မေကာင္းမႈအညစ္အေၾကးကုိ ပကတိေရစင္ျဖင့္ ေဆးေၾကာသုတ္သင္၍ ေျပာင္စင္ေအာင္လုပ္၍ မရ၊ သစၥာတရား အရိယာမဂ္ေရစင္မ်ားျဖင့္သာလွ်င္ မေကာင္းမႈ အညစ္အေၾကးကုို ေျပာင္စင္ ေအာင္ ေဆးေၾကာသုတ္သင္နုိင္ပါ၏
က်မ နာမည္ ပုုဏၰ - ပါ။ ပုဏၰဆုိလို႔ အရာရာ ျပည့္စုံသူလုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ႔၊ ပုေဗၺစ အေျခမလွလို႔ သူမ်ား အိမ္မွာ “ ကြ်န္မ ” ျဖစ္ေနရသူပါ။ သူမ်ား အိမ္္ဆုိတာထက္ အနာထပိဏ္ သူေဌးႀကီးရဲ႕ အိမ္ေတာ္မွာပါလုိ႔ ေျပာလိုက္ရင္ ပုိသိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက က်မကုိ ကြ်န္တစ္ရာ ျပည့္ေျမာက္မွာ ေမြးဖြါးသူေလးမုိ႔ ရာျပည့္ “ မယ္ပုဏၰ ” လို႔ အမည္ေပးထား တာေလ။
ကြ်န္ဆုိတာလည္း အမ်ားသား၊ သုံ႔ပန္႔ကြ်န္တဲ့၊(စစ္ေအာင္လို႔ စစ္ေျမျပင္က ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ လာေသာကြ်န္ူ) ေငြ၀ယ္ကြ်န္တဲ့၊ဘ၀ရပ္တည္ရာ မစြမ္းနုိင္လုိ႔ အားကိုးတၾကီးကြ်န္အျဖစ္လာခံ ယူတဲ့ကြ်န္တဲ့၊ အိမ္ေပါက္ကြ်န္တဲ့၊ က်မကေတာ့ အဲဒီကြ်န္ေလးမ်ဳိးထဲမွာ အိမ္ေပါက္က်ြန္ေလ။ လူ႔ေလာကမွ ေျပာၾကတယ္္၊ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးထဲကတဲ့၊ ေဆြ ခုနွစ္ဆက္မ်ိဳးခုနွစ္ဆက္တဲ့၊အဲ က်မ တုိ႔ ကြ်န္ေတြမွာလည္း ကြ်န္ခုႏွစ္ဆက္ရွိတယ္လုိ႔ ဖြါးဖြါးက ေျပာဘူးတယ္။“ ကြ်န္ - သေပါက္ - သတက္ - သတီ - သတြတ္ - သေတာ့ - သေမွ်ာ့ ” တဲ့ေလ၊ ဖြါးဖြါးက အေထာက္ အထားနွင့္ေတာင္ ေျပာလုိက္ေသးတယ္၊ ဓမၼသတ္က်မ္းမွာ ပါတယ္တဲ့၊ေနာက္ျပီးေတာ့ ကြွ်န္မ်ား က်င့္သုံးလိုက္နာရမည့္ ကြ်န္႔၀တၱရားငါးပါးကုိလည္း က်မတုိ႔ကလိုက္နာရေသးတယ္ေလ၊ ဘာတဲ့ “ အိပ္ေသာ္ ေနာက္မွ၊ ထေသာ္ကား ေရွ႕၊ေပးမွ ယူအပ္၊ ေစ့စပ္ေဆာင္ရြက္၊ ေက်းဇူးျမြက္ ငါးခ်က္ကြ်န္က်င့္ရာ ” တဲ့၊ ဟူး ကြ်န္ျဖစ္ရတာလည္း မလြယ္ပါလားကြယ္။
“ မာန္မာနၾကြယ္ ထုိသူ၀ယ္ မ်ိဳးႏြယ္ည့့ံမည္ဆုိ၊ ထုိက္သူရုိက်ိဳး မာန္ကိုခ်ိဳး အမ်ဳိးျမတ္သကုိ ” တဲ့၊ တကယ္ေတာ့ က်မ ကြ်န္ျဖစ္ရတာ “ မာန - ဓါတ္ခံ ” ေၾကာင့္ပါ။ က်မရဲ႕ဘ၀ က်မ ရဲ႕ပညာ က်မရဲ႕ မာန။က်မဟာ သာမညအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေခတ္ေျပာ ေျပာရရင္ေတာ့အတိတ္က ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့သူလို႔ ေျပာမယ္ဆုိလည္း ေျပာနုိင္ပါတယ္။က်မဟာ “ ၀ိပႆီ သိခီ ေ၀ႆဘူ ကကုသန္ ေကာဏဂုမ္ ကႆပ ” ဘုရား ေျခာက္ဆူ ထံေတာ္ပါးမွာ ၀တ္ေၾကာင္ခြါေရွာင္ ဘိကၡဴနီ သာသာနာ့ ေဘာင္မွာ ရဟန္းမအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သူပါ၊ ယစ္မဟာ ဥကို အသက္ေပး ေစာင့္ေရွာက္သလုိ ၊စာမရီ သားေကာင္ဟာ မိမိအျမီးကုိ အသက္ထက္ တန္ဘုိးထား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သလို တစ္ဦးတည္းေသာ သားရဲ႕ မိခင္ဟာ သားေလးကုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နွင့္ ေစာင့္ေရွာက္သလို က်မဟာလည္း ဘိကၡဴနီသီလကုိ အရိပ္တၾကည့္ ၾကည့္နွင့္ အစြန္းမထင္ ျဖဴစင္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သူပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်မဟာ ကိုယ္က်င့္ျဖဴ စင္သူလုိ႔ နာမည္ရခဲ့ပါတယ္၊ ဒါတင္မက “ ၀ိနည္း သုတၱန္ အဘိဓမၼာ ” ပိဋကသုံးပုံကုိ ပါဠိ အ႒ကထာ ဋီကာ အာစရိယ၀ါဒပါမက်န္ ႏႈတ္တက္အာဂုံ ေဆာင္နုိင္ခဲ့သူပါ၊
ပန္းခ်ိီဆရာဟာ ေဆးစက္က်ရာ အရုပ္ထင္တယ္တဲ့၊ ကဗ်ာစရာ သူေရးခ်စ္ရာ ကာရန္ပါ တယ္တဲ့၊ စာေရးဆရာဟာ သူေရးသားရာ “ ရသ ” ပါတယ္တဲ့၊ က်မလည္း ဓမၼကိန္းေနသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေန ေလေတာ့ က်မ နႈတ္ကထြက္သမွ် “ ဓမၼ ” ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်မကို အမ်ားက ဓမၼကထိကတဲ့ အဲဒီလို ခ်ီးေျမွာက္ အေရးေပးၾကပါတယ္၊ မိမိရဲ႕ သီလ စင္ၾကယ္မႈ စာေပတတ္ကြ်မ္းမႈ ေဟာတတ္ေျပာတတ္ နာမည္ရမႈေၾကာင့္အမ်ားက ေျမွာက္စား မႈယင္းအမႈတုိ႔ေၾကာင့္ က်မ၀ဘဟာ ျမင့္ခ်င္တုိင္း ျမင့္ေနပါတယ္၊ ဘ၀ျမင့္လုိလည္း က်မဟာ ဘ၀င္ျမင့္ေရာဂါ စြဲကပ္မွန္းမသိ စြဲကပ္လာပါ တယ္။ ေလးစားသင့္သူကို မေလးစားမိေတာ့ဘူး၊ ရုိေသသင့္သူကုိ မရိုေသမိေတာ့ဘူး၊ တစ္ခါတေလ မထီမဲ့ျမင္ ေတာင္ ျပဳမွိပါေသးတယ္။
ဘ၀ျမင့္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ က်မရဲ႕ ဘ၀င္ျမင့္ မာနေရာဂါဟာ ၾကာေလ ခက္ထန္ေလ ခုိင္မာေလ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်မ သတိမထားမိခဲ့ဘူး၊ အသိရွိလွ်က္ သတိ မကပ္မိ ခဲ့ဘူး၊ မာနေၾကာင့္ က်မဟာ ဘုရားေျခာက္ဆူသာသနာ ၾကဳံေတြ႔ခဲ့ပါလွ်က္ ဘာတရားထူးမွ မရခဲ့ပါဘူး။“ တဏွာ မာန ဒိ႒ိ ” သံသရာကုိ ခ်ဲ႕ထြင္တတ္သူမ်ားလို႔ ရွင္ေတာ္ဘုရားက ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊ က်မဟာ ( ဘုရားရွင္ သာသာနွင့္ၾကဳံၾကိဳက္လို႔ သံသရာတုိသင့္ပါလွ်က္) မာနတရားရဲ႕သံသရာ ဆြဲဆန္႔မႈကို မသိမသာ ခံခဲ့ရပါ တယ္၊ သံသရာက်င္လယ္ရာမွာလည္း မာနရဲ႕ ျပစ္မႈေၾကာင့္ လူျဖစ္ပါေသာ္လည္း နိမ့္က်တဲ့ ကြ်န္မ်ိဳး ႏြယ္မွာ ျဖစ္ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ က်မဟာ ဘာသာေသြးပါလာသူေလးမုိ႔ ဘာသာေရးနီးတဲ့ အနာထပိဏ္ သူေဌးမင္းရဲ႕ အိမ္ေတာ္ မွာ ကြ်န္လာျဖစ္ရလုိ႔ ကံေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။
ဟုတ္တယ္ေလ က်မဟာ ဘုရားရွင္နွင့္သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဖူးျမင္ခြင့္ အျမဲရေနေတာ့ “ သမဏာ နဥၥ ဒႆန မဂၤလာ ” အျမဲျဖစ္ေနတယ္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ “ ကာေလန ဓမၼႆ၀န”မဂၤလာလည္း ဆက္တုိက္ လုိပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္၊“ နာရင္းက်င့္ က်င့္ရင္းနာ” ေနတဲ့ က်မဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာေတာ္မူလုိက္တဲ့ “ မဟာသီဟနာဒ ” သုတၱန္အဆုံးမွာ ေသာတာပန္ တည္ခဲ့ပါတယ္၊ ေသာတာပတိၱမဂ္ဟာ “ အျမင္မွားမႈ ဒိ႒ိ၊ ယုံမွားမႈ ၀ိစိိကိစ ၦာ၊ အေလ့အက်င့္မွားမႈ သီလဗၺတ ပရာမာသ ” သုံးမ်ိဳးကုိ အျပီးသတ္ ပယ္သတ္ လို္က္ပါတယ္၊ ေနာက္ျပီး မနာလိုမႈ ဣႆာ တရားဆုိးနွင့္ နွေျမာ၀န္တုိမႈ မစ ၦရိယတရားလည္း မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ျပီး ေသာတာပန္ဟာ တစ္စုံတစ္ခုေသာ သခၤါရတရားကုိ “ နိစၥ သုခ အတၱ ” ဟု စြဲျမဲစြာ မွားယြင္း ယူဆမႈလည္းမရွိေတာ့၊ပဥၥာနႏၱရိယကံဟုဆုိအပ္ေသာ “အမိသတ္ျခင္း အဖ သတ္ျခင္း ရဟႏၱာသတ္ျခင္း သံဃာသင္းခြဲျခင္း ဘုရားရွင္ကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ ျပဳျခင္း” တုိ႔ကုိ လည္း ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္ဘ၀မွ မျပဳေတာ့၊ထုိ႔ျပင္ဘုရားမွ တစ္ပါး ( ရတနာ သုံးပါးမွ တစ္ပါး ) အျခားကုိးကြယ္ရာ မရွာေတာ့၊ ဆရာဟုလည္း မညြန္ျပ ေတာ့ပါဘူး။ ငါးပါး သီလလည္း လုံး၀က်ိုဳးပ်က္ပြန္းပဲ့ျခင္း မရွိ၊ကုိယ္က်င့္သီလ အျမဲတန္း ျဖဴစင္သူ ျဖစ္သြားပါျပီ။
ေသာတာပန္ သုံးမ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ဧကဗီဇ - ေသာတာပန္တဲ့၊ သူက လူ႔ျပည္ကုိ တစ္ဘ၀သာ ျပန္လည္ျဖစ္ ခြင့္ရွိသူပါ၊ ေကာလံေကာလ -ေသာတာပန္တဲ့၊ သူကေတာ့ လူ႔ျပည္ကုိ နွစ္ဘ၀ သုံးဘ၀ ျပန္ ျဖစ္ခြင့္ရွိသူပါ၊ သတၱကၡတၱဳပရမ - ေသာတာပန္တဲ့၊ သူကေတာ့ျဖင့္ လူ႔ျပည္လူ႔ဘ၀ ကို အလြန္ဆုံး ခုႏွစ္ၾကိမ္ျပန္ လည္ျဖည္တည္ခြင့္ ရွိသူပါ။လူ႔ဘ၀ျပန္ျဖစ္ရေသာ္လည္း ႏုံခ်ာ သူေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ။ဘ၀ေတြလည္း တုိသြားျပီ၊ သံသရာတုိသြားျပီး ဘ၀အကန္႔ အသတ္ရွိသြားျပီးလို႔ ဆုိမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဆုိလို႔ ရေနျပီေလ။
ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားျပီးဆုိေတာ့ အပါယ္ေလးပါး တံခါးကေတာ့ ထာ၀ရ ပိတ္သြားခဲ့ျပီးေပါ့၊ အရိယာမဂ္တရားဟာ ေအာက္ေလွ်ာ့သြားတယ္ဆုိတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ အဆင့္ျမင့္ရာကေန နိမ့္က် သြားတယ္ဆုိတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ၾကာေလ ျမင့္ေလသာ ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္ေလ၊ေသာတာပန္ ျဖစ္သြား ျပီဆုိရင္ အထက္မဂ္ သုံးပါးဟာလည္း ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။ ဒီဘ၀ သို႔မဟုတ္ ေနာက္ဘ၀ ၊ သုိ႔မ ဟုတ္ ေနာက္တစ္ဘ၀၀ ေပါ့။
(ဆက္ရန္ ) ေကာင္းသစ္
က်မ နာမည္ ပုုဏၰ - ပါ။ ပုဏၰဆုိလို႔ အရာရာ ျပည့္စုံသူလုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ႔၊ ပုေဗၺစ အေျခမလွလို႔ သူမ်ား အိမ္မွာ “ ကြ်န္မ ” ျဖစ္ေနရသူပါ။ သူမ်ား အိမ္္ဆုိတာထက္ အနာထပိဏ္ သူေဌးႀကီးရဲ႕ အိမ္ေတာ္မွာပါလုိ႔ ေျပာလိုက္ရင္ ပုိသိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက က်မကုိ ကြ်န္တစ္ရာ ျပည့္ေျမာက္မွာ ေမြးဖြါးသူေလးမုိ႔ ရာျပည့္ “ မယ္ပုဏၰ ” လို႔ အမည္ေပးထား တာေလ။
ကြ်န္ဆုိတာလည္း အမ်ားသား၊ သုံ႔ပန္႔ကြ်န္တဲ့၊(စစ္ေအာင္လို႔ စစ္ေျမျပင္က ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ လာေသာကြ်န္ူ) ေငြ၀ယ္ကြ်န္တဲ့၊ဘ၀ရပ္တည္ရာ မစြမ္းနုိင္လုိ႔ အားကိုးတၾကီးကြ်န္အျဖစ္လာခံ ယူတဲ့ကြ်န္တဲ့၊ အိမ္ေပါက္ကြ်န္တဲ့၊ က်မကေတာ့ အဲဒီကြ်န္ေလးမ်ဳိးထဲမွာ အိမ္ေပါက္က်ြန္ေလ။ လူ႔ေလာကမွ ေျပာၾကတယ္္၊ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးထဲကတဲ့၊ ေဆြ ခုနွစ္ဆက္မ်ိဳးခုနွစ္ဆက္တဲ့၊အဲ က်မ တုိ႔ ကြ်န္ေတြမွာလည္း ကြ်န္ခုႏွစ္ဆက္ရွိတယ္လုိ႔ ဖြါးဖြါးက ေျပာဘူးတယ္။“ ကြ်န္ - သေပါက္ - သတက္ - သတီ - သတြတ္ - သေတာ့ - သေမွ်ာ့ ” တဲ့ေလ၊ ဖြါးဖြါးက အေထာက္ အထားနွင့္ေတာင္ ေျပာလုိက္ေသးတယ္၊ ဓမၼသတ္က်မ္းမွာ ပါတယ္တဲ့၊ေနာက္ျပီးေတာ့ ကြွ်န္မ်ား က်င့္သုံးလိုက္နာရမည့္ ကြ်န္႔၀တၱရားငါးပါးကုိလည္း က်မတုိ႔ကလိုက္နာရေသးတယ္ေလ၊ ဘာတဲ့ “ အိပ္ေသာ္ ေနာက္မွ၊ ထေသာ္ကား ေရွ႕၊ေပးမွ ယူအပ္၊ ေစ့စပ္ေဆာင္ရြက္၊ ေက်းဇူးျမြက္ ငါးခ်က္ကြ်န္က်င့္ရာ ” တဲ့၊ ဟူး ကြ်န္ျဖစ္ရတာလည္း မလြယ္ပါလားကြယ္။
“ မာန္မာနၾကြယ္ ထုိသူ၀ယ္ မ်ိဳးႏြယ္ည့့ံမည္ဆုိ၊ ထုိက္သူရုိက်ိဳး မာန္ကိုခ်ိဳး အမ်ဳိးျမတ္သကုိ ” တဲ့၊ တကယ္ေတာ့ က်မ ကြ်န္ျဖစ္ရတာ “ မာန - ဓါတ္ခံ ” ေၾကာင့္ပါ။ က်မရဲ႕ဘ၀ က်မ ရဲ႕ပညာ က်မရဲ႕ မာန။က်မဟာ သာမညအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေခတ္ေျပာ ေျပာရရင္ေတာ့အတိတ္က ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့သူလို႔ ေျပာမယ္ဆုိလည္း ေျပာနုိင္ပါတယ္။က်မဟာ “ ၀ိပႆီ သိခီ ေ၀ႆဘူ ကကုသန္ ေကာဏဂုမ္ ကႆပ ” ဘုရား ေျခာက္ဆူ ထံေတာ္ပါးမွာ ၀တ္ေၾကာင္ခြါေရွာင္ ဘိကၡဴနီ သာသာနာ့ ေဘာင္မွာ ရဟန္းမအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သူပါ၊ ယစ္မဟာ ဥကို အသက္ေပး ေစာင့္ေရွာက္သလုိ ၊စာမရီ သားေကာင္ဟာ မိမိအျမီးကုိ အသက္ထက္ တန္ဘုိးထား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သလို တစ္ဦးတည္းေသာ သားရဲ႕ မိခင္ဟာ သားေလးကုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နွင့္ ေစာင့္ေရွာက္သလို က်မဟာလည္း ဘိကၡဴနီသီလကုိ အရိပ္တၾကည့္ ၾကည့္နွင့္ အစြန္းမထင္ ျဖဴစင္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သူပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်မဟာ ကိုယ္က်င့္ျဖဴ စင္သူလုိ႔ နာမည္ရခဲ့ပါတယ္၊ ဒါတင္မက “ ၀ိနည္း သုတၱန္ အဘိဓမၼာ ” ပိဋကသုံးပုံကုိ ပါဠိ အ႒ကထာ ဋီကာ အာစရိယ၀ါဒပါမက်န္ ႏႈတ္တက္အာဂုံ ေဆာင္နုိင္ခဲ့သူပါ၊
ပန္းခ်ိီဆရာဟာ ေဆးစက္က်ရာ အရုပ္ထင္တယ္တဲ့၊ ကဗ်ာစရာ သူေရးခ်စ္ရာ ကာရန္ပါ တယ္တဲ့၊ စာေရးဆရာဟာ သူေရးသားရာ “ ရသ ” ပါတယ္တဲ့၊ က်မလည္း ဓမၼကိန္းေနသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေန ေလေတာ့ က်မ နႈတ္ကထြက္သမွ် “ ဓမၼ ” ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်မကို အမ်ားက ဓမၼကထိကတဲ့ အဲဒီလို ခ်ီးေျမွာက္ အေရးေပးၾကပါတယ္၊ မိမိရဲ႕ သီလ စင္ၾကယ္မႈ စာေပတတ္ကြ်မ္းမႈ ေဟာတတ္ေျပာတတ္ နာမည္ရမႈေၾကာင့္အမ်ားက ေျမွာက္စား မႈယင္းအမႈတုိ႔ေၾကာင့္ က်မ၀ဘဟာ ျမင့္ခ်င္တုိင္း ျမင့္ေနပါတယ္၊ ဘ၀ျမင့္လုိလည္း က်မဟာ ဘ၀င္ျမင့္ေရာဂါ စြဲကပ္မွန္းမသိ စြဲကပ္လာပါ တယ္။ ေလးစားသင့္သူကို မေလးစားမိေတာ့ဘူး၊ ရုိေသသင့္သူကုိ မရိုေသမိေတာ့ဘူး၊ တစ္ခါတေလ မထီမဲ့ျမင္ ေတာင္ ျပဳမွိပါေသးတယ္။
ဘ၀ျမင့္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ က်မရဲ႕ ဘ၀င္ျမင့္ မာနေရာဂါဟာ ၾကာေလ ခက္ထန္ေလ ခုိင္မာေလ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်မ သတိမထားမိခဲ့ဘူး၊ အသိရွိလွ်က္ သတိ မကပ္မိ ခဲ့ဘူး၊ မာနေၾကာင့္ က်မဟာ ဘုရားေျခာက္ဆူသာသနာ ၾကဳံေတြ႔ခဲ့ပါလွ်က္ ဘာတရားထူးမွ မရခဲ့ပါဘူး။“ တဏွာ မာန ဒိ႒ိ ” သံသရာကုိ ခ်ဲ႕ထြင္တတ္သူမ်ားလို႔ ရွင္ေတာ္ဘုရားက ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊ က်မဟာ ( ဘုရားရွင္ သာသာနွင့္ၾကဳံၾကိဳက္လို႔ သံသရာတုိသင့္ပါလွ်က္) မာနတရားရဲ႕သံသရာ ဆြဲဆန္႔မႈကို မသိမသာ ခံခဲ့ရပါ တယ္၊ သံသရာက်င္လယ္ရာမွာလည္း မာနရဲ႕ ျပစ္မႈေၾကာင့္ လူျဖစ္ပါေသာ္လည္း နိမ့္က်တဲ့ ကြ်န္မ်ိဳး ႏြယ္မွာ ျဖစ္ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ က်မဟာ ဘာသာေသြးပါလာသူေလးမုိ႔ ဘာသာေရးနီးတဲ့ အနာထပိဏ္ သူေဌးမင္းရဲ႕ အိမ္ေတာ္ မွာ ကြ်န္လာျဖစ္ရလုိ႔ ကံေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။
ဟုတ္တယ္ေလ က်မဟာ ဘုရားရွင္နွင့္သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဖူးျမင္ခြင့္ အျမဲရေနေတာ့ “ သမဏာ နဥၥ ဒႆန မဂၤလာ ” အျမဲျဖစ္ေနတယ္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ “ ကာေလန ဓမၼႆ၀န”မဂၤလာလည္း ဆက္တုိက္ လုိပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္၊“ နာရင္းက်င့္ က်င့္ရင္းနာ” ေနတဲ့ က်မဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာေတာ္မူလုိက္တဲ့ “ မဟာသီဟနာဒ ” သုတၱန္အဆုံးမွာ ေသာတာပန္ တည္ခဲ့ပါတယ္၊ ေသာတာပတိၱမဂ္ဟာ “ အျမင္မွားမႈ ဒိ႒ိ၊ ယုံမွားမႈ ၀ိစိိကိစ ၦာ၊ အေလ့အက်င့္မွားမႈ သီလဗၺတ ပရာမာသ ” သုံးမ်ိဳးကုိ အျပီးသတ္ ပယ္သတ္ လို္က္ပါတယ္၊ ေနာက္ျပီး မနာလိုမႈ ဣႆာ တရားဆုိးနွင့္ နွေျမာ၀န္တုိမႈ မစ ၦရိယတရားလည္း မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ျပီး ေသာတာပန္ဟာ တစ္စုံတစ္ခုေသာ သခၤါရတရားကုိ “ နိစၥ သုခ အတၱ ” ဟု စြဲျမဲစြာ မွားယြင္း ယူဆမႈလည္းမရွိေတာ့၊ပဥၥာနႏၱရိယကံဟုဆုိအပ္ေသာ “အမိသတ္ျခင္း အဖ သတ္ျခင္း ရဟႏၱာသတ္ျခင္း သံဃာသင္းခြဲျခင္း ဘုရားရွင္ကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ ျပဳျခင္း” တုိ႔ကုိ လည္း ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္ဘ၀မွ မျပဳေတာ့၊ထုိ႔ျပင္ဘုရားမွ တစ္ပါး ( ရတနာ သုံးပါးမွ တစ္ပါး ) အျခားကုိးကြယ္ရာ မရွာေတာ့၊ ဆရာဟုလည္း မညြန္ျပ ေတာ့ပါဘူး။ ငါးပါး သီလလည္း လုံး၀က်ိုဳးပ်က္ပြန္းပဲ့ျခင္း မရွိ၊ကုိယ္က်င့္သီလ အျမဲတန္း ျဖဴစင္သူ ျဖစ္သြားပါျပီ။
ေသာတာပန္ သုံးမ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ဧကဗီဇ - ေသာတာပန္တဲ့၊ သူက လူ႔ျပည္ကုိ တစ္ဘ၀သာ ျပန္လည္ျဖစ္ ခြင့္ရွိသူပါ၊ ေကာလံေကာလ -ေသာတာပန္တဲ့၊ သူကေတာ့ လူ႔ျပည္ကုိ နွစ္ဘ၀ သုံးဘ၀ ျပန္ ျဖစ္ခြင့္ရွိသူပါ၊ သတၱကၡတၱဳပရမ - ေသာတာပန္တဲ့၊ သူကေတာ့ျဖင့္ လူ႔ျပည္လူ႔ဘ၀ ကို အလြန္ဆုံး ခုႏွစ္ၾကိမ္ျပန္ လည္ျဖည္တည္ခြင့္ ရွိသူပါ။လူ႔ဘ၀ျပန္ျဖစ္ရေသာ္လည္း ႏုံခ်ာ သူေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ။ဘ၀ေတြလည္း တုိသြားျပီ၊ သံသရာတုိသြားျပီး ဘ၀အကန္႔ အသတ္ရွိသြားျပီးလို႔ ဆုိမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဆုိလို႔ ရေနျပီေလ။
ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားျပီးဆုိေတာ့ အပါယ္ေလးပါး တံခါးကေတာ့ ထာ၀ရ ပိတ္သြားခဲ့ျပီးေပါ့၊ အရိယာမဂ္တရားဟာ ေအာက္ေလွ်ာ့သြားတယ္ဆုိတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ အဆင့္ျမင့္ရာကေန နိမ့္က် သြားတယ္ဆုိတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ၾကာေလ ျမင့္ေလသာ ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္ေလ၊ေသာတာပန္ ျဖစ္သြား ျပီဆုိရင္ အထက္မဂ္ သုံးပါးဟာလည္း ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။ ဒီဘ၀ သို႔မဟုတ္ ေနာက္ဘ၀ ၊ သုိ႔မ ဟုတ္ ေနာက္တစ္ဘ၀၀ ေပါ့။
(ဆက္ရန္ ) ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment