသြားေလ့ရွိ၏၊ ယင္းေစာင္းျဖင့္ဆင္မ်ားကို လုိသလို ေစစားနုိင္၏၊ ေရွးေခတ္ က ဆင္ရွိလွ်င္ အင္အားၾကီးနုိင္ငံ အင္အားၾကီးအင္ပါယာအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾက၏။
ဘုရင္ဥေတနသည္ သာမာ၀တီနန္းမေဆာင္သို႔ ေရာက္ခဲ့ေပျပီး၊ သူ႔ကုိ စိတ္မခ်ဟုဆုိ ကာ မာဂ႑ီသည္လည္း လုိက္ပါလာ၏။လုိ္က္မလာဖုိ႔ ဘုရင္ဥေတနက တားေတာ့ တားေသး၏၊တားမရ၍ လုိက္ပါခြင့္ျပဳလိုက္ရ၏ဘုရင္မင္းၾကီးသည္ သာမာ၀တုိ႔ ဆက္ သေသာ အ၀တ္နံ႔သာပန္းတုိ႔ကို၀တ္ရုံဆင္ျမန္းလွ်က္ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္တုိ႔ကို သုံးေဆာင္ျပီးလွ်င္ ေစာင္းကို ေခါင္းရင္းမွာတင္ထားကာ စက္ေတာ္ေခၚေလေတာ့၏။
ထုိအခ်ိန္ မာဂ႑ီသည္ ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ လွည့္သြားျပီး ေစာင္းနား ကပ္ကာ ပန္းကုံးကုိ ဖယ္ရွားလုိက္ေတာ့၏၊( သူ၏ရုိက္ခ်က္ တုိက္ကြက္ စတင္ေလျပီ၊) နွစ္ရက္သုံးရက္ အစာမစားရပဲ ေလွွာင္ပိတ္ခံထားရသည္ျဖစ္၍ ေျမြၾကီးသည္ မာန္ထ ကာ ေၾကာက္လန္႔စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပါးဖ်ဥ္းေထာင္ေလေတာ့၏၊ မာဂ႑ီ သည္ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေအာင္ ေအာ္ေလေတာ့သည္၊ အၾကံပက္စက္ ရက္စက္ လုိက္တာ သာမာ၀တီရယ္၊ ဘုရင့္ဆီက ဘာမ်ားမရလို႔ဒီလိုအၾကံမ်ိဳး ၾကံစီရတာလဲ၊ အျပင္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိေနလို႔လား။ဘုရင္မရွိမွ သင့္တုိ႔က စိတ္ခ်မ္းသာမွာလား၊
အရွင္မင္းႀကီးကလည္း အိပ္မက္ဆုိးေတြး မက္လုိ႔ မသြားပါႏွင့္လို႔ တားတာ တားမ ရဘူး၊ ခုေတာ့ “ ကံသီေပလို႔ ” ေပါ့၊ နွမေတာ္သာ အသိမေစာရင္ခုခ်ိန္ဆုိ မေတြး ရဲစရာပဲ စသည္ျဖင့္ အျပင္တင္လုိက္ ၾကိမ္းေမာင္းလုိက္လုပ္ေနေတာ့ သည္၊ ဘုရင္ဥေတနသည္ ေျမြၾကီးကို ၾကည့္၍ ေတာ္ေတာ္ပင္ ထိတ္လန္႔သြား၏ထုိ႔အတူ သူ၏ ေဒါသသည္လည္း “ ငယ္ထိပ္ ” ထိ ေရာက္လာေပျပိီးအင္း သာမာ၀တီ ဒီလို လုပ္ၾကံမယ္လုိ႔ မထင္ရဘူး မထင္မိဘူး၊ အရင္တုန္းက နံရံအေပါက္ေဖါက္တာ ၾကက္သားဟင္းလွ်ာသုပ္လုပ္ခုိင္းတုန္းက ငါ့အတြက္ျငင္းပယ္တာ ငါ သေဘာထား ရုိးရုိးလုိ႔ ထင္ခဲ့တာယခုေတာ့ သူ႔မေကာင္းၾကံ ေရေပၚ “ ဗူး ” သလုိ ေပၚလာခဲ့ေပျပီး။
( သံသယ ၀င္လာျပီဆုိလွ်င္ အရာရာကုိ အေကာင္းမျမင္ အေကာင္း မထင္ေတာ့၊ ဤသည္မွာသဘာ၀ျဖစ္၏၊)
သာမာ၀တီတုိ႔ငါးရာလုံးကုိ တန္းခုိင္းလုိက္၏ ေရွ႔တည့္တည့္ၾကည့္ရင္တစ္ေယာက္ တည္း ထင္ေလာက္ေအာင္ထိ ေျဖာင့္ေအာင္ တန္းခုိင္းထား၏ျပီးေတာ့ ဗုိလ္ေျခ တစ္ေထာင္တင္ သူ၏ လက္သုံးေတာ္မွ်ားကုိ ျပင္ေလေတာ့၏၊သာမာ၀တီနွင့္ ရံေရႊ ေတာ္ငါးရားလုံးကုိ တစ္ခ်က္တည္းျဖင့္အျပတ္ရွင္းရန္ ျဖစ္၏။
မာဂ႑ီ၏ အၾကံအစီမွန္း သာမာ၀တီသိ၏၊ သို႔ေသာ္ ရွင္းျပရန္ ခက္ေန၏၊ (မာဂ႑ီက တစ္ကြက္ၾကိဳတင္ထားသည္ မဟုတ္ပါလား ) သာမာ၀တီသည္ သူ႔ရံေရႊေတာ္မ်ားကို လမ္းညြန္ေန၏၊ ငါတုိ႔သည္ “ ေမတၱာမွတစ္ပါး ” အားကိုးစရာ မရွိ၊ မျမင္၊ “ မာဂ႑ီ မင္းႀကီး မိမိ ” တစ္သားတည္း ျဖစ္ေစရမယ္၊မိမိနွင့္တန္းတူထားျပီးေတာ့ ေမတၱာ ပြါးၾကရမယ္၊ မာဂ႑ိီ မင္းႀကီး ဘယ္သူ႔အေပၚမွ ေဒါသမထြက္ရဘူး ေမတၱာ မပ်က္ရဘူး၊စကားသံတိတ္သြားေတာ့၏၊ သူတုိ႔အလုပ္သူတုိ႔ စတင္လုပ္ေနၾကျပီး
ျဖစ္၏၊ သူတုိ႔၏ကိုယ္၌ ေမတၱာမ်ား လႊမ္းျခဳံေနေပျပီ။(မာဂ႑ီသည္ ျပဳံးေန၏၊ဒီတစ္ခါ
ေတာ့ ဘာတတ္နုိင္ေသးလဲဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ျပဳံးေနျခင္းျဖစ္၏ )
ဘုရင္ဥေတနသည္ အဆိပ္လူးထားေသာ မွ်ားကို ေလးညွဳိ႔သုိ႔ တင္လုိက္ေလျပီ၊ ထုိ႔ေနာက္ သာမာ၀တီ၏ ရင္၀တည့္တည့္ ခ်ိန္လွ်က္အဆိပ္လူးမွ်ားကုိ ပစ္လႊတ္ လုိက္ေလေတာ့၏ ..
ထုိအခါ … ေဒါသအဟုန္ ေလးညွဳိ႕အဟုန္တုိ႔ေၾကာင့္ အရွိန္ျပင္းစြာ“ တာ ” ထြက္လာေသာ မွ်ားအဟုန္သည္လည္း အရွိန္ျပင္းလွ၏၊
လူကုိ မဆုိထားဘိ အင္အားႀကီး ဆင္ကိုလည္း ဘုန္းကနဲ လဲက်ေစနုိင္၏၊ သားသမင္ ကုိလည္း ဘုိင္းကနဲ လဲက်ေစနုိင္၏၊ အလြန္မာေက်ာသည့္ ေက်ာက္စုိင္ေက်ာက္သား ကိုေသာ္မွာ ထုိးေဖါက္နုိင္စြမ္းရွိ၏၊သုိ႔ေသာ္ ေဒါသအရွိန္ ေလးညွိဳ႕အရွိန္ေၾကာင့္ အရိွန္ျပင္းစြာေမာင္းတင္လာေသာ “ အဆိပ္လူးမွ်ား ” သည္ သာမာ၀တီႏွင့္ရံေရႊ ေတာ္ငါးရာတုိ႔၏ ႏွလုံးသားကုိ မထုိးေဖါက္နုိင္ေခ်၊ ဤသည္မွာ သူတို႔၏ စူးရွေသာ ေမတၱာတံတုိင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏၊ ေမတၱာတရားသည္ ရန္သူကို ကာကြယ္ရာ၌ ေက်ာက္စုိင္
ေက်ာက္သားထက္ မာေက်ာသည့္ သေဘာတရားကို ဤေနရာ၌ ေတြ႔ျမင္ရပါ၏အရွိန္ ျဖင့္ ကန္လႊတ္လုိက္ေသာ “ ေဘာ့လုံး ” သည္ မာေက်ာသည့္ နံရံကို ထိမွန္သည့္ အခါ ေနာက္သို႔ အရွိန္ျဖင့္ ျပန္လည္တြန္းကန္လာသလို ဘုရင္ဥေတန ပစ္လႊတ္လုိက္သည့္ အရိွန္ျပင္းစြာ ေျပး၀င္လာေသာ “ အဆိပ္လူးမွ်ားသည္လည္း ” မိဖုရားေခါင္ႀကီးသာမာ ၀တီနွင့္ ရံေရႊေတာ္ငါးရာတုိ႔၏ (ဘုရင္ - မာဂ႑ီ - မိမိ - သုံးဦးကုိ တေျပးညီ ပုိ႔လႊတ္ေန ေသာ ) ေမတၱာတံတုိင္းကို ထိမွန္သည့္အခါ အရွိန္ျဖင့္ပင္ မွ်ားပစ္သူဥေတန ရင္၀ဆီသုိ႔ မွ်ားဦး ျပန္လွည့္လာေတာ့၏
ဘုရင္ႀကီးသည္ ထိန္လန္႔ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္းအတူ အံအားသင့္သြား၏ ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ အံၾသသြား၏၊ သူ႔တစ္သက္နွင့္တစ္ကုိယ္ မၾကံဳဘူးသည္ကုိၾကဳံေနရ၏၊ မျမင္ဘူး သည္ ကုိ ျမင္ေနရ၏။ သူ႔အတြက္ေတာ့ “ မ်က္လွည့္ျပပြဲ ”ၾကည့္လုိက္ရသလုိ ျဖစ္ေန၏။
ေသြးသားႏွင့္တည္ေဆာင္ထားသည့္ ခႏၶာကုိယ္ မဆုိထားဘိ၊ ေသြးသားမဲ့ ေက်ာက္စုိင္ ေက်ာက္ခဲကုိေသာ္မွလည္း သူ၏ အဆိပ္လူးမွ်ားသည္ ထုိးေဖါက္ နုိင္စြမ္းရွိ္၏ယခုေတာ့ မွ်ားဦသည္ “ ပစ္မွတ္သုိ႔ မသြား ” ပစ္သူသုိ႔သာ တဖန္ျပန္လာေန၏သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ မွ်ားသည္ မိဖုရားႀကီးတုိ႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို သိပါလွ်က္ သက္ရွိျဖစ္ေသာ ငါသည္ကား မိဖုရားေခါင္ႀကီး၏ ေက်းဇူးဂုဏ္ကုိ မသိသူ ျဖစ္ခဲ့ေခ်ျပီးတကား ၊ သူ၏ အသိဥာဏ္ သည္ လုိက္မမွီေတာ့ ေတြေ၀သြားေတာ့၏၊ အသိဥာဏ္အျမင္သာမကမ်က္လုံးအျမင္ပါ မၾကည္လင္ေတာ့သည့္အတြက္ အရပ္မ်က္နွာတုိ႔သည္လည္း မႈန္၀ါးသြားေပျပီ၊ မသဲ ကြဲေတာ့ ၊ သူသည္ အေမွာင္ထုထဲ ေရာက္ေနသူပမာ သဲကြာစြာ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့၊ ေလးကို အသာအယာ ေအာက္သုိ႔ခ်လုိက္၏၊ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ မႈန္၀ါး၀ါး ျမင္ေနရသည့္ မိဖုရားေခါင္ႀကီး သာမ၀တီ၏ ေရွ႕နားတုိးကာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လွ်က္ အသင္မိဖုရား ေခါင္ႀကီး သည္ “ ကြ်ႏ္ုပ္ ဥေတနမင္း၏ ကုိးကြယ္ရာ ျဖစ္ပါေတာ့ ” ဟု လက္အုပ္ခ်ီ၍ပင္ ေတာင္းပန္ ေလေတာ့၏၊
ထုိအခါ သာမာ၀တီ မိဖုရားေခါင္ၾကီးသည္ ေမတၱာကြန္ယက္ ျဖန္႔က်က္ျခင္းကို ရပ္နားလုိက္၍ ဘုုရင္မင္းႀကီး “ နွမေတာ္ ကုိးကြယ္ရာသုို႔သာ ကုိးကြယ္ပါ ” ဟု ေမတၱာလည္းဖက္ အၾကင္နာလည္းစြက္သည့္ သာယာခ်ိဳျမိန္ေသာ စကားသံျဖင့္
ကိုးကြယ္ရာအမွန္ကုိ ညႊြန္ျပေလ၏၊
တစ္ႀကိမ္ . နွစ္ႀကိမ္ . သုံးၾကိမ္သုိ႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ေပျပီး၊ ထုိအခါ ဘုရင္ဥေတနမင္း
ႀကီးသည္ အသင္မိဖုရားေခါင္ႀကီးကုိလည္း ကိုးကြယ္ရာလုိ႔ သိမွတ္မယ္၊ အသင္မိဖုရားေခါင္ႀကီး ကိုးကြယ္ေနသည့္ “ အႏုတၱရ - ဗုဒၶ ” ကိုလည္း ကိုးကြယ္
ရာလုိ႔ သိမွတ္မယ္၊ ေနာက္ျပီး အသင္မိဖုရားေခါင္ႀကီး လုိေသာ “ ဆုလာဘ္ ” ကုိ
လည္း ေပးပါမယ္ - ဟု အာမ ခံေလေတာ့၏။မာဂ႑ီမိဖုရားသည္ “သာမာ၀တီ မိဖု ရားေခါင္ႀကီးကို ပ်က္စီးေစရန္ ၾကံ၏ ” သုိ႔ေသာ္ သာမာ၀တီအဖုိ႔မွာေတာ့ “ စုတ္ေရာ လာဘ္ေရာ ” ျပိဳင္တူ၀င္လာသလုိ ျဖစ္ေနေတာ့၏။ ( ဤပြဲ၌ သာမာ၀တီသည္ ေအာင္ နုိင္သူ ျဖစ္သြား၍ မာဂ႑ီသည္ ရႈံးနိမ့္သူ ျဖစ္သြားရ၏ ေဒါသကုိ ေမတၱာက အနိုင္ ယူလုိက္ျခင္းျဖစ္၏ )
ယေန႔ ေရႊနန္းေတာ္၌ သကၤန္းေရာင္ တေျပာင္ေျပာင္နွင့္ သာသနာ့အေရာင္ထြန္းေျပာင္ ေနေလျပီ။ဘုရင္ဥေတနမင္းႀကီးကိုယ္တုိင္ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ဦးစီး၍ ဘုရား အမႈး ရွိ ေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တုိ႔ကုိ ဆြမ္းဆက္ကပ္ေနျခင္းျဖစ္၏၊ တစ္ရက္မက နွစ္ရက္မက ခုႏွစ္ရက္တိတိပင္ ျဖစ္၏။ခုနွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔၌ သာမာ၀တီီ မိဖုရား ေခါင္ႀကီးကို ဘုရားေရွ႕ေခၚကာ “ လုိအပ္ေသာ ဆု ” ေတာင္းရန္ ေျပာေလေတာ့၏၊
ထုိအခါ သာမာ၀တီမိဖုရားေခါင္ႀကီးက “ သူသည္ ေရႊ ေငြ ဂုဏ္ ပါ၀ါ ပကာသန ”
ဘာတစ္ခုမွ် မေတာင္းဆုိလုိပါ၊ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္ငါးရာ ေန႔စဥ္နန္းေတာ္ သုိ႔ ၾကြ၍ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရန္သာ ပင့္ေလွ်ာက္ေပးပါ။ နွမေတာ္လုိခ်င္ေသာဆုသည္ ဤဆု သာ ျဖစ္ပါသည္၊ဘုရင္ဥေတနသည္ “ အတုလ ဗုဒၶ ” ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ရွင္ေတာ္ဘုရားကို အျမဲနန္းေတာ္ၾကြ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေတာ္မူရန္ သာမာ၀တီကုိယ္စား ေလွ်ာက္ထား ေပးေလ၏။
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္ “ မဟာရာဇ ဘုရားရွင္တုုိ႔မည္သည္ တစ္ေနရာတည္း အျမဲ ၾကြရုံးထုံစံမရွိေပ၊ လူအမ်ားသည္ ဘုရားရွင္ ၾကြေတာ္မူလာျခင္းကို အလိုရွိၾကသည္ သာ ျဖစ္၏ ” ဟု မိန္႔ေတာမူူရင္း အျမဲၾကြဖုိ႔ ပင့္ေလွ်ာက္ျခင္းကို ပယ္ျမစ္ေတာ္မူ လုိက္၏၊ ရွင္ေတာ္ဘုရား မၾကြနုိင္လွ်င္ ကုိယ္စား ရဟန္းေတာ္မ်ား ၾကြေစေတာ္မူပါ ဘုရားဟုု ထပ္မံေလွ်ာက္ထား ျပန္ေလ၏၊ ထုိအခါ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္ “အရွင္အာနႏၵာကုိ”တာ၀န္ေပးေတာ္မူလုိက္၏
သာမာ၀တီအတြက္ေတာ့ ရတနာသိုက္ႀကီး ရလုိက္ျခင္းျဖစ္၏ သူတုိ႔အတြက္ ဘာသာေရးေရႊတံခါးႀကီး အခ်ိန္ျပည့္ ပြင့္ေပျပီ ၊ ပြင့္ေလျပီ ၊ ပြင့္ေနျပီ ၊ ထုိ႔ ေၾကာင့္ သာမာ၀တီမိဖုရားေခါင္ႀကီးတုိ႔ အုပ္စုသည္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ေနၾက၏၊
( သူတုိ႔ ေပ်ာ္သေလာက္ မေပ်ာ္နိုင္သူမွာေတာ့ မာဂ႑ီ မိဖုရားႀကီးပင္ ျဖစ္၏ )
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဘုရားရွင္ကို ရွိခုိးခြင့္ ပူေဇာ္ခြင့္ရရွိသည့္အျပင္ တရားေတာ္မ်ားကုိ တုိက္ရုိက္ နာၾကားခြင့္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏ သူတုိ႔သည္ “ ဖူးမ၀နာမ၀ လွဴမ၀ ” ျဖစ္ေနၾက၏၊
(ဆက္ရန္ ) ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment