ႏွံစုတ္ငွက္မ၏ နာက်ည္းစြာ ေခါက္လုိက္ေသာ “ ေတာက္ ” ေခါက္သံသည္ တစ္ေတာလုံး ဟိန္းသြား သည္ဟုပင္ ထင္မွတ္ရ၏၊
ေတာက္ - သိၾကေသးတာေပါ့ ဆင္မင္းရယ္၊ ကာယဗလဆုိတာ ေနရာတုိင္းသုံးမရပါဘူး၊ ကာယအားထက္ ဥာဏအားက သာတယ္္ဆုိတာ မၾကာခင္ ဒင္းႀကီး သိေစရပါမယ္။ အသုံးမခ် တတ္ေသာ လူမုိက္အတြက္ ခြန္အားဟာ မိမိဘ၀ ပ်က္စီးဖုိ႔ဆုိတာ ဒင္းမသိဘူးေပါ့ေလ၊ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္ နွစ္ရက္သုံးရက္ ႏွံစုတ္ငွက္မ ရဲ႕လက္ခ်က္ ဒင္း ဆက္ဆက္ သိေစရပါမယ္၊
ပါ၀ါရွိသူက ပါ၀ါမဲ့သူကုိ - ပညာရွိသူက ပညာမဲ့သူကုိ - ခ်မ္းသာသူက ဆင္းရဲသူကုိ - အုပ္စုအားေကာင္း သူက အုပ္စုအားနည္းသူကုိ ခြန္အားရွိသူက ခြန္အားမဲ့သူကုိ - အားႀကီး သူက အားႏြဲ႕သူကုိ “ အႏုိင္ က်င့္တတ္တာ ” ေလာက သဘာ၀တဲ့။ ဒါဆုိ အဲဒီ သဘာ၀တရားဟာ မတရားဘူး၊ လုံး၀ကုိ မတရားဘူး၊ မတရားတဲ့ အဲဒီ သဘာ၀တရားကုိ “ ငါ ” တြန္းလွန္ ျပမယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ ခြန္အားႏွင့္ အနုိင္က်င့္တဲ့ ကုန္းသတၱ၀ါထဲမွာအၾကီးဆုံးလုိ႔ သူမ်ားက ေျပာေနၾကတဲ့ “ အၾကင္နာမဲ့ ” ဆင္ၾကမ္း ဆင္ရမ္းၾကီးကုိ ခြန္အားေသးတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ေသးငယ္လွတဲ့ က်မ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးက နည္းဗ်ဴဟာနွင့္အနုိ္င္ယူျပမယ္၊
ငွက္ေလာက ငွက္ဘ၀ေရာက္စ မဖ်န္႔နိုင္ေသးတဲ့ ေတာင္ပန္၊ မလွမ္္းနုိင္ေသးတဲ့ ေျခေထာက္ ေလာကႀကီး ကုိ ပီျပင္စြာ မျမင္ရေသးသည့္ မ်က္လုံး၊ က်မရဲ႕ အသဲႏွလုံးလုိ႔ တင္စား ေခၚေ၀ါရတဲ့ ရင္ေသြးေလးေတြကုိ ဒင္းက သားသမီးခ်င္း မစာနာ မညွာတာမေထာက္ထား ေမာက္ၾကြားတဲ့မာန္နွင့္ ဘယ္ေခ်နွင့္နင္းေခ် . ေသြးသားေတြ မႈန္႔မႈန္႔ညက္ေၾကေအာင္ ျပဳရက္ေလသင့္နွလုံး ငါလုံးလုံးမွ မေက်နပ္ဘူး၊ ဒင္းႀကီးနင္းလုိက္ တဲ့ ဘယ္ေခ် ငါႏွလုံးသားမွာ လာေမႊြေနတယ္ ဆုိတာ ဒင္းႀကီး မသိဘူးေပါ့ေလ။ ေအးေလ ဘယ္သိ ပါ့မလဲ၊ ၾကင္နာတတ္တဲ့ အသဲႏွလုံး ဒင္းမွာ မရွိမွ မရွိတာကုိ..။
ႏံွစုတ္ငွက္မေလးသည္ ဂဏာမျငိမ္ ျဖစ္ေန၏၊ အရိပ္ေကာင္းေသာ ပေညာင္ပင္ ပင္ထက္မွာနားေနရေပမဲ့ သူနလုံးအိမ္မွာ ေအးခ်မ္းျခင္း မရိွေပ။ အရာ အာလုံးသည္ သူ႔မ်က္၀န္းမွာ မႈံ၀ါးေန၏၊ သို႔ေသာ္ “ ရင္ေသြး ငယ္မ်ားကုိ ရက္စက္စြာ ျပဳမူသြားေသာ ဆင္ေျပာင္ၾကီး၏ ပုံရိပ္လႊာသည္ကား ” သူ႔နွလုံးအိမ္မွာ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလြင္ေန၏၊ မ်က္လုံးမွိတ္ထားေသာ္လည္း “ ႏွလုံးအိမ္မွာ ” ရက္စက္မႈ ပုံရိပ္ကား တံဆိပ္ႏိွပ္သလုိ အစြန္းထင္သြားေပျပီ။ ခႏၶာကုိယ္ ေသးငယ္ေသာ ႏွံစုတ္ငွက္မ၏ ႏူးည့ံသည့္ နွလုံးအိမ္၌ ေသာက ေဒါသ မီးေတာက္မီးညြန္႔တုိ႔က အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ …
ဒီတုိင္းပူေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး၊ သူ႔ကုိနုိင္မယ့္ နည္းဗ်ဴဟာ ငါစဥ္းစားရမယ္၊ မသြားနုိင္ေအာင္ ေျခေထာက္ ကုိ ရုိက္ခ်ိဳးပစ္ရရင္ ေကာင္းမလား၊ ဒါ မျဖစ္နုိင္ဘူး၊ သန္မာတဲ့ သူေခ်ေထာက္ ဘယ္သူ ခ်ိဳးနုိင္ပါ့မလဲ၊ ဒါဆုိ မၾကြားႏုိင္ေအာင္ သူ႔အစြယ္ေတြ ခ်ိဳးပစ္လုိက္ရရင္ေကာ . ၊ ဒါလည္း လက္ေတြ႔က် မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ဆင္စြယ္ဟာလဲ မာေက်ာတယ္၊ အင္း မစားနုိင္ေအာင္ သူ႔ပါးစပ္ကုိ ဖ်က္ဆီးလုိက္ရရင္ေကာ . ၊ ဒါလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေခ်မရွိ၊ သူ႔ပါးစပ္ဟာ က်ယ္၀န္း တယ္၊ဒါဆုိ ႏွာေမာင္းကုိ . နားရြက္ကုိ . ေက်ာျပင္ကုိ .. စသည္ျဖင့္ နွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ ဆင္ႀကီး၏ ခႏၶာကုိယ္ရွိ အနုိင္ယူနုိင္မည့္ေနရာကုိ ပုိက္စိပ္တုိက္ စဥ္းစားေန၏။
စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းမွ မ်က္စိအဆုံး နားအ႐ံႈးဟူေသာ စကားပုံကုိ သြားသတိယလုိက္၏၊အင္း သူ႔နားကုိ ကဏ္းေအာင္လုပ္ဖုိ႔ မလြယ္ကူဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မ်က္လုံးကုိေတာ့ ကဏ္းေအာင္လုပ္လို႔ ရႏိုင္တယ္၊ ဒင္းခႏၶာကုိယ္ ေနရာတုိင္းမွာ မာေက်ေပမဲ့ မ်က္လုံးကေတာ့ ႏူ့းည့ံတယ္၊ အထိခုိက္ မခံဘူး၊ အဲဒီေတာ့ မ်က္လုံးကဏ္းရင္ ဒီေတာ ဒီေတာင္ ဒင္းဘယ္လုိ သြားမလဲ၊ ဘာကုိ စားမလဲ၊ အစာကို ေတြ႔ရာ စားႏိုင္ေသာ္လည္း ေရကုိ ေတ႔ြဖို႔ မလြယ္၊ ေလာကအယူ အဆက ဖားရွိရာ ေရရွိမယ္တဲ့။အဲဒီေတာ့ ဖားနွင့္ ေနရာေဒသကုိ လွည့္စားရမယ္၊ ေနာက္ျပီး မ်က္လုံးနွင့္ပါတ္သက္ျပီး အနာကုိ ထုိးဆြနာက်င္ေစနုိင္တဲ့ အရာ.ဒါေတြအားလုံး စီစဥ္ရမယ္ ။
မ်က္လုံးကုိ ထုိးဆိတ္နုိင္ဖုိ႔ လွ်င္ျမတ္ျဖတ္လတ္တဲ့ က်ီးနွင့္ေပါင္းရမယ္၊ ငါ့ရင္ေသြးငယ္ေတြ အတြက္ ေသြးစားေခ်ဖို႔ ဘာပဲလုပ္ရ လုပ္ရ ငါလုပ္ေပးမယ္၊ သိခံမယ္၊ စိတ္ရွည္မယ္၊ သူ႔စိတ္တုိင္းက် လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္၊ ဤသို႔ျဖင့္ နွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ က်ီးနွင့္ မိတ္ဖြဲ႔၏။က်ီးသည္ အလုိက္သိ တတ္ေသာ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးႏွင့္ ရင္းနီးလာ၏။အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး လိုအပ္ပါကကူညီမည့္ အေၾကာင္း ေျပာလာေသာအခါ သူက သူ႔ဇာတ္ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာျပ၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ က်ီးကန္းသည္ပင္ သူ႔ဘ၀အေၾကာင္း ၾကားမိေသာအခါ သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာ သနားစိတ္မ်ား ၀င္လာ၏၊ သူ႔ကုိ သနား သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ အႏုိင္က်င့္ ဆင္ၾကမ္းႀကီးကုိ မုန္းတီးစိတ္ ၀င္လာ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်ီးက သူ ဘာလုပ္ေပး ရမလဲဟု ေမးေတာ့၏၊ ထိုအခါ နွံစုတ္ငွက္မေလးက တျခားေတာ့ ဘာမွ လုပ္ေပးစရာ မလို ပါဘူး၊ အဲဒီ အနုိင္က်င့္ ရက္စက္တဲ့ တကုိယ္ေတာ္ ဆင္ၾကမ္းႀကီးရဲ႕ အျမင္အာရုံ လုံး၀ ပ်က္စီးသြားေအာင္ မ်က္လုံးကုိ ထုိးေဖာက္ေပးပါ၊ က်ီးသည္ ကူညီမည့္အေၾကာင္း ဂတိေပးလိုက္၏။
ထုိ႔ေနာက္ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ သူ႔ဗ်ဴဟာ၌ အသုံးခ်၍ရမည့္ ယင္မမဲရုိင္း (ယင္မဲ) နွင့္ မိတ္ေဆြ ဖဲြ႔ျပန္ ၏၊ အကြ်မ္း၀င္ေသာ အခါ သူ႔ဇာတ္ေၾကာင္း ေျပာျပကာ အကူအညီေတာင္း၏၊ ထုိအခါ ယင္မဲမက ဘာကူ ညီရမလဲဟုေမးရာ တကုိယ္ေတာ္ အၾကင္နာမဲ့ ဆင္ၾကမ္းၾကီး၏ ေသြးတစက္စက္ အသားမ်ားပင္ အပုတ္ နံ႔ထြက္ေနသည့္ ကဏ္းေနေသာ မ်က္လုံးအိမ္၌ ေလာက္ေကာင္ေလးမ်ား ေမြးေပးရန္ အကူအညီ ေတာင္း၏၊ ယင္းမမဲရုိင္းကလည္း စိတ္ခ် အပုပ္ၾကိဳက္တဲ့ သူ႔အတြက္ ဒါေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ အကူညီေပးပါ့မယ္ဟု အာမခံလုိက္ေလ၏၊
ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ ဖားထံသြားကာ မိတ္ဖြဲ႔ျပန္၏၊ ႏွံစုတ္ငွက္မ၏ အလုိလုိက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ မႈေၾကာင့္ ဖားနွင့္လည္း ရင္းႏွီးမႈ ရသြားျပန္၏၊ ထုိအခါ သနားစဖြယ္ ရင္နင့္စရာ သူ႔ဘ၀ ဇာတ္ေၾကာင္းကုိ အစအဆုံး ျပန္ေျပာျပ၏၊သူ႔ရင္ေသြးမ်ား အေပၚထားရွိသည့္ အနာဂါတ္ ရည္မွန္း ခ်က္မ်ားကုိပါ ထည့္သြင္း၍ ေျပာျပ ေသာအခါ ဖားေလးသည္ အေတာ္ပင္ စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္သြား၏၊အသင္လုိအပ္ေနတဲ့ အကူအညီေျပာပါ၊က်ႏုပ္ဖားေလးက တတ္ႏိုင္ တဲ့အကူ အညီဆုိ ဘာမဆုိ လုပ္ေပးပါ့မယ္ဟု စကားလွမ္းေသာအခါ ႏွံစုတ္ ငွက္မေလးက သူ႔အစီအစဥ္ ကုိေျပာျပ၏၊ သူ ကူညီမည္ဟု ဂတိေပးလုိက္၏။
ဤသို႔ျဖင့္ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ သူကုိယ္တုိင္ ဆင္သြားလာသည့္ ေနရာမ်ားကုိ ေထာက္ လွမ္းကာ ဆင္ေျပာင္ေခ်မႈန္ေရး နည္းဗ်ဴဟာ ဦးစီးမႈးအျဖစ္တာ၀န္ယူ၍ လုပ္ငန္းစေလေတာ့၏၊ သူသည္ မိတ္ေဆြ က်ီးကန္းကုိ အခ်က္ေပးလုိက္၏၊က်ီးကန္းသည္ လွ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္စြာ ပ်ံသန္း၍ တကုိယ္ေတာ္ ဆင္ၾကမ္း က်ီး၏ မ်က္လုံးနွစ္ဖက္ကုိ ဆက္ကာ ဆက္ကာ သူ၏ ခြ်န္ျမေနေသာ ႏႈတ္သီးျဖင့္ ထိုးဆိတ္လုိက္ေလ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ သူသည္ ပေညာင္ပင္ ထက္သုိ႔ ပ်ံသန္းကာ သစ္ကုိင္းထက္မွေန၍ ေအာင္ျမင္သူတုိ႔၏ ဟန္ျဖင့္ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးကုိ ၾကည့္လုိက္၏၊ သူ႔ အစီအစဥ္ ျပီးျပီးဟူေသာ သေဘာပင္.။
ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ မထင္မွတ္ေသာ က်ီးငွက္၏ တုိက္ကြက္ကုိ ခံလုိက္ရ၏၊ က်ီးငွက္၏ လွ်င္ျမန္ ျဖတ္လတ္မႈေၾကာင့္ နွာေမာင္းတစ္ခ်က္ပင္ ယမ္းခြင့္ မရလုိက္ေပ၊ ယခုေတာ့ သူ၏မ်က္လုံးအစုံသည္ ဘာကုိမွ မျမင္ရေတာ့၊ အရာအားလုံးသည္ အေမွာင္ က်သြားေလျပီ၊ မ်က္လုံးမွ နာက်င္သည့္ဒါဏ္ခ်က္ကလည္း မသက္သာ၊အသားနုေနရာမုိ႔ ေသြးမ်ားပင္ တစိမ့္စိမ့္ ယုိစီးေနေပျပီး၊ မျမင္ျခင္း နာက်င္းျခင္း က်ီးငွက္၏ အလစ္၀င္တုိက္ခုိက္ ခံရျခင္း ေၾကာင့္ နာက်ည္းျခင္းတုိ႔သည္ သူ႔အတြက္ ခံျပင္းစရာ ျဖစ္လာ၏၊ ေဒါသေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာ ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ ေအာ္သံသည္ တစ္ေတာလုံး တစ္ေတာင္လုံး ဟိန္း၍ ဟိန္း၍ ထြက္ေပၚ လာေနေတာ့၏၊
ေတာက္ - သိၾကေသးတာေပါ့ ဆင္မင္းရယ္၊ ကာယဗလဆုိတာ ေနရာတုိင္းသုံးမရပါဘူး၊ ကာယအားထက္ ဥာဏအားက သာတယ္္ဆုိတာ မၾကာခင္ ဒင္းႀကီး သိေစရပါမယ္။ အသုံးမခ် တတ္ေသာ လူမုိက္အတြက္ ခြန္အားဟာ မိမိဘ၀ ပ်က္စီးဖုိ႔ဆုိတာ ဒင္းမသိဘူးေပါ့ေလ၊ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္ နွစ္ရက္သုံးရက္ ႏွံစုတ္ငွက္မ ရဲ႕လက္ခ်က္ ဒင္း ဆက္ဆက္ သိေစရပါမယ္၊
ပါ၀ါရွိသူက ပါ၀ါမဲ့သူကုိ - ပညာရွိသူက ပညာမဲ့သူကုိ - ခ်မ္းသာသူက ဆင္းရဲသူကုိ - အုပ္စုအားေကာင္း သူက အုပ္စုအားနည္းသူကုိ ခြန္အားရွိသူက ခြန္အားမဲ့သူကုိ - အားႀကီး သူက အားႏြဲ႕သူကုိ “ အႏုိင္ က်င့္တတ္တာ ” ေလာက သဘာ၀တဲ့။ ဒါဆုိ အဲဒီ သဘာ၀တရားဟာ မတရားဘူး၊ လုံး၀ကုိ မတရားဘူး၊ မတရားတဲ့ အဲဒီ သဘာ၀တရားကုိ “ ငါ ” တြန္းလွန္ ျပမယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ ခြန္အားႏွင့္ အနုိင္က်င့္တဲ့ ကုန္းသတၱ၀ါထဲမွာအၾကီးဆုံးလုိ႔ သူမ်ားက ေျပာေနၾကတဲ့ “ အၾကင္နာမဲ့ ” ဆင္ၾကမ္း ဆင္ရမ္းၾကီးကုိ ခြန္အားေသးတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ေသးငယ္လွတဲ့ က်မ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးက နည္းဗ်ဴဟာနွင့္အနုိ္င္ယူျပမယ္၊
ငွက္ေလာက ငွက္ဘ၀ေရာက္စ မဖ်န္႔နိုင္ေသးတဲ့ ေတာင္ပန္၊ မလွမ္္းနုိင္ေသးတဲ့ ေျခေထာက္ ေလာကႀကီး ကုိ ပီျပင္စြာ မျမင္ရေသးသည့္ မ်က္လုံး၊ က်မရဲ႕ အသဲႏွလုံးလုိ႔ တင္စား ေခၚေ၀ါရတဲ့ ရင္ေသြးေလးေတြကုိ ဒင္းက သားသမီးခ်င္း မစာနာ မညွာတာမေထာက္ထား ေမာက္ၾကြားတဲ့မာန္နွင့္ ဘယ္ေခ်နွင့္နင္းေခ် . ေသြးသားေတြ မႈန္႔မႈန္႔ညက္ေၾကေအာင္ ျပဳရက္ေလသင့္နွလုံး ငါလုံးလုံးမွ မေက်နပ္ဘူး၊ ဒင္းႀကီးနင္းလုိက္ တဲ့ ဘယ္ေခ် ငါႏွလုံးသားမွာ လာေမႊြေနတယ္ ဆုိတာ ဒင္းႀကီး မသိဘူးေပါ့ေလ။ ေအးေလ ဘယ္သိ ပါ့မလဲ၊ ၾကင္နာတတ္တဲ့ အသဲႏွလုံး ဒင္းမွာ မရွိမွ မရွိတာကုိ..။
ႏံွစုတ္ငွက္မေလးသည္ ဂဏာမျငိမ္ ျဖစ္ေန၏၊ အရိပ္ေကာင္းေသာ ပေညာင္ပင္ ပင္ထက္မွာနားေနရေပမဲ့ သူနလုံးအိမ္မွာ ေအးခ်မ္းျခင္း မရိွေပ။ အရာ အာလုံးသည္ သူ႔မ်က္၀န္းမွာ မႈံ၀ါးေန၏၊ သို႔ေသာ္ “ ရင္ေသြး ငယ္မ်ားကုိ ရက္စက္စြာ ျပဳမူသြားေသာ ဆင္ေျပာင္ၾကီး၏ ပုံရိပ္လႊာသည္ကား ” သူ႔နွလုံးအိမ္မွာ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလြင္ေန၏၊ မ်က္လုံးမွိတ္ထားေသာ္လည္း “ ႏွလုံးအိမ္မွာ ” ရက္စက္မႈ ပုံရိပ္ကား တံဆိပ္ႏိွပ္သလုိ အစြန္းထင္သြားေပျပီ။ ခႏၶာကုိယ္ ေသးငယ္ေသာ ႏွံစုတ္ငွက္မ၏ ႏူးည့ံသည့္ နွလုံးအိမ္၌ ေသာက ေဒါသ မီးေတာက္မီးညြန္႔တုိ႔က အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ …
ဒီတုိင္းပူေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး၊ သူ႔ကုိနုိင္မယ့္ နည္းဗ်ဴဟာ ငါစဥ္းစားရမယ္၊ မသြားနုိင္ေအာင္ ေျခေထာက္ ကုိ ရုိက္ခ်ိဳးပစ္ရရင္ ေကာင္းမလား၊ ဒါ မျဖစ္နုိင္ဘူး၊ သန္မာတဲ့ သူေခ်ေထာက္ ဘယ္သူ ခ်ိဳးနုိင္ပါ့မလဲ၊ ဒါဆုိ မၾကြားႏုိင္ေအာင္ သူ႔အစြယ္ေတြ ခ်ိဳးပစ္လုိက္ရရင္ေကာ . ၊ ဒါလည္း လက္ေတြ႔က် မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ဆင္စြယ္ဟာလဲ မာေက်ာတယ္၊ အင္း မစားနုိင္ေအာင္ သူ႔ပါးစပ္ကုိ ဖ်က္ဆီးလုိက္ရရင္ေကာ . ၊ ဒါလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေခ်မရွိ၊ သူ႔ပါးစပ္ဟာ က်ယ္၀န္း တယ္၊ဒါဆုိ ႏွာေမာင္းကုိ . နားရြက္ကုိ . ေက်ာျပင္ကုိ .. စသည္ျဖင့္ နွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ ဆင္ႀကီး၏ ခႏၶာကုိယ္ရွိ အနုိင္ယူနုိင္မည့္ေနရာကုိ ပုိက္စိပ္တုိက္ စဥ္းစားေန၏။
စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းမွ မ်က္စိအဆုံး နားအ႐ံႈးဟူေသာ စကားပုံကုိ သြားသတိယလုိက္၏၊အင္း သူ႔နားကုိ ကဏ္းေအာင္လုပ္ဖုိ႔ မလြယ္ကူဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မ်က္လုံးကုိေတာ့ ကဏ္းေအာင္လုပ္လို႔ ရႏိုင္တယ္၊ ဒင္းခႏၶာကုိယ္ ေနရာတုိင္းမွာ မာေက်ေပမဲ့ မ်က္လုံးကေတာ့ ႏူ့းည့ံတယ္၊ အထိခုိက္ မခံဘူး၊ အဲဒီေတာ့ မ်က္လုံးကဏ္းရင္ ဒီေတာ ဒီေတာင္ ဒင္းဘယ္လုိ သြားမလဲ၊ ဘာကုိ စားမလဲ၊ အစာကို ေတြ႔ရာ စားႏိုင္ေသာ္လည္း ေရကုိ ေတ႔ြဖို႔ မလြယ္၊ ေလာကအယူ အဆက ဖားရွိရာ ေရရွိမယ္တဲ့။အဲဒီေတာ့ ဖားနွင့္ ေနရာေဒသကုိ လွည့္စားရမယ္၊ ေနာက္ျပီး မ်က္လုံးနွင့္ပါတ္သက္ျပီး အနာကုိ ထုိးဆြနာက်င္ေစနုိင္တဲ့ အရာ.ဒါေတြအားလုံး စီစဥ္ရမယ္ ။
မ်က္လုံးကုိ ထုိးဆိတ္နုိင္ဖုိ႔ လွ်င္ျမတ္ျဖတ္လတ္တဲ့ က်ီးနွင့္ေပါင္းရမယ္၊ ငါ့ရင္ေသြးငယ္ေတြ အတြက္ ေသြးစားေခ်ဖို႔ ဘာပဲလုပ္ရ လုပ္ရ ငါလုပ္ေပးမယ္၊ သိခံမယ္၊ စိတ္ရွည္မယ္၊ သူ႔စိတ္တုိင္းက် လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္၊ ဤသို႔ျဖင့္ နွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ က်ီးနွင့္ မိတ္ဖြဲ႔၏။က်ီးသည္ အလုိက္သိ တတ္ေသာ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးႏွင့္ ရင္းနီးလာ၏။အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး လိုအပ္ပါကကူညီမည့္ အေၾကာင္း ေျပာလာေသာအခါ သူက သူ႔ဇာတ္ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာျပ၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ က်ီးကန္းသည္ပင္ သူ႔ဘ၀အေၾကာင္း ၾကားမိေသာအခါ သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာ သနားစိတ္မ်ား ၀င္လာ၏၊ သူ႔ကုိ သနား သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ အႏုိင္က်င့္ ဆင္ၾကမ္းႀကီးကုိ မုန္းတီးစိတ္ ၀င္လာ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်ီးက သူ ဘာလုပ္ေပး ရမလဲဟု ေမးေတာ့၏၊ ထိုအခါ နွံစုတ္ငွက္မေလးက တျခားေတာ့ ဘာမွ လုပ္ေပးစရာ မလို ပါဘူး၊ အဲဒီ အနုိင္က်င့္ ရက္စက္တဲ့ တကုိယ္ေတာ္ ဆင္ၾကမ္းႀကီးရဲ႕ အျမင္အာရုံ လုံး၀ ပ်က္စီးသြားေအာင္ မ်က္လုံးကုိ ထုိးေဖာက္ေပးပါ၊ က်ီးသည္ ကူညီမည့္အေၾကာင္း ဂတိေပးလိုက္၏။
ထုိ႔ေနာက္ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ သူ႔ဗ်ဴဟာ၌ အသုံးခ်၍ရမည့္ ယင္မမဲရုိင္း (ယင္မဲ) နွင့္ မိတ္ေဆြ ဖဲြ႔ျပန္ ၏၊ အကြ်မ္း၀င္ေသာ အခါ သူ႔ဇာတ္ေၾကာင္း ေျပာျပကာ အကူအညီေတာင္း၏၊ ထုိအခါ ယင္မဲမက ဘာကူ ညီရမလဲဟုေမးရာ တကုိယ္ေတာ္ အၾကင္နာမဲ့ ဆင္ၾကမ္းၾကီး၏ ေသြးတစက္စက္ အသားမ်ားပင္ အပုတ္ နံ႔ထြက္ေနသည့္ ကဏ္းေနေသာ မ်က္လုံးအိမ္၌ ေလာက္ေကာင္ေလးမ်ား ေမြးေပးရန္ အကူအညီ ေတာင္း၏၊ ယင္းမမဲရုိင္းကလည္း စိတ္ခ် အပုပ္ၾကိဳက္တဲ့ သူ႔အတြက္ ဒါေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ အကူညီေပးပါ့မယ္ဟု အာမခံလုိက္ေလ၏၊
ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ ဖားထံသြားကာ မိတ္ဖြဲ႔ျပန္၏၊ ႏွံစုတ္ငွက္မ၏ အလုိလုိက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ မႈေၾကာင့္ ဖားနွင့္လည္း ရင္းႏွီးမႈ ရသြားျပန္၏၊ ထုိအခါ သနားစဖြယ္ ရင္နင့္စရာ သူ႔ဘ၀ ဇာတ္ေၾကာင္းကုိ အစအဆုံး ျပန္ေျပာျပ၏၊သူ႔ရင္ေသြးမ်ား အေပၚထားရွိသည့္ အနာဂါတ္ ရည္မွန္း ခ်က္မ်ားကုိပါ ထည့္သြင္း၍ ေျပာျပ ေသာအခါ ဖားေလးသည္ အေတာ္ပင္ စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္သြား၏၊အသင္လုိအပ္ေနတဲ့ အကူအညီေျပာပါ၊က်ႏုပ္ဖားေလးက တတ္ႏိုင္ တဲ့အကူ အညီဆုိ ဘာမဆုိ လုပ္ေပးပါ့မယ္ဟု စကားလွမ္းေသာအခါ ႏွံစုတ္ ငွက္မေလးက သူ႔အစီအစဥ္ ကုိေျပာျပ၏၊ သူ ကူညီမည္ဟု ဂတိေပးလုိက္၏။
ဤသို႔ျဖင့္ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးသည္ သူကုိယ္တုိင္ ဆင္သြားလာသည့္ ေနရာမ်ားကုိ ေထာက္ လွမ္းကာ ဆင္ေျပာင္ေခ်မႈန္ေရး နည္းဗ်ဴဟာ ဦးစီးမႈးအျဖစ္တာ၀န္ယူ၍ လုပ္ငန္းစေလေတာ့၏၊ သူသည္ မိတ္ေဆြ က်ီးကန္းကုိ အခ်က္ေပးလုိက္၏၊က်ီးကန္းသည္ လွ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္စြာ ပ်ံသန္း၍ တကုိယ္ေတာ္ ဆင္ၾကမ္း က်ီး၏ မ်က္လုံးနွစ္ဖက္ကုိ ဆက္ကာ ဆက္ကာ သူ၏ ခြ်န္ျမေနေသာ ႏႈတ္သီးျဖင့္ ထိုးဆိတ္လုိက္ေလ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ သူသည္ ပေညာင္ပင္ ထက္သုိ႔ ပ်ံသန္းကာ သစ္ကုိင္းထက္မွေန၍ ေအာင္ျမင္သူတုိ႔၏ ဟန္ျဖင့္ ႏွံစုတ္ငွက္မေလးကုိ ၾကည့္လုိက္၏၊ သူ႔ အစီအစဥ္ ျပီးျပီးဟူေသာ သေဘာပင္.။
ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ မထင္မွတ္ေသာ က်ီးငွက္၏ တုိက္ကြက္ကုိ ခံလုိက္ရ၏၊ က်ီးငွက္၏ လွ်င္ျမန္ ျဖတ္လတ္မႈေၾကာင့္ နွာေမာင္းတစ္ခ်က္ပင္ ယမ္းခြင့္ မရလုိက္ေပ၊ ယခုေတာ့ သူ၏မ်က္လုံးအစုံသည္ ဘာကုိမွ မျမင္ရေတာ့၊ အရာအားလုံးသည္ အေမွာင္ က်သြားေလျပီ၊ မ်က္လုံးမွ နာက်င္သည့္ဒါဏ္ခ်က္ကလည္း မသက္သာ၊အသားနုေနရာမုိ႔ ေသြးမ်ားပင္ တစိမ့္စိမ့္ ယုိစီးေနေပျပီး၊ မျမင္ျခင္း နာက်င္းျခင္း က်ီးငွက္၏ အလစ္၀င္တုိက္ခုိက္ ခံရျခင္း ေၾကာင့္ နာက်ည္းျခင္းတုိ႔သည္ သူ႔အတြက္ ခံျပင္းစရာ ျဖစ္လာ၏၊ ေဒါသေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာ ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ ေအာ္သံသည္ တစ္ေတာလုံး တစ္ေတာင္လုံး ဟိန္း၍ ဟိန္း၍ ထြက္ေပၚ လာေနေတာ့၏၊
ဒုတိယ အစီအစဥ္အရ သူ႔မိတ္ေဆြ ယင္းမမဲရုိင္းကုိ အခ်က္ေပးလုိက္၏၊ယင္မေလးသည္ တ၀ီ၀ီ အသံ ေပး၍ ဆင္မ်က္၀န္းသို႔ ခုိနားကာ ပုိးေလာက္ကေလးမ်ား တစ္ေကာင္ျပီး တစ္ေကာင္ ခ်ေပးေနေလ ေတာ့၏၊ ထုိ႔ေနာက္ေတာ့ တ၀ီ၀ိ အသံေပး၍ အေ၀းသို႔ ပ်ံသန္းသြား ေလျပီး၊ သူ႔ တာ၀န္ ျပီးဆုံးသြားျပီ မဟုတ္ပါလား။
တတိယအစီအစဥ္အရ ဖားေလးကုိ အခ်က္ေပးလုိက္၏၊ ေတာင္ေပၚမွေန၍ ဖားသံေပးရန္ ျဖစ္၏၊ ဆင္ၾကမ္းႀကီးသည္ မ်က္လုံး၏နာက်င္ျခင္း ေလာက္ေကာင္ေလးမ်ား၏တရြရြ ကုိက္ခဲ ေနမႈေၾကာင့္ နာက်င္ ျခင္း ၊ ယင္းသုိ႔ နာက်င္ေလ ယမ္းပုံမီးက်သလို ေဒါသမီးမ်ား တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလ ျဖစ္ေနေတာ့၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ေဒါသေၾကာင့္ အမုန္ယိုေနေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး သည္အသံကုန္ညွစ္၍ ညွစ္၍ ေအာ္ေနေတာ့၏၊ ၾကာေသာအခါ. ေျခလည္းေညာင္း နွာေမာင္း လည္းေညာင္း အာေခါင္မ်ားလဲ ေျခာက္ကပ္လာေပျပီ၊ ထုိအခ်ိန္ ေတာင္ထိပ္ဆီဟု ထင္ရေသာ တစ္ေနရာမွ ဖားသံကုိ သူေကာင္းစြာ နားစြင့္မိ၏၊ အင္း ဖားရွိရင္ ေရရွိတယ္၊ ေရရွိရင္ ၾကာရွိမယ္၊ၾကာရွိရင္ ၾကာစြယ္ကုိ စား ေရခ်ိဳး ေရေသာက္ အားေလးျဖည့္အုံးမွ ထင္တယ္၊ ဤသို႔ ေတြး၍ ေလးကန္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ဖားေအာ္သံၾကားရာသို႔ တလွမ္းျခင္း လွမ္းေနေတာ့၏၊
ဖားသံၾကားရာ ေတာင္ထိပ္ဟု ထင္ရေသာ ေနရာသုိ႔ သူ ေရာက္သြား၏၊ ဖားေအာ္သံ မၾကားရေတာ့၊ သုိ႔ျဖစ္၍ ေရာက္ရာမွာပဲ ရပ္ေနမိ၏၊ ခဏအၾကာ တစ္ေနရာမွာ ဖားေအာ္သံကုိ ၾကားရျပန္၏၊ အင္း ငါးမွန္း တာ အရပ္မွားသြားလုိ႔ျဖစ္မယ္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသေသခ်ာ နားစြင့္ရင္း သြားမွျဖစ္မယ္၊
ဖားေလးသည္ ႏွံစုတ္ငွက္၏ စီစဥ္မႈအရ ေတာင္ထိပ္မွေန ျပန္ဆင္းလာ၍ ေတာင္ေခ်ာက္ကမၻား တစ္ေန ရာမွ ေအာ္ေနေလေတာ့၏၊ အုံးအင္ အုိးအင္..မ်က္စီကန္းေနသည္ျဖစ္၍ အနိမ့္အျမင့္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းကမၻား ဘာမွ မျမင္ရ မသိရေတာ့ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ နားကိုအားကုိး၍ ဖားသံၾကားရာ လာရင္းလာရင္းမွ ေတာင္ေျခာက္ထဲသို႔ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ထုိးက်တာ အသက္ တစ္ေခ်ာင္း ေပးဆပ္လုိက္ရေတာ့၏၊ ႏံွစုတ္ ငွက္မိသားစု နုနယ္သည့္ ရင္ေသြးေလးမ်ားအေပၚ ျပဳမႈခဲ့ေသာ သူ၏ရက္စက္မႈ နိဒါန္းသည္ ေခ်ာက္ကမၻား ထဲ၌ပင္ သူ႔ဘ၀ကုိ နိဂုံးခ်ုဳပ္သြားေစေတာ့၏။
ေတာင္ေျခာက္ထဲသို႔ လွမ္း၍ ၾကည့္လုိက္လွ်င္ ၾကီမားေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ ခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ ေသးငယ္ ေသာ နွံစုတ္ငွက္မေလး လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္နုိင္ပါ၏၊ ထုိ႔အျပင္ နံစုတ္ငွက္မ၏ ေၾကြးေၾကာ္ သံ သဲ့သဲ့ကုိလည္း ေျခာက္ကမၻားထက္မွ ၾကားေနရပါ၏။
အသနားခံ ေတာင္းပန္ပါလွ်က္ အၾကင္နာမဖက္ ရက္စက္စြာ ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ားကုိ နင္းေခ် ဖ်က္ဆီး သြားေသာ . ကမၻာမေက်မျခင္း ငါမေသဟု ၾကဳံး၀ါးထားေသာ ငါ့ဘ၀၏ အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တုိ႔ကုိပါ ဖ်က္ဆီးသြားေသာ . ခႏၶာကုိအားကုိးနွင့္ဆုိးခ်င္တုိင္းဆုိးသြမ္းကာ ငါ့ကုိ တစ္ေကာင္မဟုတ္ တစ္သိန္း အုပ္ေတာင္ ညာေခ်မသုံး ဘယ္ေခ်တစ္လုံးတည္းျဖင့္ပင္ အနုိင္ ယူနင္းေခ်နုိင္သည္ဟု မထီမဲ့ျမင္ ပ်က္ရယ္ျပဳကာေျပာဆုိသြားေသာ . ခြန္အားၾကီး ဆင္ ေျပာင္ႀကီးကို ယခု ခြန္အားေသးေသာ က်မ ႏံွစုပ္ငွက္မက ဥာဏ္ရည္ကုိသုံး၍ အနုိင္ယူလုိက္ ႏုိင္ျပီတကား … ။
ျပီးပါျပီး - ေကာင္းသစ္
တတိယအစီအစဥ္အရ ဖားေလးကုိ အခ်က္ေပးလုိက္၏၊ ေတာင္ေပၚမွေန၍ ဖားသံေပးရန္ ျဖစ္၏၊ ဆင္ၾကမ္းႀကီးသည္ မ်က္လုံး၏နာက်င္ျခင္း ေလာက္ေကာင္ေလးမ်ား၏တရြရြ ကုိက္ခဲ ေနမႈေၾကာင့္ နာက်င္ ျခင္း ၊ ယင္းသုိ႔ နာက်င္ေလ ယမ္းပုံမီးက်သလို ေဒါသမီးမ်ား တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလ ျဖစ္ေနေတာ့၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ေဒါသေၾကာင့္ အမုန္ယိုေနေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး သည္အသံကုန္ညွစ္၍ ညွစ္၍ ေအာ္ေနေတာ့၏၊ ၾကာေသာအခါ. ေျခလည္းေညာင္း နွာေမာင္း လည္းေညာင္း အာေခါင္မ်ားလဲ ေျခာက္ကပ္လာေပျပီ၊ ထုိအခ်ိန္ ေတာင္ထိပ္ဆီဟု ထင္ရေသာ တစ္ေနရာမွ ဖားသံကုိ သူေကာင္းစြာ နားစြင့္မိ၏၊ အင္း ဖားရွိရင္ ေရရွိတယ္၊ ေရရွိရင္ ၾကာရွိမယ္၊ၾကာရွိရင္ ၾကာစြယ္ကုိ စား ေရခ်ိဳး ေရေသာက္ အားေလးျဖည့္အုံးမွ ထင္တယ္၊ ဤသို႔ ေတြး၍ ေလးကန္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ဖားေအာ္သံၾကားရာသို႔ တလွမ္းျခင္း လွမ္းေနေတာ့၏၊
ဖားသံၾကားရာ ေတာင္ထိပ္ဟု ထင္ရေသာ ေနရာသုိ႔ သူ ေရာက္သြား၏၊ ဖားေအာ္သံ မၾကားရေတာ့၊ သုိ႔ျဖစ္၍ ေရာက္ရာမွာပဲ ရပ္ေနမိ၏၊ ခဏအၾကာ တစ္ေနရာမွာ ဖားေအာ္သံကုိ ၾကားရျပန္၏၊ အင္း ငါးမွန္း တာ အရပ္မွားသြားလုိ႔ျဖစ္မယ္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသေသခ်ာ နားစြင့္ရင္း သြားမွျဖစ္မယ္၊
ဖားေလးသည္ ႏွံစုတ္ငွက္၏ စီစဥ္မႈအရ ေတာင္ထိပ္မွေန ျပန္ဆင္းလာ၍ ေတာင္ေခ်ာက္ကမၻား တစ္ေန ရာမွ ေအာ္ေနေလေတာ့၏၊ အုံးအင္ အုိးအင္..မ်က္စီကန္းေနသည္ျဖစ္၍ အနိမ့္အျမင့္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းကမၻား ဘာမွ မျမင္ရ မသိရေတာ့ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ နားကိုအားကုိး၍ ဖားသံၾကားရာ လာရင္းလာရင္းမွ ေတာင္ေျခာက္ထဲသို႔ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ထုိးက်တာ အသက္ တစ္ေခ်ာင္း ေပးဆပ္လုိက္ရေတာ့၏၊ ႏံွစုတ္ ငွက္မိသားစု နုနယ္သည့္ ရင္ေသြးေလးမ်ားအေပၚ ျပဳမႈခဲ့ေသာ သူ၏ရက္စက္မႈ နိဒါန္းသည္ ေခ်ာက္ကမၻား ထဲ၌ပင္ သူ႔ဘ၀ကုိ နိဂုံးခ်ုဳပ္သြားေစေတာ့၏။
ေတာင္ေျခာက္ထဲသို႔ လွမ္း၍ ၾကည့္လုိက္လွ်င္ ၾကီမားေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ ခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ ေသးငယ္ ေသာ နွံစုတ္ငွက္မေလး လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္နုိင္ပါ၏၊ ထုိ႔အျပင္ နံစုတ္ငွက္မ၏ ေၾကြးေၾကာ္ သံ သဲ့သဲ့ကုိလည္း ေျခာက္ကမၻားထက္မွ ၾကားေနရပါ၏။
အသနားခံ ေတာင္းပန္ပါလွ်က္ အၾကင္နာမဖက္ ရက္စက္စြာ ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ားကုိ နင္းေခ် ဖ်က္ဆီး သြားေသာ . ကမၻာမေက်မျခင္း ငါမေသဟု ၾကဳံး၀ါးထားေသာ ငါ့ဘ၀၏ အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တုိ႔ကုိပါ ဖ်က္ဆီးသြားေသာ . ခႏၶာကုိအားကုိးနွင့္ဆုိးခ်င္တုိင္းဆုိးသြမ္းကာ ငါ့ကုိ တစ္ေကာင္မဟုတ္ တစ္သိန္း အုပ္ေတာင္ ညာေခ်မသုံး ဘယ္ေခ်တစ္လုံးတည္းျဖင့္ပင္ အနုိင္ ယူနင္းေခ်နုိင္သည္ဟု မထီမဲ့ျမင္ ပ်က္ရယ္ျပဳကာေျပာဆုိသြားေသာ . ခြန္အားၾကီး ဆင္ ေျပာင္ႀကီးကို ယခု ခြန္အားေသးေသာ က်မ ႏံွစုပ္ငွက္မက ဥာဏ္ရည္ကုိသုံး၍ အနုိင္ယူလုိက္ ႏုိင္ျပီတကား … ။
ျပီးပါျပီး - ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment